Οι Σλάβοι, τους οποίους οι Βυζαντινοί αποκαλούσαν Σκλαβηνούς ή Σκλάβους, είναι λαός ινδοευρωπαϊκής καταγωγής. Διακρίνονται στους Ανατολικούς (Ρώσους, Λευκορώσους, Ουκρανούς), τους Δυτικούς (Πολωνούς, Τσέχους, Σλοβάκους) και τους Νότιους (Σλοβένους, Κροάτες, Σέρβους και Σλάβους της Βουλγαρίας). Η αρχική τους κοιτίδα είναι μεταξύ των ποταμών Όντερ, Βιστούλα και Δνείπερου. Κατά τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες οι φυλές αυτές επεκτάθηκαν προς τα όρια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Αποτελούν λαό μη νομαδικό, με γεωργική και κτηνοτροφική δραστηριότητα, οργανωμένο κοινωνικά γύρω από την πατριαρχική οικογένεια
Οι πρώτες επιδρομές εναντίον της βυζαντινής αυτοκρατορίας χρονολογούνται την εποχή του Ιουστίνου (518-527). Μόνιμη εγκατάσταση τους στα εδάφη της αυτοκρατορίας μαρτυρείται στις αρχές του 7ου αι.. Η αυτοκρατορία ακολούθησε απέναντι τους πολιτική πολυεθνικού κράτους
Η ανοχή, η προσπάθεια αφομοίωσης και τα σωφρονιστικά μέτρα , όταν επιβάλλονταν από τις συνθήκες, αποτέλεσαν τρόπους πειθάρχησης και ένταξης των σλαβικών λαών στην βυζαντινή κοινωνία. Η αφομοίωση συντελέστηκε στις αρχές του 10ου αι. Σταθμός ήταν ο εκχριστιανισμός των Σλάβων από τους Θεσσαλονικείς αδελφούς Κύριλλο και Μεθόδιο, άριστους γνώστες της σλαβονικής και έμπειρους σε διπλωματικές αποστολές. Εγκαταστάθηκαν το 864 στη Μοραβία, και σε μια 3ετία, καταπολέμησαν την ειδωλολατρία, διέδωσαν τον χριστιανισμό και οργάνωσαν την νέα εκκλησία
Η ευρύτητα της πολιτισμικής σχέσης διαπιστώνεται και από τις αμοιβαίες γλωσσικές επιδράσεις
Στην ελληνική γλώσσα υπάρχει ως σήμερα ένας μικρός αριθμός σλαβικών λέξεων δανείων και στην καθημερινή γλώσσα αλλά και σε διάφορα τοπωνύμια
Οι πρώτες επιδρομές εναντίον της βυζαντινής αυτοκρατορίας χρονολογούνται την εποχή του Ιουστίνου (518-527). Μόνιμη εγκατάσταση τους στα εδάφη της αυτοκρατορίας μαρτυρείται στις αρχές του 7ου αι.. Η αυτοκρατορία ακολούθησε απέναντι τους πολιτική πολυεθνικού κράτους
Η ανοχή, η προσπάθεια αφομοίωσης και τα σωφρονιστικά μέτρα , όταν επιβάλλονταν από τις συνθήκες, αποτέλεσαν τρόπους πειθάρχησης και ένταξης των σλαβικών λαών στην βυζαντινή κοινωνία. Η αφομοίωση συντελέστηκε στις αρχές του 10ου αι. Σταθμός ήταν ο εκχριστιανισμός των Σλάβων από τους Θεσσαλονικείς αδελφούς Κύριλλο και Μεθόδιο, άριστους γνώστες της σλαβονικής και έμπειρους σε διπλωματικές αποστολές. Εγκαταστάθηκαν το 864 στη Μοραβία, και σε μια 3ετία, καταπολέμησαν την ειδωλολατρία, διέδωσαν τον χριστιανισμό και οργάνωσαν την νέα εκκλησία
Η ευρύτητα της πολιτισμικής σχέσης διαπιστώνεται και από τις αμοιβαίες γλωσσικές επιδράσεις
Στην ελληνική γλώσσα υπάρχει ως σήμερα ένας μικρός αριθμός σλαβικών λέξεων δανείων και στην καθημερινή γλώσσα αλλά και σε διάφορα τοπωνύμια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου