Φαιοποίηση του λευκού λιπώδους ιστού
Πρόσφατα δεδομένα δείχνουν ότι ο λευκός λιπώδης ιστός μπορεί να υποστεί "φαιοποίηση" αλλάζοντας τον φαινότυπο του. Αυτή η μετάβαση χαρακτηρίζεται από αύξηση στην έκφραση των UPC1 (uncoupling protein 1), που είναι δείκτης φαιοποίησης και αυξάνει την θερμογενετική ικανότητα του λιπώδους ιστού. Η πρωτείνη εκφράζεται στην έσω μεμβράνη των μιτοχονδρίων των φαιών και των φαιών-like λιποκυττάρων και προκαλεί απώλεια θερμότητας, μειώνοντας την απόδοση του αναπνευστικού μηχανισμού του κυττάρου
Επομένως η "φαιοποίηση" αυξάνει τη θερμογέννεση, και μπορεί να συμμετέχει στην συνολική κατανάλωση ενέργειας του σώματος, και να μειώσει την λιπώδη μάζα, αυξάνοντας την ευαισθησία στην ινσουλίνη και βελτιώνοντας το λιπιδαιμικό profil
Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που κινητοποιούν τα φαιά κύτταρα, κάποιοι φυσιολογικοί , όπως η παραγωγή νοραδρεναλίνης από το κρύο (Beta3 υποδοχείς), η άσκηση και οι ορμόνες του θυρεοειδούς
Επίσης φάρμακα, όπως οι Β3-αδρενεργικοί αγωνιστές, οι PPARγ αγωνιστές - οι θειαζολιδινεδιόνες και ο ανταγωνιστής καναβινοειδών (Rimonabant) προκαλούν φαιοποίηση. Επιπλέον διαιτητικοί παράγοντες όπως η ρεσβερατρόλη (σταφύλια, μούρα), η μενθόλη, η καψαϊκίνη (τσίλι), το ρετινοϊκό οξύ και τα πολυακόρεστα λιπαρά. Αυτοί οι διαιτητικοί παράγοντες θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν στην αντιμετώπιση της παχυσαρκίας. Όμως οι μελέτες που τα χρησιμοποιούν θεραπευτικά είναι πολύ λίγες. Η πλέον μελετημένη είναι η ρεσβερατρόλη, της οποίας τα καρδιοπροστατευτικά αποτελέσματα έχουν αποδειχθεί
Μελέτες στον έλεγχο της "φαιοποίησης" ανοίγουν καινούριους ορίζοντες σαν πιθανές θεραπευτικές στρατηγικές. Έχει φανεί ότι το εντερικό μικροβίωμα μπορεί να βοηθάει στην φαιοποίηση. Αλλαγές στο μικροβίωμα προκαλούνται από φυσιολογικά ερεθίσματα όπως το κρύο, και από διαιτητικούς παράγοντες όπως η ρεσβερατρόλη και οι πολυφαινόλες
Τέλος, τα microRNAs (miRNAs-short non-coding RNA) αλλάζουν την έκφραση πρωτεϊνών μετα-μεταγραφικά και μπορεί να λειτουργούν στην φαιοποίηση με θετικό ή με αρνητικό τρόπο. Η τροποποίηση τους φαρμακολογικά μπορεί να είναι μια θεραπευτική δυνατότητα, αλλά χρειάζονται μελέτες
Επομένως, διευκρινίζοντας το πολύπλοκο πλαίσιο που ρυθμίζει τη "φαιοποίηση" του λευκού λιπώδους ιστού στον άνθρωπο θα βρούμε πιθανότατα καινούριους στόχους για τη θεραπεία της παχυσαρκίας
Πρόσφατα δεδομένα δείχνουν ότι ο λευκός λιπώδης ιστός μπορεί να υποστεί "φαιοποίηση" αλλάζοντας τον φαινότυπο του. Αυτή η μετάβαση χαρακτηρίζεται από αύξηση στην έκφραση των UPC1 (uncoupling protein 1), που είναι δείκτης φαιοποίησης και αυξάνει την θερμογενετική ικανότητα του λιπώδους ιστού. Η πρωτείνη εκφράζεται στην έσω μεμβράνη των μιτοχονδρίων των φαιών και των φαιών-like λιποκυττάρων και προκαλεί απώλεια θερμότητας, μειώνοντας την απόδοση του αναπνευστικού μηχανισμού του κυττάρου
Επομένως η "φαιοποίηση" αυξάνει τη θερμογέννεση, και μπορεί να συμμετέχει στην συνολική κατανάλωση ενέργειας του σώματος, και να μειώσει την λιπώδη μάζα, αυξάνοντας την ευαισθησία στην ινσουλίνη και βελτιώνοντας το λιπιδαιμικό profil
Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που κινητοποιούν τα φαιά κύτταρα, κάποιοι φυσιολογικοί , όπως η παραγωγή νοραδρεναλίνης από το κρύο (Beta3 υποδοχείς), η άσκηση και οι ορμόνες του θυρεοειδούς
Επίσης φάρμακα, όπως οι Β3-αδρενεργικοί αγωνιστές, οι PPARγ αγωνιστές - οι θειαζολιδινεδιόνες και ο ανταγωνιστής καναβινοειδών (Rimonabant) προκαλούν φαιοποίηση. Επιπλέον διαιτητικοί παράγοντες όπως η ρεσβερατρόλη (σταφύλια, μούρα), η μενθόλη, η καψαϊκίνη (τσίλι), το ρετινοϊκό οξύ και τα πολυακόρεστα λιπαρά. Αυτοί οι διαιτητικοί παράγοντες θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν στην αντιμετώπιση της παχυσαρκίας. Όμως οι μελέτες που τα χρησιμοποιούν θεραπευτικά είναι πολύ λίγες. Η πλέον μελετημένη είναι η ρεσβερατρόλη, της οποίας τα καρδιοπροστατευτικά αποτελέσματα έχουν αποδειχθεί
Μελέτες στον έλεγχο της "φαιοποίησης" ανοίγουν καινούριους ορίζοντες σαν πιθανές θεραπευτικές στρατηγικές. Έχει φανεί ότι το εντερικό μικροβίωμα μπορεί να βοηθάει στην φαιοποίηση. Αλλαγές στο μικροβίωμα προκαλούνται από φυσιολογικά ερεθίσματα όπως το κρύο, και από διαιτητικούς παράγοντες όπως η ρεσβερατρόλη και οι πολυφαινόλες
Τέλος, τα microRNAs (miRNAs-short non-coding RNA) αλλάζουν την έκφραση πρωτεϊνών μετα-μεταγραφικά και μπορεί να λειτουργούν στην φαιοποίηση με θετικό ή με αρνητικό τρόπο. Η τροποποίηση τους φαρμακολογικά μπορεί να είναι μια θεραπευτική δυνατότητα, αλλά χρειάζονται μελέτες
Επομένως, διευκρινίζοντας το πολύπλοκο πλαίσιο που ρυθμίζει τη "φαιοποίηση" του λευκού λιπώδους ιστού στον άνθρωπο θα βρούμε πιθανότατα καινούριους στόχους για τη θεραπεία της παχυσαρκίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου