Η ενδοκρινολογική ρύθμιση της νερικής ανορεξίας (ΑΝ )

 Η ενδοκρινική και μεταβολική ρύθμιση της ΑΝ είναι περίπλοκη. Τα ευρήματα δεν είναι πάντα όπως θα περίμενε κανείς σε κατάσταση παρατεταμένου υποσιτισμού. Παρατηρούνται προσαρμοστικές και αντιδραστικές αλλαγές στο ενδοκρινικό σύστημα και στον μεταβολισμό σε επίπεδο υποθαλάμου -υπόφυσης και σε επίπεδο συγκεκριμένων ενδοκρινών αδένων.

Θυρεοειδής : ευθυρεοειδικό νοσηρό σύνδρομο με χαμηλή Τ4 και Τ3, υψηλή ανάστροφη θυροξίνη και φυσιολογικά επίπεδα TSH προκύπτουν σε ΒΜΙ <16 kg/m2 με σκοπό μειωμένη κατανάλωση ενέργειας σε ηρεμία και εξοικονόμηση θερμίδων. Ο θυρεοειδής σε προοδευτική απώλεια βάρους ατροφεί και επανέρχεται με την αποκατάσταση. Στην περίοδο αποκατάστασης προκύπτουν υπερμεταβολικά διαστήματα

Επινεφρίδια : είναι αυξημένη η έκκριση κορτιζόλης και μειωμένη η νεφρική της κάθαρση  με αποτέλεσμα υψηλά επίπεδα κορτιζόλης στον ορρό που επηρεάζει αρνητικά την οστική πυκνότητα (BMD). Επίσης προκαλεί αντίσταση στην ινσουλίνη. Οι αλλαγές οφείλονται σε αυξημένη ACTH από την υπόφυση.

Γονάδες : η γονιμότητα μειώνεται λόγω αλλαγών στην υπόφυση και τις γονάδες. Αυτό γίνεται σε επίπεδο υποθαλάμου-υπόφυσης αλλά και στα όργανα στόχους. Μειώνονται τεστοστερόνη/οιστραδιόλη FSH, LH και μπορεί να προκύψει αμηνόρροια 

Υπόφυση : η έκκριση αντιδιουρητικής μπορεί να είναι ασυνήθιστα υψηλή ή χαμηλή . Η αυξημένη ορμόνη προκαλεί περίσσεια νερού και υπάρχει κίνδυνος υπονατριαιμίας. Έχει επίσης περιγραφεί ασυνήθιστα χαμηλή έκκριση ADH και οδηγεί σε άποιο διαβήτη με ταυτόχρονη υπερνατριαιμία.

Αυξητική ορμόνη : η έκκριση της είναι αυξημένη, και ως αναβολική ορμόνη θα έπρεπε να προάγει την αύξηση βάρους όμως υπάρχει αντίσταση στη δράση της. Η αντίσταση αντιστρέφεται με την αύξηση του βάρους . Η αυξημένη GH μπορεί να είναι προσαρμοστικός μηχανισμός γιατί προάγει την γλυκονεογέννεση και προφυλάσσει από την υπογλυκαιμία. Επηρεάζεται επίσης η έκκριση ωκυτοκίνης από την οπίσθια υπόφυση ορμόνης που εμπλέκεται στη διάθεση, την ομοιόσταση της ενέργειας και το μεταβολισμό των οστών.

Οι μεταβολικές διαταραχές είναι εμφανείς σε όλα σχεδόν τα συστήματα του σώματος, αλλά οι περισσότερες επανέρχονται στα φυσιολογικά ή σχεδόν φυσιολογικά με ανάκαμψη και αποκατάσταση βάρους.