Οι περισσότερες κατευθυντήριες οδηγίες προτείνουν τη χρήση ενός τυπικού λιπιδικού προφίλ νηστείας ή μη που περιλαμβάνει ολική χοληστερόλη (TC), LDL-C, HDL-C, non-HDL-C και TG ως το τεστ επιλογής. Με TG >4,5 mmol/L (>400 mg/dL), προτιμάται ένα επαναλαμβανόμενο λιπιδικό προφίλ νηστείας. Ορισμένες κατευθυντήριες γραμμές προτείνουν επίσης τη συνήθη μέτρηση του apo B (δηλαδή, ηπατικής προέλευσης apo B-100) ως ανώτερου δείκτη κινδύνου ASCVD επειδή ενσωματώνει όλα τα αθηρογόνα σωματίδια λιποπρωτεΐνης συμπεριλαμβανομένων των VLDL, LDL, IDL, υπολειμμάτων και Lp(a). Η μέτρηση της Lp(a) μία φορά στη ζωή ενός ατόμου συνιστάται επίσης σε ορισμένες κατευθυντήριες γραμμές για την περαιτέρω εκτίμηση κινδύνου .
Ένα τυπικό λιπιδικό προφίλ ορού μετρά άμεσα τη συγκέντρωση της ολικής και HDL χοληστερόλης και του επιπέδου TG. Στη συνέχεια, η LDL-C υπολογίζεται χρησιμοποιώντας την εξίσωση Friedewald. Αυτός ο τύπος δεν είναι έγκυρος όταν τα επίπεδα TG είναι > 4,5 mmol/L (>400 mg/dL) και μπορεί να υποτιμήσει την LDL-C σε χαμηλά επίπεδα (< 0,6 mmol/L/< 23 mg/dL). Μπορεί επίσης να υποτιμήσει το αθηρογενές φορτίο της χοληστερόλης από τα υπολείμματα IDL και VLDL. Δεν είναι επίσης σε θέση να παράσχει λεπτομέρειες σχετικά με τον αριθμό ή το μέγεθος των αθηρογόνων σωματιδίων. Η άμεση μέτρηση της LDL είναι επίσης δυνατή και μπορεί να ληφθεί υπόψη σε άτομα με επίπεδα TG >4,5 mmol/L (>400 mg/dL). Τα άτομα με αντίσταση στην ινσουλίνη (π.χ. με παχυσαρκία, διαβήτη τύπου 2) τείνουν να έχουν υψηλότερη LDL . Επειδή ο υψηλότερος αριθμός σωματιδίων LDL έχει συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο ASCVD, ανεξάρτητα από άλλους δείκτες λιπιδίων, η συμβατική μέτρηση μπορεί να υποτιμήσει τον κίνδυνο σε αυτά τα άτομα. Η άμεση μέτρηση της apo B θα παρέχει επίσης πληροφορίες σχετικά με τον αριθμό των σωματιδίων αθηρογόνων λιποπρωτεϊνών που υπάρχουν και σχετίζεται επίσης με τον κίνδυνο ASCVD . Η διαθεσιμότητα είναι μεταβλητή και η παγκόσμια τυποποίηση εξακολουθεί να λείπει.
Ένα λιπιδικό προφίλ μπορεί να είναι λιγότερο ακριβές στη ρύθμιση των υψηλών κυκλοφορούντων επιπέδων παθολογικών μονοκλωνικών πρωτεϊνών και μετά από ένα επεισόδιο οξέος στεφανιαίου συνδρόμου (ACS), χειρουργική επέμβαση ή τραυματισμό. Χαμηλότερα επίπεδα LDL-C και HDL-C και υψηλότερα επίπεδα TG έχουν παρατηρηθεί 24 έως 96 ώρες μετά το ACS και επιμένουν έως και 2 μήνες μετά το συμβάν, ίσως σε σχέση με τραυματισμό του μυοκαρδίου που προκαλείται από το στρες . Στο παρελθόν, ορισμένοι κλινικοί γιατροί απέφυγαν να λάβουν αποφάσεις θεραπείας με βάση τα λιπίδια που μετρήθηκαν στη χρονική περίοδο περι-ACS. Ωστόσο, οι κλινικές δοκιμές και η κλινική εμπειρία απέδειξαν έκτοτε ότι τέτοιες τιμές εξακολουθούν να είναι ενημερωτικές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου