Μαχατμπαράτα

 Τούτος ο κόσμος είναι μια ρόδα που γυρίζει. Ένα πέρασμα στο μεγάλο ωκεανό του χρόνου όπου κολυμπούν δύο καρχαρίες, τα γηρατειά και ο θάνατος. Τίποτε δεν διαρκεί, ούτε καν το κορμί σου. Κανένας δεσμός δεν αντιστέκεται στο χρόνο. Αυτή τη στιγμή δεν βλέπεις τους προγόνους σου κι ούτε οι πρόγονοι σου σε βλέπουν. δεν βλέπεις ούτε τον ουρανό μήτε τον κάτω κόσμο. Ποιος φτιάχνει τον άνεμο, τη φωτιά, το φεγγάρι, τον ήλιο, την ημέρα, τη νύχτα, τα ποτάμια, τα αστέρια; Όλα είναι βαλμένα πάνω σ' αυτή την πολυποίκιλη δημιουργία, που η αιτία της είναι ακατανόητη. Τίποτε δεν μένει, τίποτε δεν ξαναγυρνά. Χαρά, λύπη, όλα είναι κανονισμένα από το πεπρωμένο. Αυτό που ποθείς το έχεις. Αυτό που δεν ποθείς το έχεις. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει γιατί. Τίποτε δεν εγγυάται την ευτυχία του ανθρώπου. Που είμαι; Που πηγαίνω; Ποιος είμαι; Γιατί; Και για ποιο πράγμα θα έπρεπε να κλαίω;