Πέντε φάρμακα ή συνδυασμοί έχουν εγκριθεί για τοπικά διηθητικό ή μεταστατικό καρκίνο θυρεοειδούς την τελευταία 10ετία. Επιπλέον έχουν μελετηθεί αρκετοί αναστολείς κινασών. Υπάρχουν δύο μοριακές οδοί σημαντικοί στον καρκίνο θυρεοειδούς : ΜΑΡΚ και 3-κινάση φωσφοϊνοσιτίδης που ενεργοποιούνται μέσω υπερέκφρασης υποδοχέων τυροσινικής κινάσης η μεταλλάξεων
Vandedanib
Το πρώτο φάρμακο που έχει εγκριθεί για θεραπεία προχωρημένου/προοδευτικού ή μεταστατικού μυελοειδούς καρκίνου θυρεοειδούς. Είναι πολλαπλός αναστολές τυροσινικής κινάσης που αποκλείει τους υποδοχείς EGF, RET, VEGF2 και VEGF3 και μπορεί να οδηγήσει σε μείωση ή αναστολή ορισμένων χαρακτηριστικών του καρκίνου όπως ο πολλαπλασιασμός η αγγειογέννεση και η απόπτωση. Από μελέτες φάνηκε ότι η τοξικότητα του φαρμάκου είναι αποδεκτή
Έγινε μεγάλη μελέτη (ΖΕΤΑ) με τους ασθενείς να εμφανίζουν διάρροια (56%), προβλήματα στο δέρμα (εξάνθημα, ακμή, θυλακίτιδα στο 50%), κοιλιακό άλγος, κόπωση, κεφαλαλγία, ναυτία σε 20-30%, πρωτεϊνουρία στο 10%. Η πιο ανησυχητική παρενέρχεια είναι η παράταση του QT στο 14%
Ο χρόνος ημιζωής του φαρμάκου είναι 19 ημέρες. Είναι αποτελεσματικό σε παιδιά και εφήβους με κληρονομικό μυελοειδές και με αποδεκτή τοξικότητα. Αν και δεν έχει πάρει έγκριση, ωστόσο έχει δοκιμαστεί σε ασθενείς με ανθεκτικό διαφοροποιημένο καρκίνο θυρεοειδούς
Cabozantinib
Το δεύτερο φάρμακο που έχει εγκριθεί για μυελοειδές. Είναι επίσης εγκεκριμένο για καρκίνο νεφρού και για ηπατοκυτταρικό. Αποκλείει τους υποδοχείς c-MET, RET και VEGF2 και οδηγεί σε μείωση ή αναστολή των χαρακτηριστικών του καρκίνου και επιπλέον μπορεί να αποτρέψει τη μεταστατική εξάπλωση και την ανάπτυξη ανθεκτικότητας του όγκου. Έγινε μεγάλη μελέτη (ΕΧΑΜ) με πιο συχνή ανεπιθύμητη ενέργεια τη διάρροια (63%) ακολουθούμενη από αύξηση των συγκεντρώσεων TSH, υπασβεστιαιμία, στοματίτιδα, σύνδρομο χειρός-ποδιού, απώλεια βάρους, ναυτία, έλλειψη όρεξης και κόπωση (40% έως 50%). Περίπου το 30% των ασθενών παρουσίασαν υπέρταση. Η επιλογή της συστηματικής θεραπείας στο μυελοειδές εξατομικεύεται. Η κατάσταση του ασθενούς, η ηλικία,οι κοινωνικές πτυχές, η εξέλιξη της νόσου, η φυσική εξέταση, η διαθεσιμότητα φαρμάκων και ιδιαίτερα η ασφάλεια είναι σημαντικές πτυχές που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη όταν αποφασίζετε ποια φαρμακευτική αγωγή πρέπει να παρέχετε. Το φάρμακο έχει μελετηθεί και σε ασθενείς με ανθεκτικό διαφοροποιημένο καρκίνο με χαμηλή δόση έναρξης
Vandedanib
Το πρώτο φάρμακο που έχει εγκριθεί για θεραπεία προχωρημένου/προοδευτικού ή μεταστατικού μυελοειδούς καρκίνου θυρεοειδούς. Είναι πολλαπλός αναστολές τυροσινικής κινάσης που αποκλείει τους υποδοχείς EGF, RET, VEGF2 και VEGF3 και μπορεί να οδηγήσει σε μείωση ή αναστολή ορισμένων χαρακτηριστικών του καρκίνου όπως ο πολλαπλασιασμός η αγγειογέννεση και η απόπτωση. Από μελέτες φάνηκε ότι η τοξικότητα του φαρμάκου είναι αποδεκτή
Έγινε μεγάλη μελέτη (ΖΕΤΑ) με τους ασθενείς να εμφανίζουν διάρροια (56%), προβλήματα στο δέρμα (εξάνθημα, ακμή, θυλακίτιδα στο 50%), κοιλιακό άλγος, κόπωση, κεφαλαλγία, ναυτία σε 20-30%, πρωτεϊνουρία στο 10%. Η πιο ανησυχητική παρενέρχεια είναι η παράταση του QT στο 14%
Ο χρόνος ημιζωής του φαρμάκου είναι 19 ημέρες. Είναι αποτελεσματικό σε παιδιά και εφήβους με κληρονομικό μυελοειδές και με αποδεκτή τοξικότητα. Αν και δεν έχει πάρει έγκριση, ωστόσο έχει δοκιμαστεί σε ασθενείς με ανθεκτικό διαφοροποιημένο καρκίνο θυρεοειδούς
Cabozantinib
Το δεύτερο φάρμακο που έχει εγκριθεί για μυελοειδές. Είναι επίσης εγκεκριμένο για καρκίνο νεφρού και για ηπατοκυτταρικό. Αποκλείει τους υποδοχείς c-MET, RET και VEGF2 και οδηγεί σε μείωση ή αναστολή των χαρακτηριστικών του καρκίνου και επιπλέον μπορεί να αποτρέψει τη μεταστατική εξάπλωση και την ανάπτυξη ανθεκτικότητας του όγκου. Έγινε μεγάλη μελέτη (ΕΧΑΜ) με πιο συχνή ανεπιθύμητη ενέργεια τη διάρροια (63%) ακολουθούμενη από αύξηση των συγκεντρώσεων TSH, υπασβεστιαιμία, στοματίτιδα, σύνδρομο χειρός-ποδιού, απώλεια βάρους, ναυτία, έλλειψη όρεξης και κόπωση (40% έως 50%). Περίπου το 30% των ασθενών παρουσίασαν υπέρταση. Η επιλογή της συστηματικής θεραπείας στο μυελοειδές εξατομικεύεται. Η κατάσταση του ασθενούς, η ηλικία,οι κοινωνικές πτυχές, η εξέλιξη της νόσου, η φυσική εξέταση, η διαθεσιμότητα φαρμάκων και ιδιαίτερα η ασφάλεια είναι σημαντικές πτυχές που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη όταν αποφασίζετε ποια φαρμακευτική αγωγή πρέπει να παρέχετε. Το φάρμακο έχει μελετηθεί και σε ασθενείς με ανθεκτικό διαφοροποιημένο καρκίνο με χαμηλή δόση έναρξης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου