Πολλές μελέτες με διατροφικούς περιορισμούς που μελετούν υγεία και μακροζωία έχουν συνδεθεί με μειωμένη πρόσληψη πρωτεϊνών και αμινοξέων. Μελέτες σε ζυμομύκητες έδειξαν ότι η προσθήκη σερίνης, θρεονίνης και βαλίνης προάγουν την κυτταρική ευαισθητοποίηση και τη γήρανση. Σε ανθρώπους ο περιορισμός των πρωτεϊνών έχει συσχετισθεί με μειωμένη πιθανότητα καρκίνου και διαβήτη
Σε μεγάλη έρευνα που έγινε στις ΗΠΑ φάνηκε ότι η διατροφή είναι ένας από τους μεγαλύτερους παράγοντες κινδύνου (αναπηρία-θνητότητα) και ο περισσότερο εύπλαστος. Σε έρευνα στη Φιλανδία φάνηκε 80% μείωση καρδιαγγειακής νόσου με αλλαγή του τρόπου ζωής, εκ των οποίων το 60% αποδόθηκε στη μείωση των συνήθων παραγόντων κινδύνου (χοληστερόλη, αρ. πίεση, κάπνισμα)
Μεταξύ των παρεμβάσεων που σχετίζονται με παράταση του χρόνου ζωής είναι και η μείωση της πρόσληψης θερμίδων κατά 20-30% κάτω από τον μέσο όρο. Μεταξύ των μακροθρεπτικών συστατικών, οι πρωτείνες έχουν το μεγαλύτερο αντίκτυπο στην επίδραση του CR (calorie restriction) και DR (μείωση ενός ή περισσότερων μακροθρεπτικών συστατικών με ή χωρίς μείωση θερμίδων) στην γήρανση
Σε μεγάλους ευκαρυωτικούς οργανισμούς μεταβολικοί δρόμοι που εμπλέκονται στον μεταβολισμό και την ανάπτυξη μπορούν επίσης να επηρεάσουν τη γήρανση και τη θνητότητα. Στις περισσότερες περιπτώσεις ο περιορισμός των θερμίδων (CR) φαίνεται ότι εκτός από τη διάρκεια ζωής, επηρεάζει και την καλή υγεία και ο τρόπος αυτός έχει επιλεγεί από αρχαίους οργανισμούς σαν προστασία εναντίον εξωγενών και ενδογενών βλαβών σε περιόδους έλλειψης ενέργειας
Έγιναν μελέτες γήρανσης στον ζυμομύκητα Saccharomyces cerevisiae σε σχέση με συγκεκριμένα συστατικά της διατροφής όπως τα σάκχαρα και τα αμινοξέα και μέτρησαν κυτταρική γήρανση και χρονολογική γήρανση. Υπάρχουν πολλά μεταβολικά μονοπάτια που ενεργοποιούνται από συγκεκριμένα θρεπτικά συστατικά . Το TOR1–Sch9 μονοπάτι ενεργοποιείται κυρίως από αμινοξέα, ενώ το Ras2–cAMP–PKA από τη γλυκόζη. Η ενεργοποίηση αυτών των οδών από θρεπτικά συστατικά αναστέλλει τη δραστικότητα της σερίνης/θρεονίνης κινάσης και κατά συνέχεια των μεταγραφικών παραγόντων MSN2 / Msn4 που αντιστέκονται στο stress. Η γενετική διαταραχή των ανωτέρω οδών στον ζυμομύκητα αυξάνει την επιβίωση έως και πέντε φορές
Από μελέτες φάνηκε ότι περιορισμός της μεθειονίνης ή αύξηση του γλουταμικού οξέος οδηγεί σε παράταση ζωής τον ζυμομύκητα. Έγινε μελέτη της ικανότητας των αμινοξέων να ευαισθητοποιούν το κύτταρο στο οξειδωτικό stress. Όταν τα κύτταρα ευαισθητοποιήθηκαν στο οξειδωτικό stress από τη γλυκόζη η σερίνη, η θρεονίνη και η βαλίνη ήταν τα μόνα τρία αμινοξέα που αύξησαν την ευαισθητοποίηση και επηρέασαν αρνητικά τη γήρανση μέσω ενεργοποίησης ενζύμων και μείωσης μεταγραφικών παραγόντων που προκαλούν αντίσταση στο stress
Πρόσφατες μελέτες στη Drosophila δείχνουν ότι η μακροβιότητα της εξαρτάται όχι μόνο από την πρόσληψη πρωτεϊνών αλλά και από την αλληλεπίδραση υδατανθράκων και πρωτεϊνών κατά την κατάποση. Χρησιμοποιώντας χημικές δίαιτες φάνηκε ότι είναι σημαντική η αναλογία ελεύθερων αμινοξέων με σάκχαρα και η διάρκεια ζωής μειώθηκε με δίαιτες κατ' εξοχήν πρωτεϊνούχες
