Αυτό

τόσο σιγανά
έπεφτε τη νύχτα το χιόνι
που η πόλη σώπασε
για να αφουγκραστεί
τη φωνή του
χαμήλωσε τους θορύβους
ακίνητη έστεκε και κοιτούσε
πατώντας στα ακροδάχτυλα
σχεδόν κράταγε την αναπνοή της
καμιά μιλιά
ησυχία απόλυτη
ποιά μουσική άραγε
έκανε τις νιφάδες
να χορεύουν τόσο υπέροχα
δεν ακουγόταν τίποτα
ούτε καν ψίθυρος
έκλεισε τα μάτια
άφησε την καρδιά
ελεύθερη να αισθανθεί
κι έτσι ένιωσε
ότι μερικές φορές
η σιωπή
είναι ο μόνος ήχος
που ταιριάζει στην ευτυχία