Η σημασία της μορφολογίας των σπερματοζωαρίων είναι θέμα προς συζήτηση από το 1970. Το 1999 υιοθετήθηκε το αυστηρό σύστημα αξιολόγησης Kruger. Η μορφολογία είναι η παράμετρος που έχει υποστεί τις περισσότερες αλλαγές με την πάροδο των ετών. Ο ορισμός της κανονικής μορφολογίας σπερματοζωαρίων έχει αλλάξει σημαντικά. Οι κανονικές σειρές αναφοράς έχουν αλλάξει από >60% σε >50% σε >30% σε >14% κανονικές μορφές και σύμφωνα με την πέμπτη έκδοση της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας >4% κανονικές μορφές θεωρούνται ότι είναι μέσα την 95η εκατοστιαία θέση (των τιμών αναφοράς)
Υπάρχουν κάποιοι που πιστεύουν ότι η μορφολογία είναι το μόνο και πλέον σημαντικό χαρακτηριστικό που καθορίζει τα ποσοστά εγκυμοσύνης και πως ανώμαλη μορφολογία είναι άμεση ένδειξη εξωσωματικής γονιμοποίησης. Υπάρχουν και άλλοι που πιστεύουν ότι η μορφολογία είναι τόσο αναξιόπιστη που θα έπρεπε να διαγραφεί ως παράμετρος αξιολόγησης σπέρματος. Ο ορισμός της μορφολογίας έχει αλλάξει τόσες φορές που είναι σχεδόν αδύνατο να συγκριθούν τα δεδομένα της βιβλιογραφίας. Ξεχωρίζουν κάποιες μελέτες
Το 2006 ο Nallella και οι συνεργάτες του ανέφεραν ότι ένα σημαντικό ποσοστό αποδεδειγμένα γόνιμων ανδρών είχε τιμές μορφολογίας σπέρματος εκτός φυσιολογικών ορίων. Οι συγγραφείς πρότειναν μία cutoff τιμή >11% (εκτίμηση κατά Tygerberg)
Ο Karabinus και οι συνεργάτες έδειξαν παρόμοια ποσοστά εγκυμοσύνης σε <5%, 5-9%, 10-19%, 20-29% και >30%. Σε αντίθεση η μελέτη του Nikbakht και των συνεργατών του έδειξε ποσοστά επιτυχίας 9.9% και διαφορές στις υποομάδες μορφολογίας σπέρματος <5%, 5-10% και >10% (στα ποσοστά εγκυμοσύνης αντίστοιχα). Ο Sun και οι συνεργάτες μελέτησαν τις εγκυμοσύνες σε σχέση με τη συγκέντρωση και την κινητικότητα των σπερματοζωαρίων και δεν παρατήρησαν καμμία διαφορά σε σχέση με τη μορφολογία, σε γυναίκες < 35 ετών. Πρότειναν ότι εξωσωματική/ενδυκυτταροπλασματική έγχυση σπέρματος θα πρέπει να προτείνεται ως πρώτης γραμμής θεραπεία, εάν η φυσιολογικές μορφές είναι <5% και η γυναίκα είναι >35 ετών
Ο Deveneau και οι συνεργάτες έδειξαν παρόμοια αποτελέσματα με ποσοστά φυσιολογικών μορφών 4% σε σύγκριση με > 4% (κατά Kruger). Στη μελέτη τους φάνηκε ότι ο αριθμός των κινητικών σπερματοζωαρίων ήταν η πιό σημαντική παράμετρος και υποστηρίζουν ότι η μορφολογία δεν πρέπει να επηρεάζει τις συστάσεις προς ένα ζευγάρι
Επομένως, η μορφολογία είναι μία μοναδική παράμετρος, και δεν είναι άμεσο μέτρο της δραστηριότητας του σπέρματος. Θα μπορούσε να λειτουργήσει ως έμμεσος δείκτης άλλων πτυχών της λειτουργίας του σπέρματος, που μένει να προσδιοριστούν. Ίσως θα πρέπει να ανπτυχθούν συμπληρωματικές εξετάσεις σπέρματος που θα αντανακλούν με περισσότερη ακρίβεια το αναπαραγωγικό δυναμικό του άνδρα
Υπάρχουν κάποιοι που πιστεύουν ότι η μορφολογία είναι το μόνο και πλέον σημαντικό χαρακτηριστικό που καθορίζει τα ποσοστά εγκυμοσύνης και πως ανώμαλη μορφολογία είναι άμεση ένδειξη εξωσωματικής γονιμοποίησης. Υπάρχουν και άλλοι που πιστεύουν ότι η μορφολογία είναι τόσο αναξιόπιστη που θα έπρεπε να διαγραφεί ως παράμετρος αξιολόγησης σπέρματος. Ο ορισμός της μορφολογίας έχει αλλάξει τόσες φορές που είναι σχεδόν αδύνατο να συγκριθούν τα δεδομένα της βιβλιογραφίας. Ξεχωρίζουν κάποιες μελέτες
Το 2006 ο Nallella και οι συνεργάτες του ανέφεραν ότι ένα σημαντικό ποσοστό αποδεδειγμένα γόνιμων ανδρών είχε τιμές μορφολογίας σπέρματος εκτός φυσιολογικών ορίων. Οι συγγραφείς πρότειναν μία cutoff τιμή >11% (εκτίμηση κατά Tygerberg)
Ο Karabinus και οι συνεργάτες έδειξαν παρόμοια ποσοστά εγκυμοσύνης σε <5%, 5-9%, 10-19%, 20-29% και >30%. Σε αντίθεση η μελέτη του Nikbakht και των συνεργατών του έδειξε ποσοστά επιτυχίας 9.9% και διαφορές στις υποομάδες μορφολογίας σπέρματος <5%, 5-10% και >10% (στα ποσοστά εγκυμοσύνης αντίστοιχα). Ο Sun και οι συνεργάτες μελέτησαν τις εγκυμοσύνες σε σχέση με τη συγκέντρωση και την κινητικότητα των σπερματοζωαρίων και δεν παρατήρησαν καμμία διαφορά σε σχέση με τη μορφολογία, σε γυναίκες < 35 ετών. Πρότειναν ότι εξωσωματική/ενδυκυτταροπλασματική έγχυση σπέρματος θα πρέπει να προτείνεται ως πρώτης γραμμής θεραπεία, εάν η φυσιολογικές μορφές είναι <5% και η γυναίκα είναι >35 ετών
Ο Deveneau και οι συνεργάτες έδειξαν παρόμοια αποτελέσματα με ποσοστά φυσιολογικών μορφών 4% σε σύγκριση με > 4% (κατά Kruger). Στη μελέτη τους φάνηκε ότι ο αριθμός των κινητικών σπερματοζωαρίων ήταν η πιό σημαντική παράμετρος και υποστηρίζουν ότι η μορφολογία δεν πρέπει να επηρεάζει τις συστάσεις προς ένα ζευγάρι
Επομένως, η μορφολογία είναι μία μοναδική παράμετρος, και δεν είναι άμεσο μέτρο της δραστηριότητας του σπέρματος. Θα μπορούσε να λειτουργήσει ως έμμεσος δείκτης άλλων πτυχών της λειτουργίας του σπέρματος, που μένει να προσδιοριστούν. Ίσως θα πρέπει να ανπτυχθούν συμπληρωματικές εξετάσεις σπέρματος που θα αντανακλούν με περισσότερη ακρίβεια το αναπαραγωγικό δυναμικό του άνδρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου