Η ιδιωτική ζωή των δένδρων

Ο Χουλιάν διασκεδάζει τη μικρή με την "ιδιωτική ζωή των δένδρων", μια σειρά παραμύθια που σκάρωσε για να τη νανουρίζει. Κεντρικοί ήρωες των παραμυθιών είναι μια λεύκα κι ένα μπαομπάπ που, τις νύχτες, όταν δεν τα βλέπει κανείς, κουβεντιάζουν για φωτοσυνθέσεις, για σκίουρους ή για τα αναρίθμητα πλεονεκτήματα του να είσαι δένδρο και όχι άνθρωπος ή ζώο ή , όπως λένε τα ίδια, ηλίθιος τσιμεντένιος όγκος
...................
Ναι, απαντά η Ντανιέλα. Και ο Χουλιάν κάθεται, βαριά, γιατί τον πονάνε τα μάτια, ή τ' αυτιά, ούτε ξέρει: θέλει ν' αποκοιμηθεί, ξαφνικά κι ανεύθυνα, και να ξυπνήσει αύριο, ή χθες, καινούργιος
Το παραμύθι πρέπει να ' ναι σύντομο, μόνο η αρχή, ίσα ίσα ώσπου να πάρει ο ύπνος τη μικρή: ίσως η ιστορία ενός γίγαντα που φροντίζει τα δένδρα σαν να 'ταν φυτά ενός κηπάκου, ή η περιπέτεια ενός μικρού παιδιού που ανέβηκε σε μια βελανιδιά και δεν θέλει να ξανακατέβει
Ο Χουλιάν προαισθάνεται πως θα μπλέξει άσχημα μ' αυτές τις ιστορίες
Καλύτερα ν' αυτοσχεδιάσω, σκέφτεται, ίσως το μόνο που έχει νόημα είναι ο αυτοσχεδιασμός
                                                                                        Alejandro Zambra