όπως κρατά ένα παιδί στη φούχτα το καπάκι της πορτοκαλάδας, που έριξε το βιαστικό γκαρσόνι καταγής, ενώ δεν έσπερνε
φούχτα μικρή κλεισμένη ώρα ύπνου μεσημέρι
όταν ζωγραφισμένα στάχυα κυματίζουν κίτρινα κάτω από λίγα σύννεφα με μπλε ουρανλο, και κάθονται πάνω σε θημωνιές στη μέση θεριστές. Ο ανεπαίσθητος βόμβος της ζέστης. Ένας τους πίνει κι άλλοι τρώνε, όταν πίσω απ΄το μουσαμά ο λύκος κυματίζει και σταματά την κίνηση του θεριστή
ή ενός παιδιού στο καφενείο και της μητέρας του στην πολυθρόνα
πήλινης, εμαγιέ, αλουμινένιας , χασεδένιας, λινής, βαμβακερής , βελούδινης καθώς γερνά σ' αυτή την πολυθρόνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου