Οιστρογόνα : παράγονται από τη δράση της FSH των αναπτυσσόμενων ωοθυλακίων, με την αρωματοποίηση των ανδρογόνων που εκκρίνονται από τα κύτταρα theca και διαχέονται από τη βασική μεμβράνη των ωοθυλακίων. Οι περισσότερες μελέτες, in vitro και in vivo, συνάδουν με μια ανασταλτική δράση των οιστρογόνων, και της οιστραδιόλης (Ε2) ειδικότερα, στην έκφραση AMH και AMHR2 κατά την ανάπτυξη των ωοθυλακίων. Φαίνεται ότι τα επίπεδα AMH μειώνονται σημαντικά από 5 ημέρες πριν έως 2 ημέρες μετά την ωορρηξία. Οι μελέτες ανέφεραν αρνητική συσχέτιση μεταξύ των επιπέδων AMH και οιστραδιόλης τόσο στον ορό όσο και στα ωοθυλακικά υγρά μέχρι την ημέρα χορήγησης της hCG. Ωστόσο, η ευαισθησία των GCs στην E2 θα μπορούσε να εξαρτάται από το στάδιο διαφοροποίησής τους, επειδή τόσο η έκφραση AMH mRNA όσο και η έκκριση AMH από GCs από μικρά βόεια ωοθυλάκια δεν επηρεάστηκαν από την E2. Αυτή η διαφορά των επιδράσεων της Ε2 στην έκφραση της ΑΜΗ σύμφωνα με τα στάδια των ωοθυλακίων θα μπορούσε να οφείλεται σε διακυμάνσεις στα επίπεδα των 2 πυρηνικών υποδοχέων οιστρογόνου (ESR1 και ESR2). Επειδή τα GCs εκφράζουν κυρίως ESR2 κατά την όψιμη ωοθυλακική φάση, είναι πιθανό η μείωση της έκφρασης της AMH κατά τη θυλακιογένεση να οφείλεται στην ανασταλτική δράση της Ε2, η σύνθεση της οποίας διεγείρεται από την FSH και η οποία σταδιακά υπερνικά τις διεγερτικές επιδράσεις της FSH.
Ανδρογόνα : παράγονται από τα κύτταρα theca υπό την επίδραση της LH . Υποδοχείς τους βρίσκονται άφθονοι κυρίως στα κοκκιώδη κύτταρα (GCs). Πολυάριθμες μελέτες έχουν ασχοληθεί με το ζήτημα της ρύθμισης της έκφρασης AMH από ανδρογόνα in vivo και in vitro . Ωστόσο, μέχρι στιγμής, αυτά τα αποτελέσματα οδήγησαν σε θετικά ή αρνητικά αποτελέσματα, ή σε πλήρη απουσία, οποιωνδήποτε επιδράσεων των ανδρογόνων στην έκφραση της AMH. Σε γυναίκες με φυσιολογική ωορρηξία, οι περισσότερες μελέτες δεν βρήκαν συσχέτιση μεταξύ της AMH και των επιπέδων ανδρογόνων στο πλάσμα ή στο ωοθυλακικό υγρό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου