Ίσως όχι άντρας πρώτης διαλογής. Εντελώς πρόθυμα θα παραδεχόμουνα ότι μπορεί πραγματι να είμαι δεύτερης διαλογής άντρας, απομίμηση ή Τάχα-Άντρας. Σαν άντρας, σε σύγκριση μ΄ένα αυθεντικό αρσενικό, είμαι όπως ένα φις-στικ μαγειρεμένο σε φούρνο μικροκυμάτων απέναντι σ' έναν ολόκληρο και καλοψημένο βασιλικό σολωμό. Θέλω να πω σε τελική ανάλυση μήπως μπορώ να γονιμοποιήσω; Μήπως μπορώ να γίνω μέλος του Bohemian Club; Μήπως μπορώ να διοικήσω την General Motors; Θεωρητικά μπορώ. Αλλά ξέρετε που μας πάει η θεωρία. Όχι στην κορυφή.
Κι έπειτα, δεν μπορώ να γράψω τ' όνομα μου κατουρώντας στο χιόνι, ή θα ήταν φοβερά κουραστικό να το πετύχω. Δεν μπορώ να πυροβολήσω τη γυναίκα μου και τα παιδιά μου και μερικούς γείτονες και μετά να αυτοπυροβοληθώ. Ή για να πούμε την αλήθεια δεν μπορώ καν να οδηγήσω. Δεν πήρα ποτέ δίπλωμα. Δείλιασα. Παίρνω το λεωφορείο. Είναι τρομερό. Το παραδέχομαι, είμαι πράγματι μια πολύ φτωχή απομίμηση ή υποκατάστατο ανδρός κι αυτό θα μπορούσες να το καταλάβεις όταν πάσκιζα να φορέσω εκείνα τα στρατιωτικού τύπου ρούχα με τις πολλές τσέπες για πολεμοφόδια, που ήταν τότε στη μόδα, κι έμοιαζα με κότα μέσα σε μαξιλαροθήκη. Δεν έχω το σωστό σχήμα.
Ursula K. Le Guin
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου