Η από του στόματος κατάποση παραμένει η προτιμώμενη μέθοδος χορήγησης φαρμάκου. Τα μειονεκτήματα είναι ότι η βιοδιαθεσιμότητα επηρεάζεται από τις χημικές ιδιότητες του φαρμάκου και από τα γαστρεντερικά φυσιολογικά ή μη χαρακτηριστικά του ασθενούς. Πολλοί από τους βιολογικούς παράγοντες, δεν μπορούν εύκολα να διασχίσουν το γαστρεντερικό επιθήλιο
Η από του στόματος χορήγηση θεραπευτικών πεπτιδίων, πρωτεϊνών, αντισωμάτων και γενετικών φαρμάκων ήταν ένας από τους πιο περιζήτητους στόχους της φαρμακευτικής βιομηχανίας εδώ και δεκαετίες. Υπήρξαν λίγες επιτυχίες. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν κλινικές δοκιμές με συνδυασμούς πεπτιδίων, με ενισχυτές διείσδυσης παρά το ότι η από του στόματος βιοδιαθεσιμότητα είναι χαμηλή και μεταβλητή. Η από του στόματος λήψη ταιριάζει σε ένα υποσύνολο μακρομορίων - εκείνων που είναι σταθερά, πολύ ισχυρά και αποβάλλονται αργά. Οι ερευνητές στρέφονται σε συνδυασμούς φαρμάκων-συσκευών για να επιτρέψουν την πρόοδο πέρα από τις σταδιακές εξελίξεις που σημειώθηκαν κατά την τελευταία δεκαετία με τις παραδοσιακές φαρμακευτικές συνθέσεις.
Οι Abramson και συνεργάτες περιέγραψαν πρόσφατα μια πρωτότυπη γαστρική συσκευή (self-orienting millimeter-scale applicator (SOMA) που προσανατολίζεται στο τοίχωμα του στομάχου και με ένα ενεργοποιημένο εξάρτημα βελόνας (που ονομάζεται millipost) ενσωματώνει το θεραπευτικό σχήμα διεισδύει και καταθέτει το ωφέλιμο φορτίο σε ολόκληρο τον βλεννογόνο για συστηματική κατανομή. Είναι γαστροανθεκτικές συσκευές που ήδη διατίθενται στην αγορά για τη χορήγηση φαρμάκων μικρού μορίου, τα οποία, κατά την απελευθέρωση στο στομάχι, απορροφώνται στη συνέχεια στο άνω λεπτό έντερο.
Μόλις το SOMA τοποθετηθεί στο τοίχωμα του στομάχου, έχοντας φτάσει σε αυτό με δύναμη βαρύτητας ή γαστρικής πίεσης, ενεργοποιείται μέσω μιας διαδικασίας διάλυσης που προκαλείται από υγρά που αναπτύσσει ένα ελατήριο, αναγκάζοντας το millipost να τρυπήσει τον γαστρικό βλεννογόνο, αποφεύγοντας όμως τη διάτρηση του υποκείμενου λείου μυός. Δοκιμάστηκε η συσκευή σε τρεις χοίρους χρησιμοποιώντας ανθρώπινη ινσουλίνη ως μοντέλο δραστικού φαρμακευτικού παράγοντα. Οι συσκευές SOMA, που περιείχαν 0,3 mg ανθρώπινης ινσουλίνης, παραδόθηκαν απευθείας στα στομάχια των χοίρων, αποφεύγοντας τις περιοχές του στοματοφάρυγγα και του οισοφάγου, αν και η συσκευή είναι αρκετά μικρή ώστε να καταπίνεται εύκολα σε μια κάψουλα.
Οι ερευνητές παρατήρησαν με ενδοσκόπηση και ακτινογραφία ότι το SOMA έλαβε γρήγορα τον επιθυμητό προσανατολισμό έναντι του γαστρικού τοιχώματος παρά τις αλλαγές στη στάση του σώματος, το ιξώδες και την ανάδευση του περιεχομένου του στομάχου. Το millipost διαλύθηκε εντός 60 λεπτών, αλλά η διάρκεια παραμονής της συσκευής στο στομάχι των χοίρων ήταν πολύ διαφορετική (1-7 ημέρες). Το στομάχι του χοίρου είναι παρόμοιο αλλά δεν είναι πανομοιότυπο με εκείνο του ανθρώπου όσον αφορά το μέγεθος, τη δομή, τις φυσιολογικές μεταβλητές και τη λειτουργία.
Μετά την τοποθέτηση των SOMA, οι ερευνητές παρατήρησαν μείωση στα επίπεδα γλυκόζης στο πλάσμα για περίοδο 30 λεπτών έως 2 ωρών, συνοδευόμενη από παροδική αύξηση του επιπέδου πλάσματος της ανθρώπινης ινσουλίνης. Η τοποθέτηση των συσκευών δεν συνοδεύτηκε από αλλαγές στα μοτίβα σίτισης και κόπωσης και οι συσκευές μπορούσαν να ανακτηθούν στα κόπρανα.
