Τους δύο μήνες που κράτησαν τα γυρίσματα της μιας μόνο απ' τις δυο ταινίες, το αυτοκίνητο που με μετέφερε διάνυσε 17.000 χιλιόμετρα. Θα αναρωτηθείτε πως είναι δυνατόν. Λοιπόν, δυστυχώς τα πεντακόσια χρόνια της τουρκικής κατοχής στην Ελλάδα δεν έχουν αφήσει πίσω τους σχεδόν κανένα ίχνος απ' το παρελθόν. Μιλάω για τη Βόρεια Ελλάδα, τη Μακεδονία, όπου γυρίζει πάντα τις ταινίες του ο Αγγελόπουλος. Γι' αυτό , ενώ για παράδειγμα στο καδράρισμα της παρτενέρ μου υπήρχε κάτι που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως σκηνικό, έστω κάποιο δρομάκι, μια μικρή πηγή, ένα άγαλμα, όπου προσπαθούσαν να καδράρουν εμένα, πίσω μου δεν υπήρχε τίποτα. Έπρεπε λοιπόν να πάμε να βρούμε ένα άλλο χωριό, μπορεί κι εκατό χιλιόμετρα μακριά, για να κάνουμε τα αντίστοιχα πλάνα μπροστά σε κάτι που θα είχε έστω και ελάχιστη σημασία, μια ελάχιστη ομορφιά.
Έτσι γύρισα όλη την Ελλάδα, εκτός απ' τα νησιά. 17.000 χιλιόμετρα. Δεν σταματούσαμε στιγμή . Όποτε πεινούσε κάποιος άνοιγε η πίσω πόρτα του φορτηγού. Εκεί υπήρχε πάντα ψωμί, ελιές, φέτα, κρασί και νερό. Για καλή μου τύχη λατρεύω το ψωμί και τις ελιές. Με δυο λόγια δεν κακοπέρασα. Αντίθετα, όλα είχαν πάρει μια γεύση περιπέτειας, που με κρατούσε σε υπερδιέγερση. Ήταν κάτι πέρα απ' τον κινηματογράφο.
Marcello Mastroianni
Καλή Ανάσταση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου