..κι όλα τα θαμμένα αδικαίωτα έχουν εφορμήσει να της υπενθυμίσουν πως η ζωή είναι ξεκάθαρα καμωμένη από πράξεις και γεγονότα, και τα σπίτια που κατοικούμε είναι φταγμένα από μπετόν, γυαλί, τούβλο και ξύλο, μόνο οι σκέψεις είναι βουτηγμένες στον κοπανιστό αέρα που είναι δωρεάν και ισόποσος για όλους, και η Σούζαν με ύψος ένα μέτρο και εβδομήντα οκτώ εκατοστά, στέκεται στην ίδια ασάλευτη θέση, με το στόμα μουδιασμένο και τα χέρια στη μέση, γιατί τόση ώρα μασουλάει τις λέξεις και τις καταπίνει, και σκέφτεται, σκέφτεται, και θέλει να πάψει να σκέφτεται, και καταπίνει τις λέξεις, τις λήξεις και τις προθέσεις, και κάνει άξαφνα μεταβολή, και πέφτει πάνω στον Μπέιζελ, τον πιάνει από τους ώμους και τον ταρακουνά σαν να συνέβη μόλις κάτι τρομερό και συνάμα σπουδαίο και σημαντικό που του διαφεύγει, και δεν του ανακοινώνει την εν θερμώ ειλημμένη απόφασή της να σηκωθεί να φύγει <<τέλος, τέρμα, στα τσακίδια>>, μόνο στέκεται και τον εκλιπαρεί βουβά με τα κρυστάλλινα μάτια της που 'χουν βαθύνει κι έχουν πάρει κάτι από τις κλειστές θάλασσες και τον πυρετό της Μεσογείου.
Κάλλια Παπαδάκη
Κάλλια Παπαδάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου