Μυστικό..

Είναι ψυχές πλασμένες από μάρμαρο
κι άλλες από χαμόγελο ή και πόνο
Είναι και μιά πλασμένη από τριαντάφυλλα
όμως εκείνη δεν τη φανερώνω
Πόσο η καρδιά μου θα ΄τρεμε αν την έλεγα
Βάνω μια κλειδαριά γερή στο στόμα
Τόσοι σοφοί που βρίσκονται τριγύρω μου
και δεν τη μάντεψε κανείς ακόμα;
Είναι ψυχές πλασμένες από κρύσταλλο
κι άλλες ψυχές με κλάματα έχουν γίνει
Είναι και μιά πλασμένη από ροδόσταμο
μα δε θα σας την πω ποτέ μου ΄κείνη!
Όρκο έβαλα να μην την πω, ως τον τάφο μου
μα πάλι...ποιός ξέρει...καμμιάν ώρα...
Κάτι μου καίει τα χείλη μου! Καλύτερα
να κλείσω το τραγούδι μου από τώρα
                                 Ναπολέων Λαπαθιώτης