Σε μεγάλη έρευνα που έγινε στις ΗΠΑ φάνηκε ότι η διατροφή είναι ένας από τους μεγαλύτερους παράγοντες κινδύνου (αναπηρία-θνητότητα) και ο περισσότερο εύπλαστος. Σε έρευνα στη Φιλανδία φάνηκε 80% μείωση καρδιαγγειακής νόσου με αλλαγή του τρόπου ζωής, εκ των οποίων το 60% αποδόθηκε στη μείωση των συνήθων παραγόντων κινδύνου (χοληστερόλη, αρ. πίεση, κάπνισμα)
Μεταξύ των παρεμβάσεων που σχετίζονται με παράταση του χρόνου ζωής είναι και η μείωση της πρόσληψης θερμίδων κατά 20-30% κάτω από τον μέσο όρο. Μεταξύ των μακροθρεπτικών συστατικών, οι πρωτείνες έχουν το μεγαλύτερο αντίκτυπο στην επίδραση του CR (calorie restriction) και DR (μείωση ενός ή περισσότερων μακροθρεπτικών συστατικών με ή χωρίς μείωση θερμίδων) στην γήρανση
Σε μεγάλους ευκαρυωτικούς οργανισμούς μεταβολικοί δρόμοι που εμπλέκονται στον μεταβολισμό και την ανάπτυξη μπορούν επίσης να επηρεάσουν τη γήρανση και τη θνητότητα. Στις περισσότερες περιπτώσεις ο περιορισμός των θερμίδων (CR) φαίνεται ότι εκτός από τη διάρκεια ζωής, επηρεάζει και την καλή υγεία και ο τρόπος αυτός έχει επιλεγεί από αρχαίους οργανισμούς σαν προστασία εναντίον εξωγενών και ενδογενών βλαβών σε περιόδους έλλειψης ενέργειας
Έγιναν μελέτες γήρανσης στον ζυμομύκητα Saccharomyces cerevisiae σε σχέση με συγκεκριμένα συστατικά της διατροφής όπως τα σάκχαρα και τα αμινοξέα και μέτρησαν κυτταρική γήρανση και χρονολογική γήρανση. Υπάρχουν πολλά μεταβολικά μονοπάτια που ενεργοποιούνται από συγκεκριμένα θρεπτικά συστατικά . Το TOR1–Sch9 μονοπάτι ενεργοποιείται κυρίως από αμινοξέα, ενώ το Ras2–cAMP–PKA από τη γλυκόζη. Η ενεργοποίηση αυτών των οδών από θρεπτικά συστατικά αναστέλλει τη δραστικότητα της σερίνης/θρεονίνης κινάσης και κατά συνέχεια των μεταγραφικών παραγόντων MSN2 / Msn4 που αντιστέκονται στο stress. Η γενετική διαταραχή των ανωτέρω οδών στον ζυμομύκητα αυξάνει την επιβίωση έως και πέντε φορές
Από μελέτες φάνηκε ότι περιορισμός της μεθειονίνης ή αύξηση του γλουταμικού οξέος οδηγεί σε παράταση ζωής τον ζυμομύκητα. Έγινε μελέτη της ικανότητας των αμινοξέων να ευαισθητοποιούν το κύτταρο στο οξειδωτικό stress. Όταν τα κύτταρα ευαισθητοποιήθηκαν στο οξειδωτικό stress από τη γλυκόζη η σερίνη, η θρεονίνη και η βαλίνη ήταν τα μόνα τρία αμινοξέα που αύξησαν την ευαισθητοποίηση και επηρέασαν αρνητικά τη γήρανση μέσω ενεργοποίησης ενζύμων και μείωσης μεταγραφικών παραγόντων που προκαλούν αντίσταση στο stress
Πρόσφατες μελέτες στη Drosophila δείχνουν ότι η μακροβιότητα της εξαρτάται όχι μόνο από την πρόσληψη πρωτεϊνών αλλά και από την αλληλεπίδραση υδατανθράκων και πρωτεϊνών κατά την κατάποση. Χρησιμοποιώντας χημικές δίαιτες φάνηκε ότι είναι σημαντική η αναλογία ελεύθερων αμινοξέων με σάκχαρα και η διάρκεια ζωής μειώθηκε με δίαιτες κατ' εξοχήν πρωτεϊνούχες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου