Η αρχαία Μεσοποταμία δεν διέθετε πολιτική ενότητα. Όμως ουσιαστικά υφίσταται ένας πολιτισμός που συχνά αναφέρεται ως Βαβυλωνιακός. Τα ιατρικά κείμενα της περιοχής είναι πολυ περισσότερα από της Αιγύπτου, γιατί έγραφαν σε πλάκες από πηλό, όμως είναι πιο πρόχειρα και πιο σύντομα από τα αιγυπτιακά. Σφραγίδες γιατρών αποκαλύπτουν την ύπαρξη τους στην αυτοκρατορία των Σουμερίων ήδη από το 3000πΧ. Ο πιο παλιός νομικός κώδικας που σώζεται , ο κώδικας του βασιλιά Χαμουραμπί, περιέχει ανάμεσα σε άλλους νομικούς κανόνες, νόμους που καθορίζουν τις αμοιβές για τις ιατρικές εργασίες και τις τιμωρίες σε περίπτωση λάθους
"Αν ο γιατρός θεραπεύσει έναν ευγενή ανοίγοντας κάποιο απόστημα με αμβλύ μαχαίρι και σώσει το μάτι του ασθενή, θα πάρει αμοιβή δέκα ασημένια σέκελ. Αν ο ασθενής είναι δούλος, ο κύριος του θα πληρώσει δύο ασημένια σέκελ. Αν ο γιατρός σκοτώσει τον ασθενή ή καταστρέψει την όραση του το χέρι του θα κοπεί. Γίνεται επίσης λόγος για θεραπευτές βοδιών και όνων, δηλαδή κτηνίατρους
Και στη Μεσοποταμία πολυάριθμοι θεοί και θεές έλαγχαν την υγεία και την αρρώστεια. Η νοσολογική θεωρία τους ήταν θρησκευτική. Όταν ένας θνητός αμάρτανε, οι θεοί απέσυραν την προστασία τους και τότε αυτός γινόταν λεία αναρίθμητων δαιμόνων
Ο αριθμός των μεθόδων μαντείας που χρησιμοποιούσαν για τη διάγνωση της νόσου ήταν απεριόριστος . Την πρώτη θέση κατείχε η αστρολογία. Επίσης τα όνειρα χρησιμοποιήθηκαν σε ευρεία κλίμακα, κυρίως σε περιπτώσεις ανώμαλων τοκετών ανθρώπων ή ζώων. Εξίσου αποκαλυπτικά για τον γιατρό-ιερέα, ήταν η συμπεριφορά των ζώων, της φωτιάς, των ποταμών, των φυτών, και του λαδιού πάνω στην επιφάνεια του νερού
Ένας αριθμός πινακίδων που σώζονται περιέχουν σύντομη περιγραφή της αρρώστιας, διάγνωση και τη συνταγή για φάρμακα και ξόρκια. Οι πινακίδες αναφέρουν παθήσεις του ήπατος, των οφθαλμών, αναπνευστικές παθήσεις, πυρετό, γονόρροια, μέση ωτίτιδα, νεφρόλιθους, εγκεφαλικά επεισόδια και ψώρα. Αποκαλύπτουν επίσης εκτεταμένη φαρμακοποιία. Οι Μεσοποτάμιοι γνώριζαν το ελλέβορο, τον υοκύαμο, τον μανδραγόρα και το όπιο
Η αρετή της καθαριότητας ήταν πολύ διαδεδομένη. Αξιοθαύμαστα συστήματα υπονόμων έχουν ανασκαφεί και χρονολογούνται έως και τεσσάρων χιλιάδων ετών
Η ιδέα της μεταδοτικότητας των ασθενειών, η απομόνωση των λεπρών και ο ορισμός ημερών ανάπαυσης, που πέρασαν στον σύγχρονο πολιτισμό μέσω των αρχαίων Εβραίων, φαίνεται ότι ήταν μεσοπαταμιακής καταγωγής
Μέχρι τώρα , όλες οι προσπάθειες να βρεθούν αιγυπτιακές η μεσοποταμιακές πηγές της ελληνικής ιατρικής πρακτικής έχουν αποτύχει
"Αν ο γιατρός θεραπεύσει έναν ευγενή ανοίγοντας κάποιο απόστημα με αμβλύ μαχαίρι και σώσει το μάτι του ασθενή, θα πάρει αμοιβή δέκα ασημένια σέκελ. Αν ο ασθενής είναι δούλος, ο κύριος του θα πληρώσει δύο ασημένια σέκελ. Αν ο γιατρός σκοτώσει τον ασθενή ή καταστρέψει την όραση του το χέρι του θα κοπεί. Γίνεται επίσης λόγος για θεραπευτές βοδιών και όνων, δηλαδή κτηνίατρους
Και στη Μεσοποταμία πολυάριθμοι θεοί και θεές έλαγχαν την υγεία και την αρρώστεια. Η νοσολογική θεωρία τους ήταν θρησκευτική. Όταν ένας θνητός αμάρτανε, οι θεοί απέσυραν την προστασία τους και τότε αυτός γινόταν λεία αναρίθμητων δαιμόνων
Ο αριθμός των μεθόδων μαντείας που χρησιμοποιούσαν για τη διάγνωση της νόσου ήταν απεριόριστος . Την πρώτη θέση κατείχε η αστρολογία. Επίσης τα όνειρα χρησιμοποιήθηκαν σε ευρεία κλίμακα, κυρίως σε περιπτώσεις ανώμαλων τοκετών ανθρώπων ή ζώων. Εξίσου αποκαλυπτικά για τον γιατρό-ιερέα, ήταν η συμπεριφορά των ζώων, της φωτιάς, των ποταμών, των φυτών, και του λαδιού πάνω στην επιφάνεια του νερού
Ένας αριθμός πινακίδων που σώζονται περιέχουν σύντομη περιγραφή της αρρώστιας, διάγνωση και τη συνταγή για φάρμακα και ξόρκια. Οι πινακίδες αναφέρουν παθήσεις του ήπατος, των οφθαλμών, αναπνευστικές παθήσεις, πυρετό, γονόρροια, μέση ωτίτιδα, νεφρόλιθους, εγκεφαλικά επεισόδια και ψώρα. Αποκαλύπτουν επίσης εκτεταμένη φαρμακοποιία. Οι Μεσοποτάμιοι γνώριζαν το ελλέβορο, τον υοκύαμο, τον μανδραγόρα και το όπιο
Η αρετή της καθαριότητας ήταν πολύ διαδεδομένη. Αξιοθαύμαστα συστήματα υπονόμων έχουν ανασκαφεί και χρονολογούνται έως και τεσσάρων χιλιάδων ετών
Η ιδέα της μεταδοτικότητας των ασθενειών, η απομόνωση των λεπρών και ο ορισμός ημερών ανάπαυσης, που πέρασαν στον σύγχρονο πολιτισμό μέσω των αρχαίων Εβραίων, φαίνεται ότι ήταν μεσοπαταμιακής καταγωγής
Μέχρι τώρα , όλες οι προσπάθειες να βρεθούν αιγυπτιακές η μεσοποταμιακές πηγές της ελληνικής ιατρικής πρακτικής έχουν αποτύχει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου