"Κοιτάζω στον καθρέφτη και δεν ξέρω ποιόν κοιτάζω" είπε εκείνος. "Το πρόσωπο που με κοιτάζει δεν μου φαίνεται δικό μου. Αλλά πάλι γιατί θα έπρεπε; Είναι ο καθρέφτης μια πραγματική ανακλαστική επιφάνεια; κι είναι αυτό το πρόσωπο που βλέπουν οι άλλοι; Ή μήπως είναι κάτι ή κάποιος που εγώ εφευρίσκω; Μήπως τα φάρμακα που παίρνω απελευθερώνουν αυτό τον δεύτερο εαυτό; Κοιτάζω το πρόσωπο με ενδιαφέρον. Με ενδιαφέρον αλλά και με κάποια σύγχυση. Άλλοι άνθρωποι το βιώνουν αυτό ποτέ; Τα πρόσωπα μας. Και τι βλέπουν οι άνθρωποι όταν περπατούν κατά μήκος του δρόμου και κοιτάζουν ο ένας τον άλλον; Είναι το ίδιο πράγμα που βλέπω κι εγώ; Όλες οι ζωές μας, όλα αυτά τα βλέμματα. Άνθρωπο κοιτάζουν. Αλλά τι βλέπουν;"
DON DeLILLO
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου