Γιατί ο γερο-Σορ ονόμασε την κόρη του Χάγια; Απολ που να ήξερε πως αυτό το μικρό σκουληκάκι που είχε γεννηθεί τότε, χαράματα, μέσα στον αποπνικτικό χώρο του σαλονιού, όπυ το ζεστό νερό άχνιζε μέσα σε κατσαρόλες πάνω στη σόμπα για να ζεστάνει το σπίτι στη διαπεραστική παγωνιά του Ιανουαρίου, θα γινόταν η αγαπημένη του κόρη, το πιο έξυπνο από τα παιδιά του; Μήπως θα μπορούσε αυτό να οφείλεται στο ότι την έκαναν πρώτη, από το καλύτερο σπέρμα του, στο άνθος της δύναμης του, όταν το κορμί της γυναίκας του , όπως και το δικό του ήταν λείο και τεντωμένο, οι σκέψεις τους αθώες, γεμάτες καθαρή και καλή πίστη; Το κορίτσι είχε έλθει στον κόσμο χωρίς ζωή, δεν ανέπνεε. Μετά τη δραματική γέννα, η ησυχία βάραινε σαν μολύβι. Εκείνος φοβόταν πολύ πως η μικρή θα μπορούσε να πεθάνει. Ήταν ένας φόβος θανάτου. Ο θάνατος σίγουρα έκανε βόλτες έξω από το σπίτι. Λίγο αργότερα μόνο, όταν η μαμή είχε πια μουρμουρίσει τα ξόρκια της, το μικρό σκουληκάκι ανάπνευσε με θόρυβο κι άρχισε να φωνάζει. Η πρώτη λέξη που τον έκανε να σκέφτεται αυτό το παιδί ήταν η λέξη "χάι", ζω. Χαϊμ θα πει ζωή, αλλά όχι η καθαρά σωματική ζωή, παρά μια ζωή που μπορεί να προσεύχεται, να σκέφτεται, να νιώθει.
Όλγκα Τοκάρτσουκ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου