Η παχυσαρκία είναι μια χρόνια, θεραπεύσιμη, νευρομεταβολική ασθένεια που προβλέπεται να επηρεάσει σχεδόν το ένα τέταρτο του παγκόσμιου πληθυσμού έως το 2035.\ Μέχρι πρόσφατα, η πρόοδος στην ανάπτυξη φαρμακοθεραπευτικών παραγόντων για τη θεραπεία της παχυσαρκίας ήταν μέτρια. Με την εισαγωγή της σεμαγλουτίδης και της τιρζεπατίδης (Mounjaro - τώρα σε δοκιμές φάσης 3), το τοπίο της θεραπείας της παχυσαρκίας φαίνεται να μεταμορφώνεται ταχέως, με δυνητικά πολύ αποτελεσματικές θεραπείες βασισμένες σε ορμόνες που διεγείρονται από θρεπτικά συστατικά και στοχεύουν τους νευροενδοκρινικούς μηχανισμούς που κρύβονται πίσω από την παχυσαρκία. Νέα φάρμακα εμπλέκονται με στόχο υποδοχείς συζευγμένους με G-πρωτεΐνη, συμπεριλαμβανομένων των υποδοχέων τύπου γλυκαγόνης 1 (GLP-1), του εξαρτώμενου από τη γλυκόζη ινσουλινοτροπικού πολυπεπτιδίου (GIP), της γλυκαγόνης (GCG), της αμυλίνης, της οξυντομοντουλίνης και των υποδοχέων του πεπτιδίου YY που φαίνεται να επηρεάζουν την ισορροπία σώματος-λίπους και την ενεργειακή ομοιόσταση. Αρκετοί αγωνιστές των υποδοχέων GLP-1-GCG και GIP-GLP-1-GCG βρίσκονται επί του παρόντος σε κλινική ανάπτυξη.
H ρετατρουτίδη (LY3437943, Eli Lilly) είναι ένα απλό πεπτίδιο συζευγμένο με ένα τμήμα λιπαρού οξέος και έχει αγωνιστική δράση προς τους υποδοχείς GIP, GLP-1 και GCG. Eίναι λιγότερο ισχυρή στους ανθρώπινους υποδοχείς GCG και GLP-1 (κατά συντελεστή 0,3 και 0,4, αντίστοιχα) και είναι πιο ισχυρή στον ανθρώπινο υποδοχέα GIP (κατά συντελεστή 8,9) . Έχει χρόνο ημιζωής περίπου 6 ημέρες, και αυτό επιτρέπει την εβδομαδιαία της χορήγηση. Σε μελέτη - δοκιμή φάσης 2 που συμμετείχαν άτομα με διαβήτη τύπου 2 η θεραπεία με ρετατρουτίδη οδήγησε σε μείωση του βάρους κατά περίπου 10%, στην υψηλότερη δόση της, μετά από 12 εβδομάδες θεραπείας με βελτίωση της συστολικής και διαστολικής αρτηριακής πίεσης και των επιπέδων γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης, γλυκόζης νηστείας, ινσουλίνης και λιπιδίων (με εξαίρεση τη λιποπρωτεΐνη υψηλής πυκνότητας [HDL). Οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες ήταν ναυτία και γαστρεντερικά ενοχλήματα ήπιας ως μέτριας σοβαρότητας, κυρίως στις υψηλότερες δόσεις. Μετά από 48 εβδομάδες θεραπείας υπήρχε απώλεια κατά μέσο όρο 24.2%.
Σε αυτή τη δοκιμή φάσης 2, η θεραπεία με ρετατρουτίδη μία φορά την εβδομάδα είχε ως αποτέλεσμα σημαντική μείωση βάρους στις 24 και 48 εβδομάδες, με δοσοεξαρτώμενη αποτελεσματικότητα. Τα αποτελέσματα δικαιολογούν περαιτέρω διερεύνηση στην προγραμματισμένη δοκιμή φάσης 3 για την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια της retatrutide για τη θεραπεία της παχυσαρκίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου