Γήρανση του δέρματος

 Το δέρμα είναι το μεγαλύτερο όργανο του ανθρώπινου σώματος και υφίσταται τόσο εγγενή (χρονολογική) όσο και εξωγενή γήρανση. Ενώ η εγγενής γήρανση του δέρματος καθοδηγείται από γενετικούς και επιγενετικούς παράγοντες, η εξωγενής γήρανση προκαλείται από εξωτερικές απειλές όπως η υπεριώδης ακτινοβολία ή οι λεπτές ύλες, το άθροισμα των οποίων αναφέρεται ως εκθέματα. Οι κλινικές εκδηλώσεις και οι βιοχημικές αλλαγές διαφέρουν μεταξύ της εγγενούς και της εξωγενούς γήρανσης του δέρματος, αν και υπάρχουν επικαλυπτόμενα χαρακτηριστικά. Καθώς το δέρμα αποτελεί σημαντικό στόχο για πολλές ορμόνες, οι μοριακές και βιοχημικές διεργασίες που διέπουν την εγγενή και εξωγενή γήρανση του δέρματος βρίσκονται υπό τον αυστηρό έλεγχο των κλασικών νευροενδοκρινικών αξόνων. Ωστόσο, το δέρμα είναι επίσης ένα ενδοκρινικό όργανο, συμπεριλαμβανομένου του θύλακα της τρίχας, ενός πλήρως λειτουργικού νευροενδοκρινικού «μινιοργάνου». Οι βασικές ορμόνες που ελέγχουν τη γήρανση του ανθρώπινου δέρματος, είναι η IGF-1,  βασικός ενορχηστρωτής της γήρανσης του δέρματος που προέρχεται από ινοβλάστες, η αυξητική ορμόνη (GH), τα οιστρογόνα, τα ρετινοειδή και η μελατονίνη. Εξετάζονται επίσης οι αναδυόμενοι ρόλοι πρόσθετων ενδοκρινικών παραγόντων, δηλαδή της ορμόνης διέγερσης α-μελανοκυττάρων, ενός κεντρικού παράγοντα του άξονα υποθαλάμου-υπόφυσης-επινεφριδίων· μελών του άξονα υποθαλάμου-υπόφυσης-θυρεοειδούς· οξυτοκίνης, ενδοκανναβινοειδών και τροποποιητών υποδοχέων που ενεργοποιούνται από πολλαπλασιαστές υπεροξεισωμάτων. Μέχρι σήμερα, μόνο ένας περιορισμένος αριθμός αυτών των ορμονών, κυρίως τοπικά ρετινοειδή και οιστρογόνα, έχουν βρει τον δρόμο τους στην κλινική πρακτική ως ενώσεις κατά της γήρανσης του δέρματος. Περαιτέρω έρευνα σχετικά με τις βιολογικές ιδιότητες των ενδοκρινικών παραγόντων ή των παραγώγων τους μπορεί να προσφέρει νέα για τη θεραπεία και την πρόληψη της γήρανσης του δέρματος.

. Η γήρανση του δέρματος είναι μια σύνθετη διαδικασία που περιλαμβάνει τόσο εγγενή (χρονική) όσο και εξωγενή γήρανση, με την τελευταία να επικαλύπτεται από την εγγενή γήρανση του δέρματος και να προκαλείται από περιβαλλοντικούς παράγοντες, ιδιαίτερα την υπεριώδη ακτινοβολία.

. Συνήθεις μοριακοί μηχανισμοί της εγγενούς γήρανσης του δέρματος περιλαμβάνουν την αυξημένη παραγωγή δραστικών ειδών οξυγόνου, την αποικοδόμηση της εξωκυττάριας μήτρας, τη βράχυνση των τελομερών, την αυξημένη υπεροξείδωση λιπιδίων και τη βλάβη του DNA.

. Τα αυξημένα αντιδραστικά είδη οξυγόνου και η απώλεια βλαστοκυττάρων των τριχοθυλακίων είναι βασικά χαρακτηριστικά της γήρανσης των τριχοθυλακίων.

. Η IGF-1 —μια ορμόνη που προέρχεται από ινοβλάστες και παράγεται στο δέρμα— είναι ένας βασικός συντονιστής της κυτταρικής γήρανσης ρυθμίζοντας τις συγκεντρώσεις δερματικών βλαστοκυττάρων.    

. Πρόσθετα (νευρο)ενδοκρινικά σήματα, που προέρχονται είτε από τους κλασικούς ορμονικούς άξονες είτε από το ίδιο το δέρμα, συμπεριλαμβανομένου του θύλακα της τρίχας, ρυθμίζουν περαιτέρω τις μοριακές βλαβερές αντιδράσεις που προκαλούνται από την υπεριώδη ακτινοβολία και, ως εκ τούτου, τους μηχανισμούς γήρανσης του δέρματος. 

. Τα οιστρογόνα και τα ρετινοειδή παραμένουν οι πιο συχνά χρησιμοποιούμενες ενώσεις κατά της γήρανσης του δέρματος.

. Η αξιοποίηση νεότερων (νευρο)ενδοκρινικών μεσολαβητών όπως η μελατονίνη, η ωκυτοκίνη, τα πεπτίδια μελανοκορτίνης ή τα ενδοκανναβινοειδή μπορεί να εμπλουτίσει περαιτέρω την ενδοκρινική μας εργαλειοθήκη για μελλοντική παρέμβαση κατά της γήρανσης του δέρματος,