Ελληνική δοξασία αρχαίας καταγωγής "δαιμόνιων" που εμφανίζονται κατά το 12ήμερο 25 Δεκεμβρίου-6 Ιανουαρίου, όπου τις μέρες αυτές "τα νερά είναι αβάφτιστα" και οι καλικάντζαροι βγαίνουν για να πειράξουν τους ανθρώπους και να τους ανακατέψουν τα σπίτια. Ζουν στον κάτω κόσμο και τρέφονται με φίδια και σκουλήκια
Ο λαός τους φαντάζεται με διάφορες μορφές, με κοινό γνώρισμα την ασχήμια τους. Είναι κακομούτσουνοι και σιχαμένοι, καθένας κι από ένα κουσούρι, στραβοί, κουτσοί, μονόματοι, μονοπόδαροι, στραβοπόδαροι, στρανοπρόσωποι, στραβομούρηδες, στραβοχέρηδες, ξεπλατισμέμοι, ξετσακισμένοι και με όλα τα κουσούρια του κόσμου πάνω τους
Μισοί γαϊδούρια μισοί άνθρωποι, λένε στη Σύρο, σατανοπαίδια λένε στη Νάξο. Είναι ευκίνητοι, κάνουν μεγάλη φασαρία, κατεβαίνουν απ' τις καμινάδες, μαγαρίζουν τα πάντα. Τους συνοδεύει η μάννα τους "η Καλικαντζαρού" και τους "ορμηνεύει" τι να πειράξουν
Βγαίνουν παραμονή Χριστουγέννων από τον κάτω κόσμο, τον Άδη. Μένουν σε μύλους, γεφύρια, ποτάμια και τρίστρατα και φεύγουν με το λάλημα του πετεινού
Τον υπόλοιπο χρόνο μένουν στα έγκατα της γης και πριονίζουν το δένδρο που κρατά τη γη
Τους ανθρώπους δεν μπορούν να τους βλάψουν, μόνο να τους πειράξουν, να τους ενοχλήσουν και να τους φοβίσουν
Αποτρεπτικά των καλικάντζαρων είναι το σημείο του σταυρού και ο αγιασμός των σπιτιών την παραμονή των Φώτων, ξύλα κούτσουρα και δαυλιά αναμένα, χοιρινό κόκκαλο, χαϊμαλιά και μαυρομάνικο μαχαίρι
Την παραμονή των Θεοφανίων τους "ζεματίζουν" από το λάδι που χρησιμοποιούν οι νοικοκυρές για τις τηγανίτες. Όταν πιάσουν κανέναν καλικάντζαρο τον δένουν και τον υποχρεώνουν να μετρήσει τις τρύπες του κόσκινου
Ο λαός τους φαντάζεται με διάφορες μορφές, με κοινό γνώρισμα την ασχήμια τους. Είναι κακομούτσουνοι και σιχαμένοι, καθένας κι από ένα κουσούρι, στραβοί, κουτσοί, μονόματοι, μονοπόδαροι, στραβοπόδαροι, στρανοπρόσωποι, στραβομούρηδες, στραβοχέρηδες, ξεπλατισμέμοι, ξετσακισμένοι και με όλα τα κουσούρια του κόσμου πάνω τους
Μισοί γαϊδούρια μισοί άνθρωποι, λένε στη Σύρο, σατανοπαίδια λένε στη Νάξο. Είναι ευκίνητοι, κάνουν μεγάλη φασαρία, κατεβαίνουν απ' τις καμινάδες, μαγαρίζουν τα πάντα. Τους συνοδεύει η μάννα τους "η Καλικαντζαρού" και τους "ορμηνεύει" τι να πειράξουν
Βγαίνουν παραμονή Χριστουγέννων από τον κάτω κόσμο, τον Άδη. Μένουν σε μύλους, γεφύρια, ποτάμια και τρίστρατα και φεύγουν με το λάλημα του πετεινού
Τον υπόλοιπο χρόνο μένουν στα έγκατα της γης και πριονίζουν το δένδρο που κρατά τη γη
Τους ανθρώπους δεν μπορούν να τους βλάψουν, μόνο να τους πειράξουν, να τους ενοχλήσουν και να τους φοβίσουν
Αποτρεπτικά των καλικάντζαρων είναι το σημείο του σταυρού και ο αγιασμός των σπιτιών την παραμονή των Φώτων, ξύλα κούτσουρα και δαυλιά αναμένα, χοιρινό κόκκαλο, χαϊμαλιά και μαυρομάνικο μαχαίρι
Την παραμονή των Θεοφανίων τους "ζεματίζουν" από το λάδι που χρησιμοποιούν οι νοικοκυρές για τις τηγανίτες. Όταν πιάσουν κανέναν καλικάντζαρο τον δένουν και τον υποχρεώνουν να μετρήσει τις τρύπες του κόσκινου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου