Τα αναβολικά-ανδρογόνα στεροειδή (AAS) είναι ένας γενικός όρος για φάρμακα που έχουν σχεδιαστεί για να αυξάνουν την επίδράση της τεστοστερόνης άμεσα ή έμμεσα. Τα AAS περιλαμβάνουν την ίδια την τεστοστερόνη (Τ), τον μεταβολίτη της διυδροτεστοστερόνη (DHT) και συνθετικά παράγωγα όπως 19-νορτεστοστερόνη (νανδρολόνη), μεθυλτεστοστερόνη (MT), αιθυλτεστοστερόνη, αιθυνυλτεστοστερόνη (αιθιστερόνη) και βινυλτεστοστερόνη . Φάρμακα που αυξάνουν την ενδογενή έκκριση Τ όπως η ανθρώπινη χοριακή γοναδοτροπίνη (hCG) και οι εκλεκτικοί ρυθμιστές υποδοχέα οιστρογόνου (SERMS) μπορούν επίσης να θεωρηθούν ως AAS. H T χρησιμοποιείται θεραπευτικά για τον ανδρικό υπογοναδισμό και άλλα AAS έχουν χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία της καχεξίας που σχετίζεται με χρόνιες ασθένειες όπως το σύνδρομο ανοσοανεπάρκειας, ο καρκίνος, τα εγκαύματα, η νεφρική και ηπατική ανεπάρκεια και αναιμία που σχετίζεται με λευχαιμία ή νεφρική ανεπάρκεια. Ωστόσο, τα AAS έχουν πλέον ευρεία παράνομη χρήση ως ουσίες που βελτιώνουν την εικόνα και την απόδοση κυρίως σε νέους άνδρες . Αυτό υποστηρίζεται από μια μεγάλη «μαύρη αγορά» διαδικτυακής διαθεσιμότητας και διαδικτυακών πινάκων/μηνυμάτων και ιστοσελίδων που προωθούν και παρέχουν συμβουλές σχετικά με τη χρήση AAS. Τα AAS έχουν καταστροφικές συνέπειες για την υγεία. Άνδρες που προσπαθούν να τα σταματήσουν αντιμετωπίζουν ενοχλητικά συμπτώματα που συχνά προκαλούν υποτροπή και πάλι χρήση. Επί του παρόντος δεν υπάρχουν αποδεδειγμένες θεραπείες που ανακουφίζουν τα συμπτώματα στέρησης AAS οπότε να μπορούν να υποστηρίξουν μακροπρόθεσμη παύση στους χρήστες. Επιπλέον η παράνομη φύση της χρήσης AAS έχει εμποδίσει την αξιόπιστη περιγραφή του κλινικού στερητικού συνδρόμου σε μελέτες.
Ενδοκρινικά συμπτώματα χρήσης ΑΑS : η μακροχρόνια χρήση τους καταστέλλει τη λειτουργία των όρχεων μέσω καταστολής του GnRH από τον υποθάλαμο (ιατρογενής υπογοναδοτροπικός υπογοναδισμός). Πρώην χρήστες εμφανίζουν μειωμένη libido και στυτική δυσλειτουργία. Η ανάκτηση του αναπαραγωγικού άξονα του αρσενικού μετά από χορήγηση εξωγενούς τεστοστερόνης έχει μελετηθεί εκτενώς. Ωστόσο, αυτές οι μελέτες δεν εξηγούν τη φαινομενικά μεγάλη καθυστέρηση στην αναπαραγωγική ανάκαμψη που παρατηρούν οι κλινικοί γιατροί σε ορισμένους ασθενείς. Η συστηματική ανασκόπηση και η μεταανάλυση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι χρήστες AAS είχαν σημαντικά χαμηλότερα επίπεδα LH, FSH, SHBG και σπέρματος σε σύγκριση με μη χρήστες . Έχουν δημοσιευτεί μελέτες πρόσφατα με πιθανό χρονοδιάγραμμα ανάρρωσης. Μια αυστραλιανή μελέτη με bodybuilders, συμπεριλαμβανομένων των σημερινών, παλαιότερων και μη χρηστών του AAS, παρατήρησε ότι ο μέσος χρόνος για την ανάκτηση της LH ήταν περίπου 10,7 μήνες . Ωστόσο, χρειάστηκε πολύ περισσότερος χρόνος για την ανάκτηση της FSH ορού (μέσος όρος 19,6 μήνες) και της παραγωγής σπέρματος (μέσος όρος 14,1 μήνες) μετά παύση του AAS. Αντίθετα, μια ολλανδική προοπτική μελέτη με 100 ερασιτέχνες αθλητές παρατήρησε πολύ πιο γρήγορη ανάκτηση της αναπαραγωγικής λειτουργίας. Συγκεκριμένα, 3 μήνες μετά τη διακοπή του AAS, η ολική τεστοστερόνη ήταν μη σημαντικά χαμηλότερη από ό,τι κατά την έναρξη. Επιπλέον, ένα χρόνο μετά τη διακοπή του AAS, οι περισσότεροι συμμετέχοντες είχαν μέσα στα όρια αναφοράς επίπεδα τεστοστερόνης ορού (89%) και επίσης συνολικό αριθμό σπερματοζωαρίων (66%). Το 80% των Ολλανδών αθλητών χρησιμοποιούσε ορμόνες όπως εκλεκτικοί ρυθμιστές υποδοχέων οιστρογόνου (SERM) για 2- 4 εβδομάδες αμέσως μετά την παύση AAS. Αυτή η πρακτική ονομάζεται θεραπεία μετά τον κύκλο (PCT), και συνιστάται από μέλη της διαδικτυακή κοινότητας AAS για τη μείωση των συμπτωμάτων στέρησης.
Επί του παρόντος δεν υπάρχει κλινική οδηγία για τη διαχείριση του υπογοναδισμού
μετά τη διακοπή των AAS. Συνιστάται παρακολούθηση για βιοχημική ανάκαμψη της τεστοστερόνης ορού. Οι χρήστες θα πρέπει να αντιμετωπίζονται απλώς ως άνδρες με μακροχρόνιο υπογοναδισμό (συνταγογραφούμενη θεραπευτικά
τεστοστερόνη). Περαιτέρω μελέτες απαιτούνται για πιθανές προσεγγίσεις και παρακολούθηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου