Μου αποκαλύφθηκε για μια ακόμα φορά, με μια ένταση σχεδόν σωματική, ότι μπροστά στην αέναη ακτινοβολία του έργου τέχνης, μπροστά στη σφαιρικότητα, στην πληρότητα του, όλα τ΄άλλα είναι δευτερεύοντα, επουσιώδη, επιδερμικά. Το έργο τέχνης εκφράζει, και το κάνει μια για πάντα, την καλύτερη ενέργεια που μπορεί να παραγάγει το ανθρώπινο ον. Οποιοδήποτε πολιτικό επεισόδιο ωχριά ή εξανεμίζεται μπροστά στη μεγαλοπρέπεια ενός έργου του Παλλάντιο, του Τζορτζόνε, του Ορόσκο ή του Ματίς, με τον ίδιο τρόπο που μπροστά σ΄ένα λογοτεχνικό έργο ξεγυμνώνεται οτιδήποτε χοντροκομμένο και ασήμαντο εμπεριέχει η γλώσσα της πολιτικής πρακτικής, των επιχειρήσεων, των κοσμικών εκδηλώσεων, αυτό το ιδίωμα που ο Γκαλδός χαρακτήρισε ¨καθημερινή και διαρκή σχολή χυδαιότητας¨
Λίγο καιρό αφότου εγκαταστάθηκε στην Ιταλία ο Μπέρναρντ Μπέρενσον δήλωσε ότι ο άνθρωπος αντιπροσωπεύει την τελειότητα του σύμπαντος, το πνεύμα την τελειότητα του ανθρώπου, και η τέχνη, το συνδυασμό και την επιτομή κάθε ανθρώπινης τελειότητας.
Σέρχιο Πιτόλ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου