Ah, pardi

-Θες να πεις, φώναξε, πως η απαισιοδοξία μου είναι αδικαιολόγητη;  Μα που ζεις, μωρέ Θεόφιλε, που ζεις;.Δεν βλέπεις την Ευρώπη να διαλύεται κάθε μέρα βαθύτερα;. Δεν σε πνίγει εσένα η φριχτή αυτή αναθυμίαση της γενικής σαπίλας του πνεύματος, της ηθικής, της θρησκείας, της κοινωνίας, του πολιτικού και του οικονομικού μας συστήματος; Δεν αισθάνεσαι τα πάντα να γκρεμίζουνται τριγύρω σου, από μόνα τους, δίχως καμμιά σχεδόν εξωτερική πίεση; Όσο για το Κράτος μας, το ψωραλέο κι αγουροσάπιο αυτό έκτρωμα των πατέρων μας των κλεφτών, μα πιστεύεις αληθινά πως υπάρχει Κράτος εδώ, μωρέ Θεόφιλε; Μα δεν κατάλαβες ακόμα τη μπλόφα, βρε παιδί μου, την τερατώδη μπλόφα της νεοελληνικής ιστορίας; Δεν πήρες είδηση τι γίνεται παραέξω από το Corpus juris civillis. Παίζουμε μωρέ, παίζουμε το Κράτος, το έθνος, την πολιτισμένη κοινωνία, εμείς τα αντάξια παιδιά των ληστών και των κουρσάρων, εμείς οι έξυπνοι, οι σπουδαίοι, μια βρωμοπαρέα μπάσταρδοι αλήτες και τυχοδιώκτες, κλέψαμε το όνομα των Ελλήνων και τα λεφτά των ξένων, των Κουτόφραγκων, και παίζουμε το Κράτος στον ίσκιο της Ακρόπολης, για να τους βουτήξουμε κι άλλα λεφτά, λεφτά, όσο μπορούμε περισσότερα λεφτά, κι ορίστε να τα λάβετε αξιόπιστοι κύριοι κερατάδες, ορίστε να πληρωθείτε από τα βράχια και τους αείμνηστους
προγόνους και τους αρχαιολογικούς χώρους και τον αττικό ουρανό. Μα τώρα η Ευρώπη δεν πληρώνει πιά, επειδή την πήρε κι αυτήν ο διάβολος με τη σειρά της, τη γριά πόρνη. Για τούτο θα ψοφήσουμε της πείνας, μες τα ερείπια του αρχαίου και του νεότερου πολιτισμού και να με συμπαθάς. Η κωμωδία τελείωσε. Σου μιλώ ειλικρινώς