Ο άποιος διαβήτης (DI) είναι το σύνδρομο πολυουρίας/πολυδιψίας που χαρακτηρίζεται από υποτονική πολυουρία (> 50 ml / kg σωματικού βάρους / 24 ώρες) και πολυδιψία (υπερβολική κατανάλωση με >3 l / ημέρα). Μετά τον αποκλεισμό πιθανότητας ωσμωτικής διούρησης (π.χ. κακή ρύθμιση σακχαρώδη διαβήτη) η διαφορική διάγνωση περιλαμβάνει πρωτοπαθή η δευτεροπαθή μορφή πολυουρίας. Υπάρχει ο κεντρικός άποιος διαβήτης, λόγω μερικής ή ολικής έλλειψης αντιδιουρητικής ορμόνης (ADH), ο νεφρογενής άποιος λόγω αντίστασης των νεφρών στην ADH, ο δευτεροπαθής που οφείλεται σε ψυχογενή πολυδιψία και ο σπάνιος άποιος διαβήτης που εμφανίζεται στη διάρκεια της κύησης.
Αναφέρθηκε
για πρώτη φορά το 1942 και εμφανίστηκε σε ~ 1 στις 30.000 κυήσεις, με
τον υψηλότερο επιπολασμό σε πολλαπλές εγκυμοσύνες. Στον
κεντρικό άποιο διαβήτη η αγωγή με δεσμοπρεσσίνη και η αντικατάσταση του
ελεύθερου νερού είναι οι ακρογωνιαίοι λίθοι της αντιμετώπισης. Βασική
είναι η διαχείρηση της κεντρικής παρενέργειας που είναι η υπονατριαιμία.
Θα πρέπει να γίνει διαφορική διάγνωση από ψυχογενή πολυδιψία. Είναι
συχνή σε ασθενείς με νευροαναπτυξιακές διαταραχές ή σοβαρές
νευροψυχιατρικές διαταραχές, ιδιαίτερα στη σχιζοφρένεια, όπου η
πρωτοπαθής πολυδιψία εμφανίζεται στο 11-20% των ασθενών.
Ο άποιος διαβήτης είναι σπάνια ασθένεια (1/25.000 άτομα). Μπορεί να εκδηλωθεί σε οποιαδήποτε ηλικία με παρόμοια συχνότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών. Σπάνια είναι κληρονομικός. Το σύνδρομο πολυουρίας πολυδιψίας είναι σημαντικό, οι στρατηγικές θεραπείας διαφέρουν και η εφαρμογή λανθασμένης θεραπείας μπορεί να είναι επικίνδυνη. Ωστόσο, η αξιόπιστη και ακριβής διάγνωση είναι συχνά δύσκολη. Αρκετά νέα δεδομένα έχουν δημοσιευτεί τα τελευταία χρόνια που προτείνουν μια απλοποίηση της μέχρι τώρα πολύπλοκης διαφορικής διάγνωσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου