Διαταραχή στην παραγωγή του σπέρματος προκύπτει στο 36% του υπογόνιμου πληθυσμού , αλλά οι ενδοκρινικές αιτίες είναι σπάνιες. Οι σοβαρές μορφές διαταραχών παραγωγής σπέρματος που σχετίζονται με την ενδοκρινολογία περιλαμβάνουν εκείνες τις δυσλειτουργίες του άξονα υποθαλαμο-υπόφυσης που οδηγούν σε υπογοναδοτροφικό υπογοναδισμό, και είτε σχετίζονται με την ανοσμία (σύνδρομο Kalmann) είτε είναι ιδιοπαθείς (IHH). Ο υπογοναδοτροπικός υπογοναδισμός είναι σπάνιος, που συμβαίνει σε<1/500 άτομα. Η ανταπόκριση στη θεραπεία σχετίζεται με την υποκείμενη αιτία. Καλό προγνωστικό στοιχείο είναι ο όγκος των όρχεων καθώς και η ηλικία έναρξης του υπογοναδισμού.
Ο υπογοναδοτροφικός υπογοναδισμός (και ο συγγενής) μπορεί να αντιμετωπιστεί με συνδυασμό hCG και FSH ή με αντλία GnRH για πρόκληση σπερματογέννεσης (πιο ακριβή θεραπεία)
HCG 1000-2000 IU 2-3 φορές την εβδομάδα με στόχο την επίτευξη τεστοστερόνης σε φυσιολογικά επίπεδα. Μέτρηση τεστοστερόνης μετά ένα μήνα θεραπείας. Επι αποτυχίας επίτευξης σπερματογέννεσης μετά από 4-6 μήνες, προσθήκη ανασυνδυασμένης FSH 75 IU υποδορίως τρεις φορές την εβδομάδα και εάν δεν έχει αποτέλεσμα 150 IU. Η μέση διάρκεια θεραπείας είναι 18-24 μήνες.
Η ορμονική ρύθμιση της σπερματογένεσης περιλαμβάνει πολύπλοκη αλληλεπίδραση μεταξύ δομικών στοιχείων (παρακρινών και ενδοκρινών) στον όρχι και στο ενδοκρινικό σύστημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου