Όλγα Δεβετζάκη - Ενδοκρινολόγος
Αναστασίου Ζίννη, 9, Αθήνα, Αττική, 11741
Phone: 210-9239440 URL of Map

Παρασκευή 27 Μαρτίου 2020

Υποπαραθυρεοειδισμος και φάρμακα

Θειαζιδικά διουρητικά
Μόλις 3-4 ημέρες μετά την έναρξη θεραπείας τα θειαζιδικά διουρητικά ενισχύουν την κατακράτηση ασβεστίου στο άπω εσπειραμένο σωληνάριο του νεφρού, μειώνουν την έκκριση ασβεστίου στα ούρα και αυξάνουν το ασβέστιο στον ορρό. Αυτό μπορεί να αξιοποιηθεί κλινικά, όταν υπάρχει υπερασβεστιουρία, για την πρόληψη νεφρολιθίασης. Εάν είναι απαραίτητη προσθέτουμε αμιλορίδη, που συμβάλλει στην επιπλέον μείωση της έκκρισης ασβεστίου, μειώνοντας παράλληλα τον κίνδυνο υποκαλιαιμίας. Οι θειαζίδες προκαλούν καλιουρία και μαγνησιουρία, οπότε είναι σημαντικό να παρακολουθούνται τα επίπεδα καλίου και μαγνησίου στον ορό. Δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται σε ασθενείς με αυτοάνοσο πολυενδοκρινικό σύνδρομο 1 και σε υποπαραθυρεοειδισμό που συνοδεύεται από σύνδρομο Bartter
Δεσμευτικά φωσφόρου
Δεν υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία για χρήση τους στον υποπαραθυρεοειδισμό. Θα πρέπει να χρησιμοποιούνται με προσοχή, μόνο αν υπάρχει σοβαρή υπερφωσφαταιμία (δηλ.> 6,5 mg / dL)
Άλλα φάρμακα 
Διουρητικά του βρόγχου:μπορεί να προκαλέσουν υποασβεστιαιμία και υπερασβεστιουρία
Γλυκοκορτικοειδή:ανταγωνίζονται την βιταμίνη D και μειώνουν την εντερική απορρόφηση ασβεστίου
Αλουμίνιο και υδροξείδιο του μαγνησίου:προάγουν την κατακρήμνιση αλάτων ασβεστίου, και μειώνουν την εντερική του απορρόφηση

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου