Γερμανικό Φθινόπωρο

Η ξεχωριστή θέση της γερμανικής γλώσσας στην Ευρώπη σχετίζεται με τους άθλους του γερμανικού Λόγου στον χώρο του πνεύματος : ο Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε και ο Φρίντριχ Σίλερ άφησαν ανεξίτηλη σφραγίδα στο παγκόσμιο λογοτεχνικό στερέωμα, ενώ η φιλοσοφία πρωτοστατούσε ήδη από την εποχή του Ιμάνουελ Κάντ, του Φρίντριχ Χέντελ και του Άρθρουρ Σοπενχάουερ μέχρι τον Μάρτιν Χαϊντέκερ και τον Λούντβιχ Βιτγκενστάιν, συμβάλλοντας στον μέγιστο βαθμό στην κατανόηση του ανθρώπου και του κόσμου. Αρκετοί και ιδιαιτέρως σημαντικοί Γερμανοί διανοούμενοι ¨προφήτευσαν" ότι η δύναμη και ο πλούτος της γερμανικής σκέψης θα γεννούσαν μια αλαζονεία που θα απέβαινε καταστροφική για τη Γερμανία
Εκτός από τη διάσημη ρήση "εκεί που καίνε βιβλία θα κάψουν και ανθρώπους", ο επαναστάτης ποιητής Χάινριχ Χάινε άφησε το 1834 μια σκληρή παρακαταθήκη : " Ο γερμανικός κεραυνός είναι αμιγώς γερμανικός, δεν είναι ιδιαίτερα σβέλτος, βροντάει αργόσυρτα. Όμως θα έλθει, και όταν ακούσετε έναν πάταγο που όμοιος του δεν έχει ακουστεί ξανά στον κόσμο, να ξέρετε ότι ο γερμανικός κεραυνός τελικά έπεσε. Τότε μέσα σ' αυτόν τον πανικό, οι αετοί του αέρα θα πέσουν νεκροί, και τα λιοντάρια στις πιο απομακρυσμένες ερήμους της Αφρικής θα κρυφτούν στα βασιλικά λημέρια τους. Στη Γερμανία θα διαδραματιστεί μια παράσταση που θα κάνει τη Γαλλική επανάσταση να μοιάζει μ ε αθώο ειδύλλιο"
                                                                                                  Στιγκ Ντάγκερμαν