Αναγνωρίστηκε πρώτη φορά τον 19ο αιώνα ως συνδυασμός διογκωμένου θυρεοειδούς, ταχυσφυγμίας και διαταραχών στα μάτια. Βασική για την κατανόηση της ασθένειας ήταν η κατανόηση της αυτοάνοσης βάσης της
Είναι η πιο συχνή αιτία υπερθυρεοειδισμού (20-50 περιστατικά/100.000) με μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης μεταξύ 30-50 ετών. Ο κίνδυνος ανάπτυξης είναι 3% για τις γυναίκες και 0.5% για τους άνδρες. Η απεικόνιση του οφθαλμικού κόγχου αποκαλύπτει προβλήματα στο 70% των ασθενών με νόσο Grave's και βλάβη του κερατοειδούς ή οπτική νευροπάθεια στο 3-5% των ασθενών αυτών. Ο υπερθυρεοειδισμός και η οφθαλμοπάθεια τυπικά προκύπτουν με ένα χρόνο διαφορά μεταξύ τους, αλλά μπορεί να έχουν απόσταση 10ετιών
Κλινική εικόνα
Απώλεια βάρους, κόπωση, δυσανεξία στη ζέστη, τρόμος, αίσθημα παλμών και διάχυτη διόγκωση του αδένα. Η κολπική μαρμαρυγή είναι σπάνια (10% των ασθενών > 60 ετών)
Πρόπτωση, οίδημα βλεφάρων, διπλωπία, ξηροφιαλμία και δακρύρροια. Ήπια σύσπαση βλεφάρων μπορεί να συμβεί σε θυρεοτοξίκωση από οποιαδήποτε αιτία λόγω αυξημένου τόνου του συμπαθητικού
Δερματοπάθεια προκύπτει στο 1-4% των ασθενών και κυρίως σ' αυτούς με σοβαρή οφθαλμοπάθεια
Παθογέννεση
Υπερμεθυλίωση αρκετών γονιδίων έχει εντοπιστεί (υποδοχέας θυρεοσφαιρίνης, πρωτείνες που εμπλέκονται σε Τ-cell σηματοδότηση). Περιβαλλοντικοί παράγοντες όπως το ιώδιο της διατροφής, η έκθεση στον καπνό του τσιγάρου, μολύνσεις και stress μπορεί να συμμετέχουν. Πως αυτοί οι παράγοντες αλληλεπιδρούν και προκαλούν νόσο παραμένει προς διερεύνηση
Η αρχική αυτοάνοση αντίδραση της νόσου είναι παραγωγή IgG1 αντισωμάτων που στρέφονται εναντίον των υποδοχέων της θυρεοτροπίνης. Διαγείρουν την παραγωγή ορμονών και δεν ελέγχονται από τον άξονα υποθάλαμος/υπόφυση. Υπάρχουν και αντισώματα που μπλοκάρουν τον υποδοχέα θυρεοτροπίνης. Η ισορροπία μεταξύ αντισωμάτων διέγερσης και αποκλεισμού ορίζει τη λειτουργία του θυρεοειδούς. Στη νόσο ανιχνεύονται συχνά anti-Tg και anti-TPO αντισώματα χωρίς γνωστό παθολογικό ρόλο. Επίσης έχουν ανιχνευτεί αντισώματα εναντίον του insulin-like growth factor 1 που μπορεί να συμμετέχουν στην οφθαλμοπάθεια
Είναι η πιο συχνή αιτία υπερθυρεοειδισμού (20-50 περιστατικά/100.000) με μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης μεταξύ 30-50 ετών. Ο κίνδυνος ανάπτυξης είναι 3% για τις γυναίκες και 0.5% για τους άνδρες. Η απεικόνιση του οφθαλμικού κόγχου αποκαλύπτει προβλήματα στο 70% των ασθενών με νόσο Grave's και βλάβη του κερατοειδούς ή οπτική νευροπάθεια στο 3-5% των ασθενών αυτών. Ο υπερθυρεοειδισμός και η οφθαλμοπάθεια τυπικά προκύπτουν με ένα χρόνο διαφορά μεταξύ τους, αλλά μπορεί να έχουν απόσταση 10ετιών
Κλινική εικόνα
Απώλεια βάρους, κόπωση, δυσανεξία στη ζέστη, τρόμος, αίσθημα παλμών και διάχυτη διόγκωση του αδένα. Η κολπική μαρμαρυγή είναι σπάνια (10% των ασθενών > 60 ετών)
Πρόπτωση, οίδημα βλεφάρων, διπλωπία, ξηροφιαλμία και δακρύρροια. Ήπια σύσπαση βλεφάρων μπορεί να συμβεί σε θυρεοτοξίκωση από οποιαδήποτε αιτία λόγω αυξημένου τόνου του συμπαθητικού
Δερματοπάθεια προκύπτει στο 1-4% των ασθενών και κυρίως σ' αυτούς με σοβαρή οφθαλμοπάθεια
Παθογέννεση
Υπερμεθυλίωση αρκετών γονιδίων έχει εντοπιστεί (υποδοχέας θυρεοσφαιρίνης, πρωτείνες που εμπλέκονται σε Τ-cell σηματοδότηση). Περιβαλλοντικοί παράγοντες όπως το ιώδιο της διατροφής, η έκθεση στον καπνό του τσιγάρου, μολύνσεις και stress μπορεί να συμμετέχουν. Πως αυτοί οι παράγοντες αλληλεπιδρούν και προκαλούν νόσο παραμένει προς διερεύνηση
Η αρχική αυτοάνοση αντίδραση της νόσου είναι παραγωγή IgG1 αντισωμάτων που στρέφονται εναντίον των υποδοχέων της θυρεοτροπίνης. Διαγείρουν την παραγωγή ορμονών και δεν ελέγχονται από τον άξονα υποθάλαμος/υπόφυση. Υπάρχουν και αντισώματα που μπλοκάρουν τον υποδοχέα θυρεοτροπίνης. Η ισορροπία μεταξύ αντισωμάτων διέγερσης και αποκλεισμού ορίζει τη λειτουργία του θυρεοειδούς. Στη νόσο ανιχνεύονται συχνά anti-Tg και anti-TPO αντισώματα χωρίς γνωστό παθολογικό ρόλο. Επίσης έχουν ανιχνευτεί αντισώματα εναντίον του insulin-like growth factor 1 που μπορεί να συμμετέχουν στην οφθαλμοπάθεια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου