ΠΑ - Διαχείρηση

 Ο τρέχων έλεγχος για ΠΑ βασίζεται στην ταυτόχρονη μέτρηση της συγκέντρωσης αλδοστερόνης /ρενίνης στο πλάσμα ARR (aldosteron/renin ratio). Σε όλες εκτός από λίγες περιπτώσεις (π.χ. νεαροί ηλικία, με έντονο αλδοστερονισμό/υπέρταση-υποκαλιαιμία και πλήρη καταστολή της ρενίνης), μια θετική εξέταση ARR ακολουθείται από επιβεβαιωτική δυναμική δοκιμή: (1) δοκιμασία έγχυσης άλατος, (2) δοκιμασία καταστολής με άλας από το στόμα, (3) δοκιμασία καπτοπρίλης ή (4) δοκιμή καταστολής με φλουοροκορτιζόνη. Ωστόσο παραμένει σημαντική η ετερογένεια στα διαγνωστικά όρια που χρησιμοποιούνται για κάθε μια από αυτές τις δοκιμές. Και έτσι υπάρχουν υποκλινικές ή μη κλασσικές περιπτώσεις ασθενών που περνούν απαρατήρητοι.

Η κατευθυντήρια οδηγία της Ενδοκρινικής Εταιρείας συνιστά ότι πρέπει να διακοπούν τα θειαζιδικά διουρητικά οι β-αναστολείς και οι ανταγωνιστές υποδοχέων αλατοκορτικοειδών (MRAs) πριν τον έλεγχο για ΠΑ. Δεν υπάρχει σαφής οδηγία σχετικά με την πρόσληψη αλατιού πριν από τον έλεγχο για ΠΑ. Η διαιτητική πρόσληψη νατρίου έχει αποδειχθεί ότι επηρεάζει σημαντικά τις μετρήσεις της ρενίνης του πλάσματος. Η τρέχουσα πρακτική για τη μέτρηση της ορμόνης είναι η δειγματοληψία το μεσημέρι, καθισμένοι για 15 λεπτά και πάλι μέτρηση μετά από μια περίοδο τουλάχιστον 2 ωρών κίνησης.

Ένα μέρος της διαγνωστικής διαδικασίας είναι και ο εντοπισμός της βλάβης (διαχωρισμός ΑΡ/ΔΕ επινεφριδίου) που είναι υπεύθυνη για την αυξημένη παραγωγή αλδοστερόνης. Η δειγματοληψία από φλέβα (AVS) ενδείκνυται στους ασθενείς που ετοιμάζονται για χειρουργείο όταν δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία από την αξονική (C/T) επινεφριδίων. 

Με την έγκαιρη διάγνωση, η επινεφριδεκτομή είναι δυνητικά θεραπευτική για ετερόπλευρη ασθένεια. Τρέχουσα διαχείριση της αμφοτερόπλευρης νόσου είναι η αντιμετώπιση φαρμακευτικά με τα MRAs να παίρνουν την πρωτοκαθεδρία. Διαφόρου βαθμού μετεγχειρητική επινεφριδιακή ανεπάρκεια  έχει αναφερθεί στη βιβλιογραφία μετά από ετερόπλευρη επινεφριδεκτομή. Έχει περιγραφεί μέχρι και στο 27% των ασθενών και είναι σχεδόν πάντα υποκλινική. Οι ασθενείς σπάνια απαιτούν τακτική υποκατάσταση γλυκοκορτικοειδών, αλλά μπορεί να χρειαστεί κάλυψη για παροδικές ασθένειες/έκτακτες καταστάσεις, ανάλογα με την περίπτωση.

Ως εκ τούτου, ο ΠΑ παραμένει ένα κεφάλαιο με σημαντικές δυνατότητες για την ταχεία ανάγνωση κλινικών, εργαστηριακών και ακτινολογικών δεδομένων με στόχο την αποτελεσματικότερη διαχείριση αυτής της κοινής πάθησης.