Οι πλέον εκτενώς μελετημένες ορμόνες που σχετίζονται με τον πόνο ανήκουν στο σύστημα των οπιοειδών. Η β-ενδορφίνη, η ACTH και η MSH-διέγερση μελανοκυττάρων προέρχονται από ένα κοινό μόριο την προοπιομελανοκορτίνη (POMC). Η β-ενδορφίνη έχει ισχυρό αναλγητικό αποτέλεσμα (18-33 φορές πιο ισχυρή από την μορφίνη). Σε αρκετές μελέτες έχει φανεί η δράση της στη διαμόρφωση του πόνου και επίσης η σύνδεση της σε υποδοχείς οπιοειδών, που επηρεάζουν τα επίπεδα μονοφωσφορικής αδενοσίνης και την πρόσληψη ασβεστίου. Οι περισσότερες μελέτες επικεντρώνονται στη δράση της στο ΚΝΣ
Πιο πρόσφατα έχει φανεί ότι τα προϊόντα του POMC-γονιδίου επηρεάζουν επίσης τα κύτταρα του ανοσοποιητικού, και αυτό εξηγεί τη δράση της ενδορφίνης στην οξεία φάση και την φλεγμονή. Η ενδορφίνη παραμένει σε εκκριτικά κοκκία δεσμευμένα στην μεμβράνη και απελευθερώνεται όταν απαιτείται. Το stress της φλεγμονής απελευθερώνει κορτικοτροπίνη (CRH), η οποία διευκολύνει την απελευθέρωση ενδορφινών. Tα κύτταρα του ανοσοποιητικού έχουν επίσης υποδοχείς ενδορφίνης (αυτοκρινής/παρακρινής δράση) που επηρεάζουν την φλεγμονή και την παραγωγή κυτοκινών
Τα αυξημένα επίπεδα οπιοειδών στην συστηματική κυκλοφορία, στη διάρκεια της φλεγμονής μπορεί να προέρχονται από την υπόφυση ή από τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος . Υποδοχείς οπιοειδών εκφράζονται ευρέως στο κεντρικό και περιφερικό νευρικό σύστημα, αλλά και σε άλλους ιστούς. Η διευκρίνηση της σχέσης ενδορφινών με το ανοσοποιητικό μπορεί να επιτρέψει βελτίωση ή και αδρανοποίηση διαφόρων συστατικών της φλεγμονής που προκαλούν πόνο
Η ενεργοποίηση των υποδοχέων των οπιοειδών ανακουφίζει από τον πόνο. Η χρήση τους στη θεραπεία του μέτριου/σοβαρού πόνου έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια. Ανταγωνιστές των υποδοχέων οπιοειδών , εξωγενώς χορηγούμενοι μπορεί να αυξήσουν τον πόνο, με μηχανισμό που δεν είναι πλήρως κατανοητός
Η συγκέντρωση των ενδογενών οπιοειδών πιστεύεται ότι σχετίζεται με το επίπεδο του πόνου. Από μελέτες σε ανθρώπους φάνηκε ότι αυξημένα επίπεδα β-ενδορφίνης στο πλάσμα, μπορεί να είναι πιθανός βιολογικός δείκτης. Τα επίπεδα της στα σωματικά υγρά μπορεί να είναι χρήσιμα ως δείκτης διάγνωσης και θεραπείας, αλλά απαιτούνται περαιτέρω αποδείξεις
Πιο πρόσφατα έχει φανεί ότι τα προϊόντα του POMC-γονιδίου επηρεάζουν επίσης τα κύτταρα του ανοσοποιητικού, και αυτό εξηγεί τη δράση της ενδορφίνης στην οξεία φάση και την φλεγμονή. Η ενδορφίνη παραμένει σε εκκριτικά κοκκία δεσμευμένα στην μεμβράνη και απελευθερώνεται όταν απαιτείται. Το stress της φλεγμονής απελευθερώνει κορτικοτροπίνη (CRH), η οποία διευκολύνει την απελευθέρωση ενδορφινών. Tα κύτταρα του ανοσοποιητικού έχουν επίσης υποδοχείς ενδορφίνης (αυτοκρινής/παρακρινής δράση) που επηρεάζουν την φλεγμονή και την παραγωγή κυτοκινών
Τα αυξημένα επίπεδα οπιοειδών στην συστηματική κυκλοφορία, στη διάρκεια της φλεγμονής μπορεί να προέρχονται από την υπόφυση ή από τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος . Υποδοχείς οπιοειδών εκφράζονται ευρέως στο κεντρικό και περιφερικό νευρικό σύστημα, αλλά και σε άλλους ιστούς. Η διευκρίνηση της σχέσης ενδορφινών με το ανοσοποιητικό μπορεί να επιτρέψει βελτίωση ή και αδρανοποίηση διαφόρων συστατικών της φλεγμονής που προκαλούν πόνο
Η ενεργοποίηση των υποδοχέων των οπιοειδών ανακουφίζει από τον πόνο. Η χρήση τους στη θεραπεία του μέτριου/σοβαρού πόνου έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια. Ανταγωνιστές των υποδοχέων οπιοειδών , εξωγενώς χορηγούμενοι μπορεί να αυξήσουν τον πόνο, με μηχανισμό που δεν είναι πλήρως κατανοητός
Η συγκέντρωση των ενδογενών οπιοειδών πιστεύεται ότι σχετίζεται με το επίπεδο του πόνου. Από μελέτες σε ανθρώπους φάνηκε ότι αυξημένα επίπεδα β-ενδορφίνης στο πλάσμα, μπορεί να είναι πιθανός βιολογικός δείκτης. Τα επίπεδα της στα σωματικά υγρά μπορεί να είναι χρήσιμα ως δείκτης διάγνωσης και θεραπείας, αλλά απαιτούνται περαιτέρω αποδείξεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου