ΑΙ

 Τα υβριδικά συστήματα αυτοματοποιημένης χορήγησης ινσουλίνης κλειστού βρόχου, που συνδυάζουν τη συνεχή παρακολούθηση της γλυκόζης του αίματος με μια συσκευή έγχυσης ινσουλίνης, αντιπροσωπεύουν μια από τις πιο σημαντικές εξελίξεις της τεχνητής νοημοσύνης στον τομέα της ενδοκρινολογίας. Από την πλευρά των ασθενών, για εκείνους που λαμβάνουν θεραπεία με ινσουλίνη, αυτοί οι κλειστοί βρόχοι μειώνουν τον κίνδυνο σοβαρής υπογλυκαιμίας και βελτιώνουν τον γλυκαιμικό έλεγχο . Από την πλευρά του παρόχου, η διαχείριση των ασθενών επηρεάζεται βαθιά από αυτές τις τεχνικές. Η εκπαίδευση των ασθενών μεταβαίνει τώρα από τους υπολογισμούς της δόσης ινσουλίνης και τις τεχνικές ένεσης στη σωστή διαχείριση μιας συσκευής AI. Η ταχύτητα εξάπλωσης είναι αξιοσημείωτη και αναπόφευκτη και καταδεικνύει πόσο σημαντική, γρήγορη και βαθιά μπορεί να είναι η αλλαγή που σχετίζεται με την τεχνητή νοημοσύνη στην ιατρική πρακτική.

Είμαστε έτοιμοι για αυτές τις μεγάλες αλλαγές; Θα είναι δύσκολο για την εκπαίδευση στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης να προβλέψει αυτό το απίστευτα ασταθές μέλλον. Ωστόσο, οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης θα πρέπει να έχουν τουλάχιστον μια ελάχιστη κατανόηση των βασικών εννοιών των τεχνολογιών τεχνητής νοημοσύνης, θα πρέπει να είναι προετοιμασμένοι να αλληλεπιδρούν τακτικά με τα πολλά ενδιαφερόμενα μέρη της τεχνητής νοημοσύνης και θα πρέπει να παραμένουν ανοιχτοί στην ανάγκη για δια βίου εκπαίδευση. Τα συστήματα κλειστού βρόχου απεικονίζουν τον εξέχοντα ρόλο των κατασκευαστών στην εκπαίδευση ασθενών και παρόχων. Ωστόσο, η ακαδημαϊκή και θεσμική επίβλεψη της συνεχούς ιατρικής εκπαίδευσης είναι κρίσιμης σημασίας για την ορθή ενσωμάτωση της εκπαίδευσης που παρέχεται από τους κατασκευαστές σε μια ευρύτερη εκπαίδευση τεχνητής νοημοσύνης, με σωστή δόμηση και ανάπτυξη της γνώσης. Αυτό θα συμβάλει στην προστασία του δημόσιου συμφέροντος, στην προώθηση της διαλειτουργικότητας και στον προσανατολισμό των τεχνικών εξελίξεων προς τις πιο σχετικές ιατρικές προκλήσεις.

Η ανάπτυξη διεπιστημονικών δεξιοτήτων είναι μείζονος σημασίας στην κοινότητα των παρόχων υγειονομικής περίθαλψης. Ο ρόλος των μηχανικών και των τεχνικών στον τομέα των ενσωματωμένων συσκευών AI είναι προφανής. Οι ενδοκρινολόγοι πρέπει να προετοιμαστούν για επαγγελματικές ανταλλαγές που ξεπερνούν πολύ τα κλασικά πεδία της κλινικής ενδοκρινολογίας. Πιο συγκεκριμένα, πρέπει να συνηθίσουν στη διασύνδεση με τεχνικούς εμπειρογνώμονες τεχνητής νοημοσύνης. Από την άλλη πλευρά, οι τεχνικοί εμπειρογνώμονες της τεχνητής νοημοσύνης πρέπει να εξοικειωθούν περισσότερο με τις πραγματικές προδιαγραφές που απαιτούνται για την υγειονομική περίθαλψη. Αυτές οι αλληλεπιδράσεις πρέπει να ενθαρρυνθούν. Πέρα από τη διδασκαλία της κοινής γνώσης τόσο στους τεχνικούς εμπειρογνώμονες της τεχνητής νοημοσύνης όσο και στους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης, η διεπιστημονική εκπαίδευση θα μπορούσε να προχωρήσει περαιτέρω. Η προώθηση της συνεκπαίδευσης, η ανάμειξη μηχανικών/τεχνικών με παρόχους υγειονομικής περίθαλψης σε κοινές κλινικές συνεδρίες και εκπαιδευτικά μαθήματα, θα βοηθήσει στην προετοιμασία για πραγματικές διεπιστημονικές ανταλλαγές.

Η τεχνητή νοημοσύνη στην υγεία δεν είναι μόνο τεχνική. Η υγεία πρέπει να παραμείνει στο επίκεντρο, μέσω της ανθρωπιστικής πρακτικής που αξίζουν οι ασθενείς, και της κριτικής σκέψης που σχετίζεται με την τεχνολογία που οι γιατροί πρέπει να έχουν πάντα υπόψη τους. Πράγματι, η κλινική συνάφεια και η ασφάλεια της τεχνητής νοημοσύνης πρέπει να αποδειχθεί, σύμφωνα με τα πρότυπα της ιατρικής που βασίζεται σε στοιχεία, αν και το πώς ακριβώς γίνεται αυτό αποτελεί επί του παρόντος αντικείμενο συζήτησης . Η συμβολή των γιατρών θα είναι κεντρική για τη διατήρηση αυτών των θεμελιωδών αρχών, ειδικά όταν οι γρήγορες και δελεαστικές υποσχέσεις της τεχνητής νοημοσύνης έρχονται σε αντίθεση με τη μακρά χρονική κλίμακα της κλινικής έρευνας. Τέλος, οι ενσωματωμένες τεχνολογίες AI εξελίσσονται εγγενώς με την εμπειρία. Ως εκ τούτου, η αρχική πιστοποίηση δεν μπορεί να λαμβάνει πλήρως υπόψη τις πιθανές συνέπειες που θα προκύψουν αργότερα από αυτήν την εξέλιξη, ούτε τις συνέπειες της χρήσης τέτοιων νέων και ενοχλητικών τεχνολογιών. Και εδώ, οι γιατροί θα πρέπει να παρέχουν την απαραίτητη ανθρώπινη επίβλεψη των λύσεων που βασίζονται στην τεχνητή νοημοσύνη, από την αρχή μέχρι τη συνολική διάρκεια ζωής της λύσης  .

Μια άλλη σημαντική πτυχή του διεπιστημονικού μέλλοντος των ενδοκρινολόγων θα είναι η ικανότητά τους να αλληλεπιδρούν με νομικούς, ηθικούς και επαγγελματίες επαγγελματίες. Πράγματι, οι τεχνικές εξελίξεις δεν μπορούν να συμβούν χωρίς συμμόρφωση με τους κανονισμούς και χωρίς την υποστήριξη της βιομηχανίας. Οι κανόνες και οι αρχές σε αυτούς τους τομείς εξελίσσονται γρήγορα, ακολουθώντας τις ραγδαίες τεχνικές εξελίξεις. Και εδώ, οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης θα διαδραματίσουν κεντρικό ρόλο. Οι φωνές τους θα χρειαστούν για να επιτευχθεί ο καλύτερος συμβιβασμός μεταξύ της προόδου και της ισορροπίας κινδύνου/οφέλους για τους ασθενείς . Η εκπαίδευση των μελλοντικών γιατρών και η συνεχής ιατρική κατάρτιση σε αυτούς τους τομείς είναι επίσης μείζονος σημασίας. Η συμμετοχή των ασθενών και του κοινού είναι επίσης απαραίτητη και απαιτεί προσπάθειες επικοινωνίας από ειδικούς της τεχνητής νοημοσύνης και από εμάς ως κοινότητα ενδοκρινολόγων .

Η τεχνητή νοημοσύνη θα βοηθήσει τους ασθενείς με αδιάγνωστες σπάνιες ενδοκρινικές παθήσεις να ανακαλύπτουν πιο εύκολα τις χαμένες διαγνώσεις, να συνδέονται ταχύτερα με ειδικούς και να έχουν πρόσβαση σε εκτενή γνώση για τη νόσο και τη διαχείρισή της. Αυτό μπορεί να επιτρέψει στους ασθενείς να γίνουν οι ίδιοι τεχνικοί εμπειρογνώμονες. Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτή η ατομική ενδυνάμωση μπορεί επίσης να συνοδεύεται από την πιθανότητα παραπληροφόρησης και άγχους. Και εδώ, θα χρειαστεί ειδική ευαισθητοποίηση και κατάρτιση των παρόχων υγειονομικής περίθαλψης.