Φαμπέρ, ο καταστροφέας

Σαν καλός αστός, θα μπορούσα να καπνίζω το βράδυ πηγαίνοντας πάνω-κάτω στην πλατεία Γκεπάρ, κάτω από τις έξι καστανιές, μπροστά στις σβηστές βιτρίνες, κάτω από τα παράθυρα που σκοτεινιάζουν το ένα μετά το άλλο, τραβώντας την κουρτίνα της ημέρας όλων των καλοπροαίρετων ανθρώπων. Θα μπορούσα να είμαι Θεός, να ξεναγώ στην ιδιοκτησία μου, να παρατηρώ την πόλη μου, να είμαι ικανοποιημένος. Ευτυχής για την εμφάνιση της ζωής, για την τροπή της εξέλιξης των ειδών, για την ανθρωπότητα, για την ευγένεια των τρόπων
Θα μπορούσα, αλλά ποτέ δεν γούσταρα
Κανένας γύρω
Εγώ μόνος, για να βλέπω την ύπαρξη τους απ' έξω, τη νύχτα, όταν φαίνεται ακόμα πιο γοητευτική
Ο σύγχρονος κόσμος μιας μικρής επαρχιακής πόλης που κοιμάται είναι πολύ όμορφος
Όπως οτιδήποτε βυθίζεται στον ύπνο , βέβαια
Όταν ξυπνάει είναι σκέτη αηδία
                                                                                                Tristan Garcia