Διαφορική Διάγνωση : Οι διαφορικές διαγνώσεις του συνδρόμου ασθένειας ευθυρεοειδούς περιλαμβάνουν:
Θυρεοειδίτιδα ή υποθυρεοειδισμός Hashimoto Υπερθυρεοειδισμός ή θυρεοτοξίκωση Πανυποϋποφυσιασμός Η δυσλειτουργία του θυρεοειδούς προκαλείται από τη χρήση διαφορετικών φαρμάκων μέσω διαφόρων μηχανισμών. Η λίστα αυτών των φαρμάκων είναι μεγάλη και ορισμένα παραδείγματα περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, θεραπεία με αμιωδαρόνη, ντοπαμίνη, στεροειδή, λίθιο, ιωδίδιο, χρήση οιστρογόνων ή ανδρογόνων, καθώς και αντισπασμωδικά ή οπιοειδή φάρμακα.
Πρόγνωση : Το χαμηλό επίπεδο T3 στον ορό συσχετίζεται με αυξημένη διάρκεια νοσηλείας, εισαγωγή σε μονάδα εντατικής θεραπείας και ανάγκη για μηχανικό αερισμό σε ασθενείς με οξεία καρδιακή ανεπάρκεια. Η τιμή T4 στον ορό συσχετίζεται επίσης με τα αποτελέσματα σε ασθενείς σε κρίσιμη κατάσταση. Τιμές κάτω των 2 μικρογραμμάρια/dL έχουν συσχετιστεί με ποσοστά θνησιμότητας άνω του 80%. Σε ασθενείς με κατάγματα ισχίου, η παρουσία συνδρόμου ευθυρεοειδικής ασθένειας συσχετίστηκε με αυξημένη ανάγκη για μεταγγίσεις αίματος και ανάπτυξη αναιμίας μετά από χειρουργική επέμβαση.
Επιπλοκές : Οι επιπλοκές του συνδρόμου ευθυρεοειδικής ασθένειας σχετίζονται κυρίως με την υποκείμενη αιτία του προβλήματος και δεν σχετίζονται με τη δυσλειτουργία του θυρεοειδούς αδένα αυτή καθαυτή. Μετά την αντιμετώπιση του αρχικού ιατρικού προβλήματος που προκάλεσε την εμφάνιση του συνδρόμου ευθυρεοειδικής ασθένειας, η προσδοκία είναι οι εξετάσεις του θυρεοειδούς να επανέλθουν στο φυσιολογικό χωρίς τυχόν υπολειμματικά προβλήματα θυρεοειδικής λειτουργίας. Ας υποθέσουμε ότι ο ασθενής έχει γνωστό πρόβλημα θυρεοειδούς. Σε αυτήν την περίπτωση, πρέπει να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια για να διευκρινιστεί η τρέχουσα κατάσταση της θυρεοειδικής λειτουργίας με βάση τα συμπτωματολογικά και τα ευρήματα της κλινικής εξέτασης, ώστε να μπορεί να αντιμετωπιστεί ανάλογα.
Ανάλογα με την υποκείμενη νόσο που μπορεί να ήταν ο παράγοντας που πυροδότησε την εμφάνιση του συνδρόμου ευθυρεοειδικής ασθένειας, διαφορετικοί ειδικοί πρέπει να θεραπεύσουν τους ασθενείς για να τους βοηθήσουν να αναρρώσουν και να επιλύσουν το αρχικό πρόβλημα. Σε περίπτωση αμφιβολίας, οι δοκιμασίες λειτουργίας του θυρεοειδούς θα πρέπει να αξιολογούνται από μια ενδοκρινική ομάδα που μπορεί επίσης να κάνει διευθετήσεις για πιθανή παρακολούθηση του ασθενούς μετά το εξιτήριο από το νοσοκομείο, ώστε να διασφαλιστεί η πλήρης επίλυση των ανωμαλιών στις δοκιμασίες θυρεοειδούς, χωρίς να χαθεί η πιθανότητα ύπαρξης ενός πραγματικού προβλήματος που σχετίζεται με τον θυρεοειδή και απαιτεί περαιτέρω εξειδικευμένη και έγκαιρη θεραπεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου