Καταπιάστηκε με τα βιβλία, τη λογοτεχνία, την ιστορία, τη φιλοσοφία, αναζητώντας απεγνωσμένα το νόημα του γρίφου στη σημείο όπου συναντώνται οι ειρωνείες της ιστορίας, το φαινομενικό και το πραγματικό, η προσδοκία και το αληθινό επίτευγμα. Έριχνε το βάρος του στην μια ή στην άλλη υπόθεση, στη μια δραστηριότητα μετά την άλλη, αναζητώντας μέσ' απ' αυτή τη διαδικασία, την αναγέννηση κάποιου πράγματος που ποτέ δεν μπόρεσε να προσδιορίσει απόλυτα. Να ήταν η αθωότητα; Η ελπίδα; Κάπου κάπου η Μουκάμι του έλειπε. Και λάτρευε τη μνήμη της, γιορτάζοντας νοερά την αυγή της αθωότητας και της ελπίδας, προτού υποκύψει στην μελαγχολία, καθώς, με τη σκέψη του, στεκόταν στην κορυφή του λόφου που έβλεπε τους βάλτους και κοίταζε με μια καταθλιπτική, αποκαρδιωτική αίσθηση την ήττα της αγνότητας και της αθωότητας.
Πέταλα από αίμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου