Η θεραπεία για τον προχωρημένο καρκίνο θυρεοειδούς την τελευταία 10ετία έχει εξελιχθεί σημαντικά. Έχουν εγκριθεί φάρμακα-αναστολείς κινασών για κάθε τύπο καρκίνου θυρεοειδούς
Έχουν εγκριθεί αναστολείς πολυ-κινασών με αντι-αγγειογόνα δράση (vandetanib, cabozantinib, sorafenib, lenvatinib) και επίσης με ένδειξη για ειδικές μεταλλάξεις (dabrafenib/trametinib)
Επίσης εξετάζονται άλλα φάρμακα για συγκεκριμένες μεταλλάξεις, ανοσοθεραπείες και νέες στρατηγικές για προχωρημένο καρκίνο θυρεοειδούς
Η συχνότητα εμφάνισης καρκίνου του θυρεοειδούς φαίνεται ότι αυξάνεται ίσως λόγω της δυνατότας πλέον απεικόνισης μικρών καρκίνων. Η πρόγνωση είναι εξαιρετική με ποσοστό επιβίωσης >90% για τουλάχιστον 10 έτη
Διαφοροποιημένος καρκίνος θυρεοειδούς
Η θεραπευτική προσέγγιση σε διαφοροποιημένο καρκίνο χαμηλού κινδύνου έχει αλλάξει. Η έκταση της χειρουργικής επέμβασης, η καταστολή της TSH και η θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο έχουν γίνει λιγότερο επιθετικές. Αντίθετα ασθενείς με τοπική διήθηση ή απομακρυσμένη μετάσταση έχουν συνολικά χαμηλότερη επιβίωση και υπάρχει ένα ευρύ φάσμα από βραδέως προοδευτική ασυμπτωματική νόσο σε ταχεία προοδευτική μεταστατική νόσο. Η μέση διάρκεια ζωής στους ασθενείς αυτούς εξαρτάται από την ιστολογική ταξινόμηση και κυμαίνεται από 6 μήνες έως 5 έτη
Ιστολογικά, προέρχονται από τα θυλακιώδη κύτταρα στο 85% και είναι θηλώδη 75%, θυλακιώδη στο 15% και κυττάρων Hurthle <10%. Οι κακώς διαφοροποιημένοι καρκίνοι, είναι ετερογενείς, προχωρημένοι, με υψηλότερο κίνδυνο υποτροπής και υψηλότερη θνησιμότητα και υπάρχει συχνά τοπική διήθηση σε τραχεία/οισοφάγο και μετάσταση σε πνεύμονες, ήπαρ, οστά και σε 10% στον εγκέφαλο
Η επιβίωση σε ασθενή με διαφοροποιημένο καρκίνο στον θυρεοειδή υπολογίζεται χρησιμοποιώντας το σύστημα MACIS που βασίζεται στις εξής προγνωστικές παραμέτρους: την παρουσία μεταστάσεων (Μ), την ηλικία (Α), την πληρότητα της χειρουργικής εκτομής (C), την παρουσία επιθετικής νόσου (Ι) και το φύλο. Υπάρχει ένα ακριβές σύστημα σταδιοποίησης που αντικατοπτρίζει επαρκών την επιβίωση, με εξαιρετική πρόγνωση για τον διαφοροποιημένο καρκίνο σταδίου Ι και ΙΙ (>75% έως 95%) και εμφανώς χειρότερη πρόγνωση για στάδιο ΙΙΙ και ΙV (60% έως <50% 10ετούς επιβίωσης)
Έχουν εγκριθεί αναστολείς πολυ-κινασών με αντι-αγγειογόνα δράση (vandetanib, cabozantinib, sorafenib, lenvatinib) και επίσης με ένδειξη για ειδικές μεταλλάξεις (dabrafenib/trametinib)
Επίσης εξετάζονται άλλα φάρμακα για συγκεκριμένες μεταλλάξεις, ανοσοθεραπείες και νέες στρατηγικές για προχωρημένο καρκίνο θυρεοειδούς
Η συχνότητα εμφάνισης καρκίνου του θυρεοειδούς φαίνεται ότι αυξάνεται ίσως λόγω της δυνατότας πλέον απεικόνισης μικρών καρκίνων. Η πρόγνωση είναι εξαιρετική με ποσοστό επιβίωσης >90% για τουλάχιστον 10 έτη
Διαφοροποιημένος καρκίνος θυρεοειδούς
Η θεραπευτική προσέγγιση σε διαφοροποιημένο καρκίνο χαμηλού κινδύνου έχει αλλάξει. Η έκταση της χειρουργικής επέμβασης, η καταστολή της TSH και η θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο έχουν γίνει λιγότερο επιθετικές. Αντίθετα ασθενείς με τοπική διήθηση ή απομακρυσμένη μετάσταση έχουν συνολικά χαμηλότερη επιβίωση και υπάρχει ένα ευρύ φάσμα από βραδέως προοδευτική ασυμπτωματική νόσο σε ταχεία προοδευτική μεταστατική νόσο. Η μέση διάρκεια ζωής στους ασθενείς αυτούς εξαρτάται από την ιστολογική ταξινόμηση και κυμαίνεται από 6 μήνες έως 5 έτη
Ιστολογικά, προέρχονται από τα θυλακιώδη κύτταρα στο 85% και είναι θηλώδη 75%, θυλακιώδη στο 15% και κυττάρων Hurthle <10%. Οι κακώς διαφοροποιημένοι καρκίνοι, είναι ετερογενείς, προχωρημένοι, με υψηλότερο κίνδυνο υποτροπής και υψηλότερη θνησιμότητα και υπάρχει συχνά τοπική διήθηση σε τραχεία/οισοφάγο και μετάσταση σε πνεύμονες, ήπαρ, οστά και σε 10% στον εγκέφαλο
Η επιβίωση σε ασθενή με διαφοροποιημένο καρκίνο στον θυρεοειδή υπολογίζεται χρησιμοποιώντας το σύστημα MACIS που βασίζεται στις εξής προγνωστικές παραμέτρους: την παρουσία μεταστάσεων (Μ), την ηλικία (Α), την πληρότητα της χειρουργικής εκτομής (C), την παρουσία επιθετικής νόσου (Ι) και το φύλο. Υπάρχει ένα ακριβές σύστημα σταδιοποίησης που αντικατοπτρίζει επαρκών την επιβίωση, με εξαιρετική πρόγνωση για τον διαφοροποιημένο καρκίνο σταδίου Ι και ΙΙ (>75% έως 95%) και εμφανώς χειρότερη πρόγνωση για στάδιο ΙΙΙ και ΙV (60% έως <50% 10ετούς επιβίωσης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου