Δεν καταλαβαίνω γιατί η αγάπη μεταξύ μιας μητέρας κι ενός γιου δεν μπορεί να είναι ακριβώς όπως οι άλλες αγάπες. Γιατί δεν μπορούμε να πάψουμε να αγαπιόμαστε. Γιατί δεν μπορούμε να χωρίσουμε. Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν μπορούμε να αδιαφορήσουμε μια για πάντα για την αγάπη, για την υποτιθέμενη αγάπη, για όλες τις μορφές αγάπης, ακόμα και για τούτη ΄δω, γιατί είμαστε υποχρεωμένοι να αγαπιόμαστε, μέσα στις οικογένειες και αλλού, να το λέμε συνεχώς, ο ένας στον άλλο ή στον εαυτό μας. Αναρωτιέμαι ποιος το εφηύρε αυτό, από πότε χρονολογείται, αν είναι μόδα, νεύρωση, ψυχαναγκασμός, παραλήρημα, ποια είναι τα οικονομικά συμφέροντα, τα πολιτικά κίνητρα. Αναρωτιέμαι τι μας κρύβουν, τι θέλουν από εμάς με αυτή τη σπουδαία ιστορία της αγάπης. Κοιτάζω τους άλλους και βλέπω μόνο ψέματα και βλέπω μόνο τρελούς. Πότε θα σταματήσουμε με την αγάπη; Γιατί δεν μπορούμε; Πρέπει να μάθω. Ψάχνω απαντήσεις
Constance Debre
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου