Στο τέλος θα τα καταλάβετε όλα - αν και είναι απίθανο να τα βιώσετε ποτέ. Συνέβησαν πολύ παλιά, σ' έναν κόσμο που χάθηκε παραχωρώντας τη θέση του στην τύρφη, κάποιον ξεχασμένο χειμώνα σ' ένα νησί, για το οποίο ελάχιστοι άκουσαν ποτέ. Άρχισε λίγο πριν το χιόνι καλύψει εντελώς και αμετάκλητα τις πατημασιές, καθώς τα μαύρα σύννεφα έκρυβαν το φως των αστεριών και της σελήνης και πυκνό σκοτάδι τύλιγε τη γη που θρόιζε ολόκληρη
Τότε ακριβώς στο άχρονο εκείνο σημείο όπου συναντιούνται δυο στιγμές - τα μπορντό παπούτσια της Μαρίας Μπίλο βρέθηκαν στο τρίτο και τελευταίο πασπαλισμένο με χιόνι σκαλοπάτι έξω από την ξύλινη καλύβα τους. Και τότε, αποστρέφοντας το πρόσωπο από την καλύβα, κατάλαβε πως είχε ήδη πάει πολύ μακριά και πως δεν μπορούσε πια να επιστρέψει.
Μερικοί λένε πως απλώς την πήραν οι μανιασμένοι άνεμοι της χιονοθύελλας έξω από την πόλη, πως ακολούθησε σαν άγγελος την τρικυμισμένη ανάσα της καταιγίδας πέρα από το δάσος, πως πέταξε σαν φάντασμα στις ερημιές των οριζόντων - μακριά, μακριά απ' αυτόν τον τόπο που έκαιγε σαν νωπή τρύπα από σφαίρα σε σάρκα
Φυσικά , δεν ήταν καθόλου έτσι
Φλάναγκαν
Τότε ακριβώς στο άχρονο εκείνο σημείο όπου συναντιούνται δυο στιγμές - τα μπορντό παπούτσια της Μαρίας Μπίλο βρέθηκαν στο τρίτο και τελευταίο πασπαλισμένο με χιόνι σκαλοπάτι έξω από την ξύλινη καλύβα τους. Και τότε, αποστρέφοντας το πρόσωπο από την καλύβα, κατάλαβε πως είχε ήδη πάει πολύ μακριά και πως δεν μπορούσε πια να επιστρέψει.
Μερικοί λένε πως απλώς την πήραν οι μανιασμένοι άνεμοι της χιονοθύελλας έξω από την πόλη, πως ακολούθησε σαν άγγελος την τρικυμισμένη ανάσα της καταιγίδας πέρα από το δάσος, πως πέταξε σαν φάντασμα στις ερημιές των οριζόντων - μακριά, μακριά απ' αυτόν τον τόπο που έκαιγε σαν νωπή τρύπα από σφαίρα σε σάρκα
Φυσικά , δεν ήταν καθόλου έτσι
Φλάναγκαν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου