Το χαμένο Σαββατοκύριακο

Δεν μπορούσε όμως να καταλάβει γιατί αυτός έπαιρνε έτσι αυτή την ανακάλυψη, και όχι και όλοι οι άλλοι, ή τέλος πάντων αρκετοί από τους άλλους. Η ζωή δεν πρόσφερε τα αγαθά που από έφηβος είχε ελπίσει και επιδιώξει. Αυτός βέβαια είχε ελπίσει πολύ λιγότερα, αλλά , όπως και να έχει, είχε τις προσδοκίες του, έστω και μόνον από περιέργεια
Η εφηβεία είχε εξανεμιστεί και είχε έλθει η ενηλικίωση δίχως να πραγματωθεί τίποτα απ' όσα είχε πιστέψει. Το μέλλον παρέμενε μέλλον, μια αυταπάτη, μια ανύπαρκτη στιγμή μέσα στο χρόνο, ή μια υπόσχεση που διαρκώς υποχωρούσε, που υπαινισσόταν ότι θα ερχόταν κάποτε η στιγμή της εκπλήρωσης της, αλλά που σου αρνιόταν για πάντα κάθε ανταμοιβή
Όλα όσα μέχρι τώρα δεν είχαν συμβεί, δεν επρόκειτο πια να συμβούν. Ποτέ. Ήταν ένα παιχνίδι χαμένο απ' την αρχή και θα έπρεπε να υπάρχει κάποιος κανόνας. Κι όμως δεν υπήρχε κανόνας, δεν υπήρχε ρυθμός, δεν υπήρχε αιτία. Και, με την πικρή αντιμετώπιση του "και γιατί στο διάβολο θα έπρεπε να είναι έτσι;" που ήταν και η στιγμή που έφτασες πιο κοντά από ποτέ στη σοφιστεία, αποσύρθηκες στο εαυτό σου κι άρχισες ν' αποζημιώνεσαι για τις απογοητεύσεις σου με το ποτό, με την ονειροπόληση, με το να ζεις σ' έναν ιδιωτικό κόσμο δικής σου επινόησης και κατασκευής - είτε κόλαση ήταν, είτε παράδεισος - τι σημασία είχε άλλωστε; - καταφέρνοντας να ζεις με τη φαντασία σου όσα δεν μπόρεσες να πραγματοποιήσεις στην αληθινή ζωή
                                                                                                   Τσαρλς Τζάκσον