Ορισμένες πτυχές αυτής της μελέτης θα πρέπει να αξιοποιηθούν σε μελλοντικές μελέτες και κυρίως εστίαση σε στοματική κάψουλα και όχι απευθείας ενδογαστρική. Προϋπόθεση να είναι άθικτο το τοίχωμα του στομάχου. Επίσης θα πρέπει να εξεταστεί προσεκτικά η πιθανή τοξικότητα
Τελευταία έγινε μια επιτυχημένη μελέτη ασφάλειας στην οποία εμπλέκονται άνθρωποι που χρησιμοποίησαν μικροβελόνες (balloon-stimulated) για παροχή βιολογικών παραγόντων στο λεπτό έντερο. Η μελέτη ερεύνησε τις γαστροανθεκτικές συσκευές και την απόδοση πεπτιδίων σε μεγάλα ζωϊκά μοντέλα και τις εκδηλώσεις τους
Η από του στόματος χορήγηση θεραπευτικών πεπτιδίων, πρωτεϊνών, αντισωμάτων και γενετικών φαρμάκων ήταν ένας από τους πιο περιζήτητους στόχους της φαρμακευτικής βιομηχανίας εδώ και δεκαετίες. Υπήρξαν λίγες επιτυχίες. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν κλινικές δοκιμές με συνδυασμούς πεπτιδίων, με ενισχυτές διείσδυσης παρά το ότι η από του στόματος βιοδιαθεσιμότητα είναι χαμηλή και μεταβλητή. Η από του στόματος λήψη ταιριάζει σε ένα υποσύνολο μακρομορίων - εκείνων που είναι σταθερά, πολύ ισχυρά και αποβάλλονται αργά. Οι ερευνητές στρέφονται σε συνδυασμούς φαρμάκων-συσκευών για να επιτρέψουν την πρόοδο πέρα από τις σταδιακές εξελίξεις που σημειώθηκαν κατά την τελευταία δεκαετία με τις παραδοσιακές φαρμακευτικές συνθέσεις.
Οι Abramson και συνεργάτες περιέγραψαν πρόσφατα μια πρωτότυπη γαστρική συσκευή (self-orienting millimeter-scale applicator (SOMA) που προσανατολίζεται στο τοίχωμα του στομάχου και με ένα ενεργοποιημένο εξάρτημα βελόνας (που ονομάζεται millipost) ενσωματώνει το θεραπευτικό σχήμα διεισδύει και καταθέτει το ωφέλιμο φορτίο σε ολόκληρο τον βλεννογόνο για συστηματική κατανομή. Είναι γαστροανθεκτικές συσκευές που ήδη διατίθενται στην αγορά για τη χορήγηση φαρμάκων μικρού μορίου, τα οποία, κατά την απελευθέρωση στο στομάχι, απορροφώνται στη συνέχεια στο άνω λεπτό έντερο.
Μόλις το SOMA τοποθετηθεί στο τοίχωμα του στομάχου, έχοντας φτάσει σε αυτό με δύναμη βαρύτητας ή γαστρικής πίεσης, ενεργοποιείται μέσω μιας διαδικασίας διάλυσης που προκαλείται από υγρά που αναπτύσσει ένα ελατήριο, αναγκάζοντας το millipost να τρυπήσει τον γαστρικό βλεννογόνο, αποφεύγοντας όμως τη διάτρηση του υποκείμενου λείου μυός. Δοκιμάστηκε η συσκευή σε τρεις χοίρους χρησιμοποιώντας ανθρώπινη ινσουλίνη ως μοντέλο δραστικού φαρμακευτικού παράγοντα. Οι συσκευές SOMA, που περιείχαν 0,3 mg ανθρώπινης ινσουλίνης, παραδόθηκαν απευθείας στα στομάχια των χοίρων, αποφεύγοντας τις περιοχές του στοματοφάρυγγα και του οισοφάγου, αν και η συσκευή είναι αρκετά μικρή ώστε να καταπίνεται εύκολα σε μια κάψουλα.
Οι ερευνητές παρατήρησαν με ενδοσκόπηση και ακτινογραφία ότι το SOMA έλαβε γρήγορα τον επιθυμητό προσανατολισμό έναντι του γαστρικού τοιχώματος παρά τις αλλαγές στη στάση του σώματος, το ιξώδες και την ανάδευση του περιεχομένου του στομάχου. Το millipost διαλύθηκε εντός 60 λεπτών, αλλά η διάρκεια παραμονής της συσκευής στο στομάχι των χοίρων ήταν πολύ διαφορετική (1-7 ημέρες). Το στομάχι του χοίρου είναι παρόμοιο αλλά δεν είναι πανομοιότυπο με εκείνο του ανθρώπου όσον αφορά το μέγεθος, τη δομή, τις φυσιολογικές μεταβλητές και τη λειτουργία.
Μετά την τοποθέτηση των SOMA, οι ερευνητές παρατήρησαν μείωση στα επίπεδα γλυκόζης στο πλάσμα για περίοδο 30 λεπτών έως 2 ωρών, συνοδευόμενη από παροδική αύξηση του επιπέδου πλάσματος της ανθρώπινης ινσουλίνης. Η τοποθέτηση των συσκευών δεν συνοδεύτηκε από αλλαγές στα μοτίβα σίτισης και κόπωσης και οι συσκευές μπορούσαν να ανακτηθούν στα κόπρανα.
Ορισμένες πτυχές αυτής της μελέτης θα πρέπει να αξιοποιηθούν σε μελλοντικές μελέτες και κυρίως εστίαση σε στοματική κάψουλα και όχι απευθείας ενδογαστρική. Προϋπόθεση να είναι άθικτο το τοίχωμα του στομάχου. Επίσης θα πρέπει να εξεταστεί προσεκτικά η πιθανή τοξικότητα
Τελευταία έγινε μια επιτυχημένη μελέτη ασφάλειας στην οποία εμπλέκονται άνθρωποι που χρησιμοποίησαν μικροβελόνες (balloon-stimulated) για παροχή βιολογικών παραγόντων στο λεπτό έντερο. Η μελέτη ερεύνησε τις γαστροανθεκτικές συσκευές και την απόδοση πεπτιδίων σε μεγάλα ζωϊκά μοντέλα και τις εκδηλώσεις τους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου