Ένα συνθετικό αλατοκορτικοειδές (MC), η οξική δεσοξυκορτικοστερόνη, ανακαλύφθηκε το 1937 και δόθηκε ως θεραπεία το 1939. Η φθοριουδροκορτιζόνη (FC) ανακαλύφθηκε 15 χρόνια αργότερα
Πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι, στους ασθενείς με πρωτοπαθή ανεπάρκεια επινεφριδίων είναι υψηλή η θνησιμότητα, μειώνεται το προσδόκιμο επιβίωσης κυρίως λόγω καρδιαγγειακής νόσου και είναι μειωμένη η ποιότητα ζωής. Κατά πόσο αυτό οφείλεται σε ανεπαρκή υποκατάσταση με γλυκο/αλατοκορτικοειδή μένει να αποδειχθεί. Έχουν γίνει σημαντικές προσπάθειες βελτίωσης της υποκατάστασης με γλυκοκορτικοειδή (GCs), χωρίς όμως ανάλογες προσπάθειες για τα αλατοκορτικοειδή (MCs)
Η συνήθης υποκατάσταση είναι φθοριουδροκορτιζόνη 0.05-0.2 mg ημερησίως το πρωί
Οι περισσότεροι ασθενείς με πρωτοπαθή ανεπάρκεια λαμβάνουν υψηλότερες δόσεις από τις απαιτούμενες, ίσως λόγω ανεπαρκούς υποκατάστασης σε MCs. Tα συμπτώματα και σημάδια που δείχνουν ελλιπή υποκατάσταση σε MCs είναι η έντονη επιθυμία για αλάτι και η έντονη ζάλη. Επίσης η γνωστική λειτουργία και η χαμηλή ποιότητα ζωής μπορεί να σημαίνουν έλλειψη MCs
Δόσεις
Η τρέχουσα θεραπεία είναι 0.05-0.2 mg FC ημερησίως, το πρωί καθώς η έκκριση αλδοστερόνης ακολουθεί έναν κιρκάδιο ρυθμό παρόμοιο με της κορτιζόλης με αύξηση στις 8 π.μ και μείωση στις 11 μ.μ. Οι διαθέσιμες μορφές είναι δύο δισκία FC (Florinef) 0.1 και 0.05 mg. Απορροφάται γρήγορα και μετατρέπεται σε 9α φθοριοκορτιζόλη, το δραστικό μόριο. Η μέγιστη δόση προκύπτει 90-120 λεπτά μετά τη λήψη και ο μέσος όρος ημίσειας ζωής είναι 4.9 ώρες. Επομένως είναι κατάλληλο για χορήγηση μία φορά ημερησίως. Απεκκρίνεται από τα ούρα
Η αρχική δόση είναι 0.05-0.1mg και τιτλοποιείται ανά 0.025-0.05 mg. Υψηλότερη δόση απαιτείται σε νεογέννητα και παιδιά καθώς η ευαισθησία τους σε αλατοκορτικοειδή είναι χαμηλότερη, όπως επίσης και στο τελευταίο τρίμηνο της κύησης όπου τα υψηλά επίπεδα προγεστερόνης ανταγωνίζονται τη δράση της αλδοστερόνης. Προσωρινή αύξηση της δόσης (50-100%) μπορεί να χρειαστεί σε θερμά κλίματα ή σε έντονη άσκηση. Φάρμακα που μπορεί να επηρεάζουν την αρτηριακή πίεση και τους ηλεκτρολύτες όπως τα διουρητικά, η ακεταζολαμίδη, η καρβενοξολόνη, τα NSAIDS, η δροσπιρενόνη μπορεί να απαιτούν προσαρμογή της δόσης. Η γλυκόριζα ενισχύει την αλατοκορτικοειδή δράση των GCs και πρέπει να αποφεύγεται. Το γλυκορετινικό οξύ και το γλυκυριζικό οξύ, που βρίσκονται στη γλυκόριζα αναστέλουν την 11-βΗSD2, η οποία είναι σημαντική στην προστασία των MR από την ενεργοποίηση τους από τα GCs
Πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι, στους ασθενείς με πρωτοπαθή ανεπάρκεια επινεφριδίων είναι υψηλή η θνησιμότητα, μειώνεται το προσδόκιμο επιβίωσης κυρίως λόγω καρδιαγγειακής νόσου και είναι μειωμένη η ποιότητα ζωής. Κατά πόσο αυτό οφείλεται σε ανεπαρκή υποκατάσταση με γλυκο/αλατοκορτικοειδή μένει να αποδειχθεί. Έχουν γίνει σημαντικές προσπάθειες βελτίωσης της υποκατάστασης με γλυκοκορτικοειδή (GCs), χωρίς όμως ανάλογες προσπάθειες για τα αλατοκορτικοειδή (MCs)
Η συνήθης υποκατάσταση είναι φθοριουδροκορτιζόνη 0.05-0.2 mg ημερησίως το πρωί
Οι περισσότεροι ασθενείς με πρωτοπαθή ανεπάρκεια λαμβάνουν υψηλότερες δόσεις από τις απαιτούμενες, ίσως λόγω ανεπαρκούς υποκατάστασης σε MCs. Tα συμπτώματα και σημάδια που δείχνουν ελλιπή υποκατάσταση σε MCs είναι η έντονη επιθυμία για αλάτι και η έντονη ζάλη. Επίσης η γνωστική λειτουργία και η χαμηλή ποιότητα ζωής μπορεί να σημαίνουν έλλειψη MCs
Δόσεις
Η τρέχουσα θεραπεία είναι 0.05-0.2 mg FC ημερησίως, το πρωί καθώς η έκκριση αλδοστερόνης ακολουθεί έναν κιρκάδιο ρυθμό παρόμοιο με της κορτιζόλης με αύξηση στις 8 π.μ και μείωση στις 11 μ.μ. Οι διαθέσιμες μορφές είναι δύο δισκία FC (Florinef) 0.1 και 0.05 mg. Απορροφάται γρήγορα και μετατρέπεται σε 9α φθοριοκορτιζόλη, το δραστικό μόριο. Η μέγιστη δόση προκύπτει 90-120 λεπτά μετά τη λήψη και ο μέσος όρος ημίσειας ζωής είναι 4.9 ώρες. Επομένως είναι κατάλληλο για χορήγηση μία φορά ημερησίως. Απεκκρίνεται από τα ούρα
Η αρχική δόση είναι 0.05-0.1mg και τιτλοποιείται ανά 0.025-0.05 mg. Υψηλότερη δόση απαιτείται σε νεογέννητα και παιδιά καθώς η ευαισθησία τους σε αλατοκορτικοειδή είναι χαμηλότερη, όπως επίσης και στο τελευταίο τρίμηνο της κύησης όπου τα υψηλά επίπεδα προγεστερόνης ανταγωνίζονται τη δράση της αλδοστερόνης. Προσωρινή αύξηση της δόσης (50-100%) μπορεί να χρειαστεί σε θερμά κλίματα ή σε έντονη άσκηση. Φάρμακα που μπορεί να επηρεάζουν την αρτηριακή πίεση και τους ηλεκτρολύτες όπως τα διουρητικά, η ακεταζολαμίδη, η καρβενοξολόνη, τα NSAIDS, η δροσπιρενόνη μπορεί να απαιτούν προσαρμογή της δόσης. Η γλυκόριζα ενισχύει την αλατοκορτικοειδή δράση των GCs και πρέπει να αποφεύγεται. Το γλυκορετινικό οξύ και το γλυκυριζικό οξύ, που βρίσκονται στη γλυκόριζα αναστέλουν την 11-βΗSD2, η οποία είναι σημαντική στην προστασία των MR από την ενεργοποίηση τους από τα GCs
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου