Χορτοφαγική δίαιτα

 Οι χορτοφαγικές δίαιτες έχουν υιοθετηθεί από την αρχαιότητα για ηθικούς ή φιλοσοφικούς λόγους και ως μέρος θρησκευτικών δεσμεύσεων. Από τις τελευταίες δεκαετίες του 20ου αιώνα, ωστόσο, έχει δοθεί αυξανόμενη προσοχή στις σχετικές επιπτώσεις στην υγεία της χορτοφαγικής διατροφής, καθώς και στα οικολογικά οφέλη (χαμηλότερες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και λιγότερη χρήση νερού και γης). Σήμερα, η χορτοφαγία μπορεί να περιλαμβάνει μια σειρά διατροφικών συμπεριφορών που χαρακτηρίζονται από διάφορες στάσεις, αντιλήψεις, κίνητρα, καθώς και κοινωνικές διαστάσεις και διαστάσεις υγείας. Μια χορτοφαγική διατροφή μπορεί να οριστεί ως οποιοδήποτε διατροφικό πρότυπο που αποκλείει το κρέας, τις τροφές που προέρχονται από κρέας και, σε διαφορετικό βαθμό, άλλα ζωικά προϊόντα, ενώ η φυτική είναι ένας ευρύτερος όρος, που χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει διατροφικά πρότυπα που βασίζονται κυρίως σε τρόφιμα μη ζωικής προέλευσης. αλλά δεν αποκλείονται τα τρόφιμα ζωικής προέλευσης. Η μεσογειακή διατροφή είναι ένα παράδειγμα του τελευταίου τύπου. Τα φρούτα, τα λαχανικά, τα δημητριακά, οι ξηροί καρποί, οι σπόροι και τα όσπρια αποτελούν σημαντικό μέρος της χορτοφαγικής και φυτικής διατροφής.

Η vegan δίαιτα είναι μια αυστηρή μορφή χορτοφαγικής δίαιτας, που αποτελείται μόνο από φυτικές τροφές και αποκλείει όλα τα τρόφιμα και τα ποτά που προέρχονται εξ ολοκλήρου ή εν μέρει από ζώα. Στη γαλακτο-χορτοφαγική δίαιτα, τα γαλακτοκομικά προϊόντα αποτελούν μέρος του διατροφικού σχήματος και στη ωο-χορτοφαγική δίαιτα, τα αυγά μπορούν να καταναλωθούν. στη γαλακτο-ωο-χορτοφαγική διατροφή, η πιο κοινή εκδοχή της χορτοφαγικής διατροφής, επιτρέπονται τόσο τα γαλακτοκομικά προϊόντα όσο και τα αυγά. Η πεσκαταρική δίαιτα επιτρέπει τα ψάρια και τα οστρακοειδή, καθώς και τα γαλακτοκομικά προϊόντα και τα αυγά. Τέλος, υπάρχουν αρκετές εκδοχές ευέλικτων διατροφικών προτύπων, που ταξινομούνται στον ευρύ όρο ευέλικτες δίαιτες, οι οποίες είναι βασικά χορτοφαγικές δίαιτες που περιλαμβάνουν ορισμένα ζωικά προϊόντα, με ποικίλες ποσότητες και συνδυασμούς.

Δεδομένου του πλήθους και της πολυδιάστασης των χορτοφαγικών διατροφικών προτύπων, το να ξεχωρίσουμε έναν συγκεκριμένο βιολογικό μηχανισμό είναι αρκετά δύσκολο. Έχει γίνει αναφορά σε πολλαπλές οδούς, συμπεριλαμβανομένων των μεταβολικών, φλεγμονωδών και νευροδιαβιβαστικών οδών, στη μικροχλωρίδα του εντέρου, και στην αστάθεια του γονιδιώματος. Η μεγαλύτερη τήρηση της χορτοφαγικής δίαιτας έχει συνδεθεί με μειωμένο κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων, ισχαιμικής καρδιοπάθειας και θανάτου από ισχαιμική καρδιοπάθεια, δυσλιπιδαιμία, διαβήτη, ορισμένους τύπους καρκίνου και ενδεχομένως θάνατο από οποιαδήποτε αιτία.  Συσχετισμοί μεταξύ της τήρησης της χορτοφαγικής δίαιτας και της σύστασης του σώματος, των ανθρωπομετρικών δεικτών και των μέτρων που σχετίζονται με το σωματικό βάρος έχουν συζητηθεί. 

Όσο πιο περιοριστική είναι η δίαιτα, τόσο μεγαλύτερος ο κίνδυνος για διάφορες ανεπάρκειες θρεπτικών συστατικών. Οι βίγκαν είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι στην ανεπάρκεια βιταμίνης Β12, καθώς η βιταμίνη Β12 υπάρχει μόνο σε τρόφιμα ζωικής προέλευσης και χαμηλότερη πρόσληψη άλλων θρεπτικών συστατικών (συμπεριλαμβανομένης της βιταμίνης Β2, νιασίνης, ιώδιο, ψευδάργυρος, ασβέστιο, κάλιο και σελήνιο) έχουν επίσης αναφερθεί. Τα συμπληρώματα διατροφής ή η διακοπτόμενη κατανάλωση ζωικής πρωτεΐνης σε χαμηλές έως μέτριες ποσότητες (η ευέλικτη προσέγγιση) μπορεί να μετριάσει πιθανές δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία.