Aλλαγές στη διατροφική συμπεριφορά, αυξημένη κατανάλωση θερμίδων και μειωμένη φυσική δραστηριότητα έχουν οδηγήσει σε αύξηση εμφάνισης μεταβολικού συνδρόμου. Η παχυσαρκία, η υπέρταση, ο διαβήτης, οι διαταραχές λιπιδίων σημαίνουν αυξημένο κίνδυνο εμφράγματος μυοκαρδίου και εγκεφαλικού επεισοδίου
Η λεπτίνη παράγεται κυρίως από τον λευκό λιπώδη ιστό. Εμπλέκεται στην κεντρική ρύθμιση πρόσληψης φαγητού, ρυθμίζει τις περιφερικές μεταβολικές διαδικασίες, επηρεάζει την αναπαραγωγική λειτουργία και την αναοσολογική απάντηση. Στα παχύσαρκα άτομα τα επίπεδα της είναι αυξημένα (αυξημένος λιπώδης ιστός). Ο διαλυτός υποδοχέας της λεπτίνης (soluble leptin receptor -sOB-R) είναι η κύρια δεσμευτική πρωτείνη για την λεπτίνη στο ανθρώπινο αίμα. Ο sOB-R μπορεί να διαμορφώσει την βιοδαθεσιμότητα και τις κυτταρικές επιδράσεις της λεπτίνης
Ο υπογοναδισμός, η καθυστέρηση ανάπτυξης, η καθυστέρηση εφηβείας και ο υπερθυρεοειδισμός μπορεί να σχετίζονται με ελαττώματα στη σηματοδότηση της λεπτίνης. Αυτό δείχνει τη σημασία ενός λειτουργικού υποδοχέα
Αντίσταση στη λεπτίνη
Σημαίνει μειωμένη επίδραση της λεπτίνης στην πρόσληψη τροφής και την κατανάλωση ενέργειας. Αυτή η κατάσταση συχνά εμφανίζεται σε παχύσαρκα άτομα. Φαίνεται ότι οφείλεται σε αλλαγή πρωτεϊνών που ενεργοποιούν τον υποδοχέα λεπτίνης (SOCS3 και PTP1B), σε κυτταρικό stress και σε μειωμένη μεταφορά της λεπτίνης μέσω του αιματο/εγκεφαλικού φραγμού. Επιπλέον οι υποδοχείς της λεπτίνης είναι σημαντικά μειωμένοι σε παχύσαρκα άτομα, ενώ στα άτομα με anorexia nervosa είναι σημαντικά αυξημένοι. Έτσι η συγκέντρωση τους στον ορρό φαίνεται ότι δείχνει την ευαισθησία στην λεπτίνη (αντικατοπτρίζει την έκφραση των υποδοχέων στην μεμβράνη των κυττάρων)
Επίσης αδύνατα άτομα μπορεί να εμφανίσουν παροδική και ανστρέψιμη αντίσταση στην λεπτίνη. Σε κλινικές μελέτες έχει φανεί αύξηση της συγκέντρωσης των υποδοχέων της λεπτίνης > 100 φορές σε άτομα ελλιποβαρή και σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1. Είναι ενδιαφέρουσα η υπογλυκαιμική της δράση και ίσως θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για διαγνωστικούς και θεραπευτικούς σκοπούς στον ΣΔ 1
Επίσης θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί η μέτρηση της ως πρόβλεψη για την πορεία της εφηβείας γιατί φαίνεται ότι το σήμα της λεπτίνης είναι προαπαιτούμενο για την έναρξη της εφηβείας
Οι διαθέσιμες μελέτες υπογραμμίζουν τη σημασία του διαλυτού υποδοχέα της λεπτίνης ως προγνωστικού δείκτη των επιδράσεων της και ως δείκτη αντίστασης. Αναμένεται περαιτέρω έρευνα σε άτομα παχύσαρκα, καθώς και με ΣΔ τύπου 1 και τύπου 2
Η λεπτίνη παράγεται κυρίως από τον λευκό λιπώδη ιστό. Εμπλέκεται στην κεντρική ρύθμιση πρόσληψης φαγητού, ρυθμίζει τις περιφερικές μεταβολικές διαδικασίες, επηρεάζει την αναπαραγωγική λειτουργία και την αναοσολογική απάντηση. Στα παχύσαρκα άτομα τα επίπεδα της είναι αυξημένα (αυξημένος λιπώδης ιστός). Ο διαλυτός υποδοχέας της λεπτίνης (soluble leptin receptor -sOB-R) είναι η κύρια δεσμευτική πρωτείνη για την λεπτίνη στο ανθρώπινο αίμα. Ο sOB-R μπορεί να διαμορφώσει την βιοδαθεσιμότητα και τις κυτταρικές επιδράσεις της λεπτίνης
Ο υπογοναδισμός, η καθυστέρηση ανάπτυξης, η καθυστέρηση εφηβείας και ο υπερθυρεοειδισμός μπορεί να σχετίζονται με ελαττώματα στη σηματοδότηση της λεπτίνης. Αυτό δείχνει τη σημασία ενός λειτουργικού υποδοχέα
Αντίσταση στη λεπτίνη
Σημαίνει μειωμένη επίδραση της λεπτίνης στην πρόσληψη τροφής και την κατανάλωση ενέργειας. Αυτή η κατάσταση συχνά εμφανίζεται σε παχύσαρκα άτομα. Φαίνεται ότι οφείλεται σε αλλαγή πρωτεϊνών που ενεργοποιούν τον υποδοχέα λεπτίνης (SOCS3 και PTP1B), σε κυτταρικό stress και σε μειωμένη μεταφορά της λεπτίνης μέσω του αιματο/εγκεφαλικού φραγμού. Επιπλέον οι υποδοχείς της λεπτίνης είναι σημαντικά μειωμένοι σε παχύσαρκα άτομα, ενώ στα άτομα με anorexia nervosa είναι σημαντικά αυξημένοι. Έτσι η συγκέντρωση τους στον ορρό φαίνεται ότι δείχνει την ευαισθησία στην λεπτίνη (αντικατοπτρίζει την έκφραση των υποδοχέων στην μεμβράνη των κυττάρων)
Επίσης αδύνατα άτομα μπορεί να εμφανίσουν παροδική και ανστρέψιμη αντίσταση στην λεπτίνη. Σε κλινικές μελέτες έχει φανεί αύξηση της συγκέντρωσης των υποδοχέων της λεπτίνης > 100 φορές σε άτομα ελλιποβαρή και σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1. Είναι ενδιαφέρουσα η υπογλυκαιμική της δράση και ίσως θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για διαγνωστικούς και θεραπευτικούς σκοπούς στον ΣΔ 1
Επίσης θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί η μέτρηση της ως πρόβλεψη για την πορεία της εφηβείας γιατί φαίνεται ότι το σήμα της λεπτίνης είναι προαπαιτούμενο για την έναρξη της εφηβείας
Οι διαθέσιμες μελέτες υπογραμμίζουν τη σημασία του διαλυτού υποδοχέα της λεπτίνης ως προγνωστικού δείκτη των επιδράσεων της και ως δείκτη αντίστασης. Αναμένεται περαιτέρω έρευνα σε άτομα παχύσαρκα, καθώς και με ΣΔ τύπου 1 και τύπου 2
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου