H παγκόσμια ομοσπονδία διαβήτη υπολογίζει ότι 415.000.000 ενήλικες πάσχουν απο διαβήτη (8.8% του συνολικού πληθυσμού) και 318.000.000 έχουν διαταραχή στην ανοχή γλυκόζης, ποσοστά που αναμένεται να αυξηθούν μέχρι το 2040. Η έκρηξη του ΣΔ σημαίνει μεγάλο βάρος για τις χώρες, σε όλο τον κόσμο, και ιδιαίτερα σε περιοχές με περιορισμένους πόρους
Ο ΣΔ εξακολουθεί να είναι κύρια αιτία θανάτου. Έχει αναγνωριστεί ως ο τρίτος μεγαλύτερος παράγοντας κινδύνου για πρόωρη θνησιμότητα, μετά την υπέρταση και το κάπνισμα. Περίπου 5.000.000 θάνατοι το 2015 καταγράφηκαν λόγω του διαβήτη, ποσοστό μεγαλύτερο από HIV/AIDS, φυματίωση και ελονοσία
Πολυάριθμες μελέτες τα τελευταία χρόνια, έχουν δείξει με βεβαιότητα ότι η πρόληψη (αλλαγή τρόπου ζωής-υγιεινή διατροφή/σωματική άσκηση, φαρμακολογική παρέμβαση) μπορεί να καθυστερήσει ή να εμποδίσει την ανάπτυξη διαβήτη σε άτομα υψηλού κινδύνου.
Διαγνωστικά κριτήρια
Οι τρέχουσες διαγνωστικές οδηγίες για τον διαβήτη είναι επίπεδο γλυκόζης νηστείας ≥126 mg / dL (7.0 mmol / L) ή γλυκόζη πλάσματος 2 ώρες μετά OGTT ≥200 mg / dL (11.1 mmol / L)
Tα κριτήρια ιστορικά βασίστηκαν στα κατώτατα όρια γλυκόζης που αυξάνουν τον κίνδυνο αμφιβληστροειδοπάθειας. Ο όρος διαταραχή στην ανοχή γλυκόζης σημαίνει άτομα που διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν διαβήτη. Το 2009 ως κριτήριο για τη διάγνωση του δαιβήτη προτάθηκε Hba1c ≥6.5% . To 2010 η ADA (American Diabetes Association) πρότεινε Hba1c 5.7–6.4% να θεωρείται προδιαβήτης όμως άλλες οργανώσεις δεν συμφώνησαν. Η επιτυχία οποιασδήποτε στρατηγικής πρόληψης εξαρτάται από την συναίνεση σχετικά με το γλυκαιμικό όριο μετά το οποίο αρχίζει η παράμβαση. Υπάρχει αναντιστοιχία στο θέμα αυτό παρά την τεράστια κλινική σημασία του. Επί του παρόντος η παρέμβαση στον τρόπο ζωής είναι αναμφισβήτητα αποτελεσματική. Απαιτούνται περισσότερες στοχευμένες μελέτες για πιό συγκεκριμένες πληροφορίες
Ο ΣΔ εξακολουθεί να είναι κύρια αιτία θανάτου. Έχει αναγνωριστεί ως ο τρίτος μεγαλύτερος παράγοντας κινδύνου για πρόωρη θνησιμότητα, μετά την υπέρταση και το κάπνισμα. Περίπου 5.000.000 θάνατοι το 2015 καταγράφηκαν λόγω του διαβήτη, ποσοστό μεγαλύτερο από HIV/AIDS, φυματίωση και ελονοσία
Πολυάριθμες μελέτες τα τελευταία χρόνια, έχουν δείξει με βεβαιότητα ότι η πρόληψη (αλλαγή τρόπου ζωής-υγιεινή διατροφή/σωματική άσκηση, φαρμακολογική παρέμβαση) μπορεί να καθυστερήσει ή να εμποδίσει την ανάπτυξη διαβήτη σε άτομα υψηλού κινδύνου.
Διαγνωστικά κριτήρια
Οι τρέχουσες διαγνωστικές οδηγίες για τον διαβήτη είναι επίπεδο γλυκόζης νηστείας ≥126 mg / dL (7.0 mmol / L) ή γλυκόζη πλάσματος 2 ώρες μετά OGTT ≥200 mg / dL (11.1 mmol / L)
Tα κριτήρια ιστορικά βασίστηκαν στα κατώτατα όρια γλυκόζης που αυξάνουν τον κίνδυνο αμφιβληστροειδοπάθειας. Ο όρος διαταραχή στην ανοχή γλυκόζης σημαίνει άτομα που διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν διαβήτη. Το 2009 ως κριτήριο για τη διάγνωση του δαιβήτη προτάθηκε Hba1c ≥6.5% . To 2010 η ADA (American Diabetes Association) πρότεινε Hba1c 5.7–6.4% να θεωρείται προδιαβήτης όμως άλλες οργανώσεις δεν συμφώνησαν. Η επιτυχία οποιασδήποτε στρατηγικής πρόληψης εξαρτάται από την συναίνεση σχετικά με το γλυκαιμικό όριο μετά το οποίο αρχίζει η παράμβαση. Υπάρχει αναντιστοιχία στο θέμα αυτό παρά την τεράστια κλινική σημασία του. Επί του παρόντος η παρέμβαση στον τρόπο ζωής είναι αναμφισβήτητα αποτελεσματική. Απαιτούνται περισσότερες στοχευμένες μελέτες για πιό συγκεκριμένες πληροφορίες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου