Αν η οικονομία του κόσμου, τον 19ο αιώμα , δημιουργήθηκε κατά κύριο λόγο με την επίδραση της βρετανικής Βιομηχανικής Επανάστασης, η πολιτική και η ιδεολογία του διαμορφώθηκαν κυρίως με την επίδραση της Γαλλικής Επανάστασης. Η Βρετανία πρόσφερε το πρότυπο για τους σιδηροδρόμους και τα εργοστάσια, την εκρηκτική ύλη στον τομέα της οικονομίας, που τίναξε στον αέρα τις παραδοσιακές οικονομικές και κοινωνικές δομές του μη ευρωπαϊκού κόσμου. Η Γαλλία δημιούργησε τις επαναστάσεις και έδωσε στον αιώνα τις ιδέες του, σε σημείο που παραλλαγές της τρίχρωμης σημαίας της, έγιναν το έμβλημα σχεδόν όλων των νέων εθνών. Έδωσε το λεξιλόγιο και τα βασικά θέματα της φιλελεύθερης και ριζοσπαστικής-δημοκρατικής πολιτικής στο μεγαλύτερο μέρος του κόσμου. Έδωσε την έννοια και το λεξιλόγιο του εθνικισμού. Πρόσφερε τους νομικούς κώδικες, το πρότυπο της επιστημονικής και τεχνικής οργάνωσης, και το μετρικό σύστημα.
Η Γαλλία ήταν η ισχυρότερη και μεγαλύτερη πληθυσμιακά χώρα της Ευρώπης (με εξαίρεση τη Ρωσία). Οι Γάλλοι ήσαν 23 εκατομμύρια. Οι 400.000 αποτελούσαν την αριστοκρατία, την αδιαμφισβήτητη <<πρώτη κοινωνική τάξη>> του έθνους. Είχαν σημαντικά προνόμια (αν και λιγότερα από τον καλύτερα οργανωμένο κλήρο) και το δικαίωμα να εισπράτουν φεουδαλικά τέλη. Στους ευγενείς απαγορευόταν ακόμα και τυπικά να εμπορεύονται ή να ασκούν επάγγελμα-βασίζονταν στο εισόδημα των κτημάτων τους, η αν ανήκαν στην προνομιούχο μειονότητα των ευγενών της Αυλής, σε πλούσιους γάμους, βασιλικές χορηγίες, δώρα και αργομισθίες. Επιπλέον σφετερίζονταν σταθερά τις κρατικές θέσεις. Συνεπώς εξερέθιζαν την μεσαία και την αγροτική τάξη (που αποτελούσε το 80% των Γάλλων). Οι αγρότες στην πλειονότητα τους ήταν ακτήμονες ή με ανεπαρκή γαιοκτησία. Υπήρχε πληθυσμιακή αύξηση και οι φόροι που απορροφούσαν μεγάλο και συνεχώς αυξανόμενο ποσοστό αγροτικού εισοδήματος
Έπειτα η Γαλλία αναμείχθηκε στον Αμερικανικό Πόλεμο της Ανεξαρτησίας. Το χρέος που αυτός ο πόλεμος δημιούργησε γονάτισε κυριολεκτικά την μοναρχία και προκάλεσε κυβερνητική κρίση την οποία προσπάθησε να εκμεταλλευτεί η αριστοκρατία. Αρνούνταν να πληρώσουν και ζητούσαν επέκταση των προνομίων τους. Η Επανάσταση λοιπόν άρχισε ως απόπειρα της αριστοκρατίας να ανακαταλάβει το κράτος, αλλά υποτίμησε την <<τρίτη τάξη>>, την πλασματική ενότητα που υποτίθεται ότι εκπροσωπούσε όλους όσοι δεν ανήκαν ούτε στους ευγενείς ούτε στον κλήρο, αλλά στην οποία ουσιαστικά κυριαρχούσε η μεσαία τάξη.
Η Γαλλική επανάσταση δεν έγινε από ένα διαμορφωμένο κίνημα, ούτε οι ηγέτες της είχαν συστηματικό πρόγραμμα. Η εκπληκτική σύγκλιση ιδεών στους κόλπους μιας κοινωνικής ομάδας με αρκετή συνοχή, έδωσε στο επαναστατικό κίνημα πραγματική ενότητα. Η ομάδα ήταν η αστική τάξη, οι ιδέες ήταν οι ιδέες του κλασικού φιλελευθερισμού όπως διατυπώθηκαν από τους φιλοσόφους και τους οικονομολόγους και όπως διαδόθηκαν από τον τεκτονισμό και διάφορες άτυπες οργανώσεις. Οι <<φιλόσοφοι>> μπορούν δίκαια να θεωρηθούν υπεύθυνοι για την Επανάσταση. Θα ξεσπούσε και χωρίς αυτούς, αλλά η επιρροή τους πιθανόν να ευθύνεται για την διαφορά μεταξύ της απλής κατάρρευσης ενός παλιού καθεστώτος και της αποτελασματικής και γρήγορης αντικατάστασης του από ένα νέο
Η Γαλλία ήταν η ισχυρότερη και μεγαλύτερη πληθυσμιακά χώρα της Ευρώπης (με εξαίρεση τη Ρωσία). Οι Γάλλοι ήσαν 23 εκατομμύρια. Οι 400.000 αποτελούσαν την αριστοκρατία, την αδιαμφισβήτητη <<πρώτη κοινωνική τάξη>> του έθνους. Είχαν σημαντικά προνόμια (αν και λιγότερα από τον καλύτερα οργανωμένο κλήρο) και το δικαίωμα να εισπράτουν φεουδαλικά τέλη. Στους ευγενείς απαγορευόταν ακόμα και τυπικά να εμπορεύονται ή να ασκούν επάγγελμα-βασίζονταν στο εισόδημα των κτημάτων τους, η αν ανήκαν στην προνομιούχο μειονότητα των ευγενών της Αυλής, σε πλούσιους γάμους, βασιλικές χορηγίες, δώρα και αργομισθίες. Επιπλέον σφετερίζονταν σταθερά τις κρατικές θέσεις. Συνεπώς εξερέθιζαν την μεσαία και την αγροτική τάξη (που αποτελούσε το 80% των Γάλλων). Οι αγρότες στην πλειονότητα τους ήταν ακτήμονες ή με ανεπαρκή γαιοκτησία. Υπήρχε πληθυσμιακή αύξηση και οι φόροι που απορροφούσαν μεγάλο και συνεχώς αυξανόμενο ποσοστό αγροτικού εισοδήματος
Έπειτα η Γαλλία αναμείχθηκε στον Αμερικανικό Πόλεμο της Ανεξαρτησίας. Το χρέος που αυτός ο πόλεμος δημιούργησε γονάτισε κυριολεκτικά την μοναρχία και προκάλεσε κυβερνητική κρίση την οποία προσπάθησε να εκμεταλλευτεί η αριστοκρατία. Αρνούνταν να πληρώσουν και ζητούσαν επέκταση των προνομίων τους. Η Επανάσταση λοιπόν άρχισε ως απόπειρα της αριστοκρατίας να ανακαταλάβει το κράτος, αλλά υποτίμησε την <<τρίτη τάξη>>, την πλασματική ενότητα που υποτίθεται ότι εκπροσωπούσε όλους όσοι δεν ανήκαν ούτε στους ευγενείς ούτε στον κλήρο, αλλά στην οποία ουσιαστικά κυριαρχούσε η μεσαία τάξη.
Η Γαλλική επανάσταση δεν έγινε από ένα διαμορφωμένο κίνημα, ούτε οι ηγέτες της είχαν συστηματικό πρόγραμμα. Η εκπληκτική σύγκλιση ιδεών στους κόλπους μιας κοινωνικής ομάδας με αρκετή συνοχή, έδωσε στο επαναστατικό κίνημα πραγματική ενότητα. Η ομάδα ήταν η αστική τάξη, οι ιδέες ήταν οι ιδέες του κλασικού φιλελευθερισμού όπως διατυπώθηκαν από τους φιλοσόφους και τους οικονομολόγους και όπως διαδόθηκαν από τον τεκτονισμό και διάφορες άτυπες οργανώσεις. Οι <<φιλόσοφοι>> μπορούν δίκαια να θεωρηθούν υπεύθυνοι για την Επανάσταση. Θα ξεσπούσε και χωρίς αυτούς, αλλά η επιρροή τους πιθανόν να ευθύνεται για την διαφορά μεταξύ της απλής κατάρρευσης ενός παλιού καθεστώτος και της αποτελασματικής και γρήγορης αντικατάστασης του από ένα νέο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου