Πρωτοχρονιά

Αρχιμηνιά, καληχρονιά, καλώς τον άρχοντα μας
πόχει την τύχην αδελφή και την καρδιά του πλούτος

Βάνω το πόδι το δεξί κι όλα δεξά να πάνε

Σπάσε το ρόδι τ' άλικο στη μαλλιαρή την πέτρα
πιές απ' τ' αμίλητο νερό της κρυσταλλένιας βρύσης
σκόρπα τα φύλλα της ελιάς, πες της καρδιάς τραγούδια

Ωσάν την πέτρα με ριζά η αγάπη να ριζώσει

Ξόρκι τ' αμίλητο νερό ναν' στο κακό το μάτι
και σαν το ρόδι μ' αγαθά το σπίτι να γιομίσει

Οι πόνοι της Παναγιάς

Μια λιόλουστη μέρα του χειμώνα, η Παναγιά στενεμένη από τους πόνους, αφήνει το σπιτικό της και βγαίνει στον κάμπο τρκλίζοντας κι αγκομαχώντας. Κάθεται χάμου στο πράσινο χορτάρι, που το φωτίζουνε εδώ κι εκεί άγριες βιολέτες, κυκλάμινα, κρόκοι, και σφίγγοντας την κοιλιά της με τα δυο της χέρια κλαίει και δέρνεται, κουνώντας το άμαθο κορμί της, δεξιά κι αριστερά, όπως οι μοιρολογίστρες της Ανατολής
...........................................................................................

Που να σε κρύψω γιόκα μου να μην σε φτάνουν οι κακοί;
Σε ποιό νησί του Ωκεανού, σε ποιά κορφήν ερημική;
Δεν θα σε μάθω να μιλάς και τ' άδικο φωνάξεις
Ξέρω πως θα 'χεις την καρδιά τόσο καλή,τόσο γλυκή
που με τα βρόχια της οργής ταχιά θε να σπαράξεις

Συ θα 'χεις μάτια γαλανά, θα 'χεις κορμάκι τρυφερό
θα σε φυλάω από ματιά κακή κι από κακόν καιρό
από το πρώτο ξάφνιασμα της ξυπνημέΝης νιότης
Δεν είσαι συ για μάχητες, δεν είσαι συ για το σταυρό
Εσύ νοικοκερόπουλο, όχι σκλάβος ή προδότης

Τη νύχτα θα σηκώνομαι κι αγάλια θα νυχοπατώ
να σκύβω την ανάσα σου ν' ακώ, πουλάκι μου ζεστό
να σου 'τοιμάζω στη φωλιά, γάλα και χαμομήλι
κ' ύστερα απ' το παράθυρο, με καρδιοκτύπι να κοιτώ
που θα πηγαίνεις στο σκολιό με πλάκα και κοντύλι

Κι αν κάποτε τα φρένα σου μ' αλήθεια, φως της αστραπής
χτυπήσει ο Κύρης τ' ουρανού, παιδάκι μου να μην την πεις!
Θεριά οι άνθρωποι, δε μπορούν το φως να το σηκώσουν!
Δεν είν' αλήθεια πιό χρυσή σαν την αλήθεια της σιωπής
Χίλιες φορές να γεννηθείς χίλιες θα σε σταυρώσουν
                                            Κ. Βάρναλης

Το ταξίδι των μάγων

Κρύο ταξίδι κάναμε. Η χειρότερη εποχή του χρόνου για ταξίδι. Και τι μακρύ ταξίδι. Οι δρόμοι αδιάβατοι, ο καιρός αψύς στην καρδιά του χειμώνα
Και οι γκαμήλες, ταλαίπωρες, κουτσές, δύστροπες έπεφταν κάτω στο λιωμένο χιόνι
Ήταν φορές που νοσταλγήσαμε τα καλοκαιρινά παλάτια στις πλαγιές, τα περιβόλια, τα μεταξένια κορίτσια που μας έφερναν δροσιστικά
Και οι αγωγιάτες έβριζαν, γκρίνιαζαν και φεύγανε κρυφά για το κρασί και για το γλέντι
Και οι φωτιές σβηστές κι ούτε μια σκέπη
Οι πόλεις εχθρικές, και τα χωριά αφιλόξενα, τα σπίτια βρώμικα, μας έκλεβαν το νοίκι
Σκληρό ταξίδι κάναμε
Στο τέλος προτιμούσαμε να ταξιδεύουμε όλη νύχτα και να κοιμόμαστε κλεφτά. Και οι φωνές στ' αυτιά μας τραγουδούσαν κι έλεγαν πως όλα αυτά ήταν τρέλες
Το ξημέρωμα φτάσαμε σε μια ήρεμη πεδιάδα, χλωρή, βρεμένη, παρακάτω απ' τα χιόνια, μ' ένα ρυάκι που έτρεχε κι έναν νερόμυλο που χτυπούσε στο σκοτάδι και τρία δένδρα στον χαμηλωμένο ουρανό κι ένα άσπρο γέρικο άλογο που κάλπαζε μεσ' στο λιβάδι
Ύστερα φτάσαμε σε μια ταβέρνα που την ίσκιωνε κληματαριά. Έξι χέρια σε μιαν ανοιχτή πόρτα που γύρευαν ασήμι και πόδια που κλωτσούσαν άδεια σακιά. Μα κανένας δεν ήξερε τίποτε
Έτσι τραβήξαμε και φτάσαμε νύχτα, την τελευταία ώρα, βρήκαμε τον τόπο, και ήταν θα έλεγε κανείς επιτυχία
Αυτά είναι όλα παλαιές ιστορίες, παλαιές αναμνήσεις, και θα πήγαινα ξανά, μα ένα δεν ξέρω, ένα δεν ξέρω. Κάναμε τόσο δρόμο για γέννα ή θάνατο;
Βρήκαμε μια γέννα, αυτό είναι σίγουρο, άλλωστε ήξερα να ξεχωρίζω. Θα πίστευα πως ήτανε άλλο πράγμα. Ήταν η γέννηση τούτη σκληρή, πικρή αγωνία σαν θάνατος. Σαν το δικό μας θάνατο
Γυρίσαμε στα παλάτια μας, σε τούτα τα βασίλεια, όχι πια βολεμένοι στα παλιά προνόμια
Έναν ξένο λαό που λάτρευε τα είδωλα του. Θα προτιμούσα άλλον έναν τέτοιον θάνατο
                                                                                           Thomas Elliot

Γαστρικές διαταραχές - απορρόφηση θυροξίνης Τ4

Πολλές συνθήκες, φυσιολογικές, διατροφικές, φαρμακολογικές ή παθολογικές μπορεί να επηρεάσουν την απορρόφηση της λεβοθυροξίνης Τ4
Η αυξημένη ανάγκη για θυροξίνη δεν σημαίνει απαραίτητα κακή απορρόφηση
Στην κλινική πρακτική, τα επίπεδα TSH στον ορρό, είναι το ευκολότερο και ταχύτερο διαγνωστικό εργαλείο που αξιολογεί την αποτελεσματικότητα της θεραπείας με θυροξίνη
Φαίνεται ότι η δόση της θυροξίνης εξαρτάται από την άλιπη σωματική μάζα (lean body mass) και είναι πιο εύκολο να υπολογίσουμε την ακριβή δοσολογία
Η γαστρική δυσαπορρόφηση της θυροξίνης Τ4 είναι σήμερα ένα όλο και περισσότερο αναγνωρισμένο πρόβλημα σε ασθενείς με υποθυρεοειδισμό
Ο μηχανισμός παραγωγής οξέων βρίσκεται στο στομάχι και η δράση του ενισχύεται από την παραγωγή γαστρίνης από τα G κύτταρα του άντρου. Η παραγωγή οξέως έχει καταργηθεί μερικώς ή πλήρως σε άτομα με χρόνια γαστρίτιδα ή ατροφία, εμποδίζεται σε αυτούς που παίρνουν αναστολείς της αντλίας πρωτονίων (PPI) καθώς και σε ασθενείς με λοίμωξη με ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού
Όλες οι ανωτέρω συνθήκες απαιτούν αύξηση της θυροξίνης Τ4. Φαίνεται ότι η δόση αυξάνεται κατά 1/3 επιπλέον. Επίσης υποθυρεοειδικοί ασθενείς με θετικά APCA (anti-parietal cell antibodies) έχουν αυξημένες απαιτήσεις στην ημερήσια δόση της θυροξίνης Τ4 (αναφέρεται αύξηση μέχρι και 17%).
Παρόμοια είναι τα ευρήματα σε ασθενείς με λοίμωξη από ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού. Χρειάζονται αύξηση της θυροξίνης Τ4, και συχνά η εκρίζωση του ελικοβακτηριδίου δεν σημαίνει ότι επανέρχεται ο βλενογόννος στην προηγούμενη κατάσταση του. Υπάρχει πιθανότητα να παραμείνει φλεγμονή του άντρου ή και πανγαστρίτιδα που μπορεί να καταλήξει σε ατροφία
Η λοίμωξη με ελικοβακτηρίδιο επηρεάζει το 30-50% του γενικού πληθυσμού. Ο υψηλός επιπολασμός αυτής της μοναδικής διαταραχής μπορεί να σημαίνει αυξημένη ανάγκη για θυροξίνη σε πολλούς ασθενείς με υποθυρεοειδισμό

Βιβλίο της Ανησυχίας

Έγινα τόσο η μυθοπλασία του εαυτού μου ώστε οποιοδήποτε φυσικό συναίσθημα που έχω, αμέσως μόλις γεννηθεί, μετατρέπεται σε συναίσθημα φαντασίας, η μνήμη σε όνειρο, το όνειρο σε λησμονιά του ονείρου, η γνώση του εαυτού μου στο να μη σκέφτομαι τον εαυτό μου
Αποδύθηκα τον ίδιο μου τον εαυτό με τέτοιο τρόπο, ώστε υπάρχω είναι ενδύομαι
Μόνο μεταμφιεσμένος είμαι εγώ
Και γύρω μου όλες οι άγνωστες δύσεις χρυσίζουν, πεθαίνοντας, τα τοπία που ποτέ δε θα δω
Τα μοντέρνα πράγματα είναι:
(1) Η εξέλιξη των καθρεφτών
(2) Οι γκαρνταρόμπες
                                                                                   Φερνάντο Πεσσόα

T4 - Απορρόφηση στο έντερο

Στην αρχή της 10ετίας του '60 πίστευαν ότι η θυροξίνη (Τ4) διαπερνούσε το έντερο παθητικά, με διάχυση. Από τότε τα αποδεικτικά στοιχεία έχουν αλλάξει την κατανόηση μας σχετικά με τους μηχανισμούς μεταφοράς
Η θυροξίνη είναι λιπόφιλος αρωματικός δακτύλιος και υδρόφιλη πλευρική αλυσίδα, με δύο όξινες καρβοξυτελικές μονάδες και μια βασική αμινοτελική. Δεν είναι σε θέση να διασχίσει τη λιπιδική στιβάδα εάν δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι φορείς. Επιπλέον εμπόδιο είναι το φορτίο ιόντων της θυροξίνης. Βρίσκεται σε ιονισμένη μορφή σε pH 2.46-6.91. Οι μελέτες επικεντρώθηκαν σε συγκεκριμένους φορείς που διευκολύνουν τη διέλευση της θυροξίνης μέσω της κυτταρικής μεμβράνης. Οι μεταφορείς που μπορούν να διευκολύνουν τη μεταφορά στο λεπτό έντερο είναι: μεταφορέας μονοκαρβοξυλάσης (MCT family), οργανικό πολυπεπτίδιο που μεταφέρει ανιόντα (OATP family), ATP-binding cassette (ABC) και ουδέτεροι μεταφορείς αμινοξέων (LAT family)
Ωστόσο η ύπαρξη μεταφορέα αποκλειστικά για τη θυροξίνη στο λεπτό έντερο είναι ένα αναπάντητο ερώτημα
Εφ' όσον απορροφηθεί στο λεπτό έντερο, η θυροξίνη (Τ4) φτάνει στα όργανα στόχους και αρχίζει να μεταβολίζεται. Εκτός από την αποϊωδίωση υπάρχουν και εναλλακτικά μεταβολικά μονοπάτια
Στο ήπαρ, η θυροξίνη και τριιωδοθυρονίνη συνδέονται με θειικό και γλυκουρονικό οξύ που τα καθιστά διαλυτά, επιτρέποντας την κάθαρση τους από τα χοληφόρα και τους νεφρούς
Η παρουσία της εντερικής μικροβιακής χλωρίδας επιτρέπει τη σύνδεση της ιωδοθυρονίνης και δημιουργείται μια ορμονική δεξαμενή. Επιπλέον με τη δράση της σουλφατάσης και της γλυκουρονιδάσης στο εντερικό περιεχόμενο η ορμόνη αποδεσμεύεται και επαναπροσλαμβάνεται στην εντεροπηπατική κυκλοφορία. Μεταβολές στο μικροβίωμα μπορεί να επηρεάσουν την κυκλοφορία της θυροξίνης

Τ4 - απορρόφηση

Από το 1933 έχουν γίνει πολλές μελέτες για το ποσοστό απορρόφησης του Τ4. Τα ποσοστά εκτιμήθηκαν μεταξύ 17-93% της δόσης με συνολική τιμή το 60-80% σε μελέτη που δημοσιεύθηκε το 1991. Κάποιες συνθήκες ζωής μπορεί να επηρεάσουν τον ρυθμό απορρόφησης της θυροξίνης. Συγκεκριμένα, στη διάρκεια της εγκυμοσύνης η αύξηση της προγεστερόνης σημαίνει αργή κένωση του στομάχου και παράταση του χρόνου διέλευσης από το έντερο κατά 30-50%. Αυτό σημαίνει αυξημένη ανάγκη για θυροξίνη στη διάρκεια της εγκυμοσύνης
Επίσης με την αύξηση της ηλικίας υπάρχει ήπια μείωση της απορρόφησης. Έχει δειχθεί μείωση της βιοδιαθεσιμότητας του Τ4 κατά 4% ανά 10ετία. Ωστόσο το αποτέλεσμα αυτό αμφισβητήθηκε πρόσφατα με εκτεταμένη μελέτη. Ίσως η μείωση του μυικού ιστού που παρατηρείται στους ηλικιωμένους μπορεί να είναι υπεύθυνη για τις αλλαγές που προκύπτουν στην φαρμακοκινητική του Τ4
Η νατριούχος λεβοθυροξίνη απορροφάται κατά μήκος ολόκληρου του λεπτού εντέρου, κατά 15 ± 5% στο δωδεκαδάκτυλο, 29±14% στον αρχικό τμήμα του λεπτού εντέρου και 24±11% στον τελικό ειλεό
Φαίνεται ότι παραμένει 35±30 λεπτά στο στομάχι,  7±3 στο δωδεκαδάκτυλο και 31±8 στον ειλεό
Μετά την κατάποση το δισκίο υφίσταται αποσύνθεση και διάλυση στα γαστρεντερικά υγρά
Κύριοι παράγοντες που επηρεάζουν είναι το pH και το ιξώδες του γαστρικού χυμού, τα έκδοχα, η δομή, το σχήμα και η διάσταση των σωματιδίων του δραστικού συστατικού
Για να εξασφαλιστεί η σταθερότητα των δισκίων και η υψηλότερη υδατοδιαλυτότητα η φαρμακευτική μορφή είναι το άλας νατρίου της λεβοθυροξίνης
Η λεβοθυροξίνη Τ4 αναγνωρίζεται ως φάρμακο υψηλής διαλυτότητας με χαμηλή εντερική διαπερατότητα. Η διαλυτότητα ενός φαρμάκου σχετίζεται στενά με τη φαρμακευτική σύνθεση και μπορεί να διαφέρει μεταξύ των διαφόρων σκευασμάτων

Θυροξίνη -Τ4

Το δισκίο θυροξίνης είναι το σκεύασμα που χρησιμοποιείται για την θεραπεία του υποθυρεοειδισμού. Βασικός παράγοντας για την επιτυχία της θεραπείας είναι η συμμόρφωση του ασθενούς. Η μη συμμόρφωση είναι μεγάλη πρόκληση. Πολλοί ασθενείς δεν λαμβάνουν τακτικά το Τ4 και δεν συμμορφώνονται σε σχέση με την τροφή τους
Το σκεύασμα Τ4 περιέχει ένα σταθερό άλας και μια ποικιλία εκδόχων. Μετά την κατάποση, είναι απαραίτητη η διάλυση του δισκίου για την επαρκή εντερική απορρόφηση και απαιτείται ένα σχεδόν φυσιολογικό γαστρικό pH. Το Τ4 απορροφάται στο λεπτό έντερο. Η απορρόφηση μειώνεται αν τον φάρμακο ληφθεί μετά γεύμα. Υπάρχουν φαγητά όπως οι φυτικές ίνες, η σόγια κι ο καφές που μειώνουν την απορρόφηση
Με άδειο στομάχι η μέγιστη απορρόφηση θυροξίνης προκύπτει 90 λεπτά μετά τη λήψη, με ταχεία αύξηση τα πρώτα 60 λεπτά. Η μέγιστη συγκέντρωση της είναι 2 ώρες μετά την κατάποση και παραμένει σε σταθερά επίπεδα. Απορροφάται το 60-80% του Τ4. Μετά από γεύμα καθυστερεί η απορρόφηση και καθυστερεί η μέγιστη συγκέντρωση
Έχει προταθεί η λήψη του Τ4 πριν τον ύπνο, επειδή η χαμηλότερη εντερική κινητικότητα στη διάρκεια της νύχτας αυξάνει τον χρόνο έκθεσης του εντερικού βλεννογόνου στη θυροξίνη ή λόγω καλύτερης συμμόρφωσης του ασθενούς
Σε τελευταίες μελέτες η ημερήσια δόση θυροξίνης που διατηρεί την TSH <0.5 και > 2.5mU/L είναι 1.3 μg/Kg ΒΣ. Η απόσταση που συστήνεται από το φαγητό είναι 30 λεπτά

Αγάπη

. Ποτέ δεν αγαπάμε κάποιον.
Αγαπάμε απλώς την ιδέα που σχηματίζουμε για κάποιον.
Τελικά αυτό που αγαπάμε είναι μια δική μας έννοια και ο εαυτός μας
                                                                                  Μπ.Σ

. Αγαπώ είναι κουράστηκα να είμαι μόνος.
Είναι ωστόσο μια δειλία και μια προδοσία απέναντι στον εαυτό μας.
(Είναι πρώτιστης σημασίας να μην αγαπάμε)
                                                                                  Μπ.Σ    

. Η αγάπη δεν κλίνεται στο παρελθόν.
 Ή αγαπάμε για πάντα ή ποτέ δεν αγαπήσαμε αληθινά
                                                                                 Φ.Π

. Δεν ξέρω αν είναι αγάπη αληθινή ή προσποιητή.
Αυτή που δίνεις. Δωσ' τη μου. Μου φτάνει
                                                                                 Ρ.Ρ

Ξεκίνησα τη μέρα μου

Όπως πάντα
Γυάλισα τον ήλιο μου
Σφουγγάρισα με ένα σύννεφο τον ουρανό
Και τώρα πίνω τον καφέ μου

Όλα καλά

Με τους ανθρώπους τι θα κάνω;;
 
                                          Αθηνά Μελή

Θυροξίνη - Δυσαπορρόφηση απο το Γαστρεντερικό

Η λεβοθυροξίνη (Τ4), είναι φάρμακο που συνταγογραφείται πολύ, με στενό θεραπευτικό δείκτη, και συχνά ανάγκη χορήγησης εφ' όρου ζωής. Η θεραπευτική του αποτελεσματικότητα μπορεί να περιοριστεί από διαταραχές συμπεριφοράς, από άλλα φάρμακα, αλλά και από παθολογικές καταστάσεις, όπως και από την κατάλληλη δόση, τον τρόπο χορήγησης, την κατάποση και την απορρόφηση. Ο στενός θεραπευτικός δείκτης σημαίνει διακύμανση της αποτελεσματικότητας για μικρές αλλαγές της δόσης
Παρά την συνεχή προσπάθεια να οριστεί η σωστή δόση, ένας μεγάλος αριθμός ασθενών δεν έχουν την απαραίτητη χημική ή κλινική απάντηση. Τα τελευταία χρόνια γίνεται μεγάλη προσπάθεια να περιοριστούν οι συνέπειες τόσο της υπερβολικής όσο και της υπο/θεραπείας με θυροξίνη, με ιδιαίτερη έμφαση στη θεραπεία κατά τη διάρκεια κύησης
Η συνεχής αναζήτηση για την καλύτερη αντικατάσταση οδήγησε σε δόση 1,6-1,8μg / kg βάρους σώματος/ημέρα, μια δοσολογία που αποκαθιστά τα επίπεδα TSH μέσα στα φυσιολογικά όρια στους περισσότερους ασθενείς με υποθυρεοειδισμό. Ωστόσο σε 20-50% των ασθενών δεν επιτυγχάνεται πλήρης αποκατάσταση
Ένας συχνός παράγοντας είναι η δυσαπορρόφηση από το γαστρεντερικό, εφ' όσον είναι σίγουρη η τακτική λήψη του φαρμάκου
. Η δυσαπορρόφηση από το γαστρεντερικό είναι συχνή αιτία ανθεκτικού υποθυρεοειδισμού
. Το pH είναι καθοριστικός παράγοντας της πορείας της θυροξίνης
. Οι συνηθέστεροι παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπ' όψιν είναι το ελικοβακτηρίδιο, η λοίμωξη, η δυσαπορρόφηση λακτόζης και η κοιλιοκάκη
. Αν δεν ληφθεί υπ' όψιν η δυσαπορρόφηση μπορεί να χρειάζεται επαναλαμβανόμενες προσαρμογές στη δόση
. Η εξατομίκευση της θεραπείας βοηθάει στην ανίχνευση της δυσλειτουργίας του γαστρεντερικού
. Η διάγνωση των γαστρεντερικών διαταραχών γίνεται με βάση τα κλινικά χαρακτηριστικά τους
. Η θεραπεία με θυροξίνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν εργαλείο για την αποκάλυψη γαστρεντερικών διαταραχών σε λανθάνουσα κατάσταση

Η αποδοχή του εαυτού

Ζητώ συγγνώμη που δεν απαντώ
Αλλά λάθος δικό μου δεν είναι
Που δεν αντιστοιχώ
Σ' αυτόν που σε μένα αγαπάτε
Ο καθένας μας είναι πολλοί
Εγώ είμαι αυτός που νομίζω πως είμαι
Άλλοι με βλέπουν αλλιώς
Και πάλι λάθος κάνουν
Μη με παίρνετε γι' άλλον
Κι αφήστε με ήσυχο

Αν εγώ δεν θέλω
Να βρω τον εαυτό μου
Γιατί οι άλλοι για μένα να ψάχνουν;
                                             Fernardo Pessoa

Ψευδάργυρος και σπέρμα

Η ακριβής σχέση μεταξύ ψευδαργύρου στο σπέρμα και γονιμότητας, δεν είναι γνωστή. Ο ψευδάργυρος εκκρίνεται από τον προστάτη και τα επίπεδα του στο σπέρμα είναι εξαιρετικός δείκτης προστατικής εκκριτικής λειτουργίας. Η χαμηλή του συγκέντρωση μπορεί να προκύψει από κακή εκκριτική λειτουργία του προστάτη αλλά και από υπερβολική έκκριση σπερματικού υγρού
Αυτή η υπόθεση βασίζεται στο γεγονός ότι η συγκέντρωση ψευδαργύρου σχετίζεται αντίστροφα με τη συγκέντρωση φρουκτόζης.
Έγινε μελέτη και εξετάσθηκε η συγκέντρωση ψευδαργύρου σε άντρες με διάφορα προβλήματα γονιμότητας. Δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές μεταξύ αντρών με φυσιολογικό σπερμοδιάγραμμα και αυτών με προβλήματα σπέρματος, φλεγμονή ή κιρσοκήλη στη συγκέντρωση ή στη συνολική ποσότητα ψευδαργύρου στο σπέρμα. Δεν παρατηρήθηκαν αλλαγές μετά από διάφορες θεραπείες συμπεριλαμβανομένου και του θειικού ψευδαργύρου από το στόμα
Ωστόσο το ποσοστό των αντρών με φυσιολογικό σπερμοδιάγραμμα ήταν χαμηλό στην ομάδα με εξαιρετικά χαμηλή ή υψηλή συγκέντρωση ψευδαργύρου και ο συνολικός αριθμός σπερματοζωαρίων αυξάνεται με την αύξηση της συνολικής ποσότητας ψευδαργύρου
Επιπλέον η κινητικότητα των σπερματοζωαρίων ήταν καλύτερη στο προστατικό κλάσμα από ότι στις σπερματοδόχες κύστεις και οι άντρες με χαμηλή κινητικότητα ήταν σημαντικά περισσότεροι στην ομάδα με χαμηλή συγκέντρωση ψευδαργύρου. Φαίνεται ότι η προστατική έκκριση έχει διεγερτική δράση στην κινητικότητα του σπέρματος
Οι εκκριτικές δράσεις του προστάτη και των σπερματοδόχων κύστεων ελέγχονται στενά από τα ανδρογόνα. Ο ψευδάργυρος φαίνεται ότι έχει αποκλειστικά προστατική προέλευση. Ως μέρος λοιπόν της εξέτασης αντρών με προβλήματα σπέρματος μετράμε τον ψευδάργυρο ως δείκτη προστατικής λειτουργίας, αλλά και όξινη φωσφατάση, μαγνήσιο, ασβέστιο και κάλιο που επίσης εκκρίνονται κυρίως από τον προστάτη

Anorexia nervosa

Η νευρική ανορεξία είναι ψυχιατρική ασθένεια που χαρακτηρίζεται από εξαιρετικά χαμηλό βάρος, λόγω πείνας που επιβάλλεται (αδυναμία διατήρησης φυσιολογικού σωματικού βάρους λόγω αυτοπροκαλούμενου υποσιτισμού). Κυρίως επηρεάζει γυναίκες, συνήθως στη διάρκεια της εφηβείας (13-18 ετών ) και συνοδεύεται από ορμονικές προσαρμογές που ελαχιστοποιούν την ενεργειακή δαπάνη
Αυτές οι προσαρμογές περιλαμβάνουν αντίσταση στην GH, λειτουργική υποθαλαμική αμηνόρροια και αυξημένα επίπεδα στεροειδών. Οι προσαρμογές αυτές είναι επωφελείς για βραχυπρόθεσμη επιβίωση, αλλά συμβάλλουν συχνά στη νοσηρότητα που σχετίζεται με τη διαταραχή λόγω χρόνιας στέρησης θερμίδων, όπως π.χ. η απώλεια οστού που προκύπτει σε >85% των ασθενών και που σημαίνει αυξημένο κίνδυνο κατάγματος. Μελέτες μικροαρχιτεκτονικής και γεωμετρίας του οστού δείχνουν ότι η ασθένεια επηρεάζει και τον φλοιό και το δοκιδώδες οστούν, αλλά και την αντοχή του οστού (επταπλάσιος κίνδυνος κατάγματος)
Ο κίνδυνος κατάγματος παραμένει για πολλά χρόνια μετά τη διάγνωση
Η εξελικτική μας ιστορία έχει περιόδους πείνας, με πολλές ορμονικές προσαρμογές, που μειώνουν την κατανάλωση ενέργειας σε διαδικασίες που δεν είναι απαραίτητες για την επιβίωση, όπως η αναπαραγωγή και η ανάπτυξη
Ορμονικές προσαρμογές σε anorexia nervosa
. Χαμηλά επίπεδα IGF-1 (περίπου κατά 40%) λόγω αντίστασης στην GH (αύξηση των επιπέδων GH, για να διατηρηθεί η ευγλυκαιμία, εν μέρει μέσω κινητοποίησης λίπους και αποσύνδεση άξονα GH-IGF-1). Επίσης τα επίπεδα GH αυξάνονται και μέσω της διέγερσης από την γκρελίνη, ορμόνη που εκκρίνεται από τα κύτταρα του στομάχου, και που τα επίπεδα της είναι αυξημένα σε άτομα με νευρική ανορεξία. Τα άτομα αυτά φαίνεται ότι είναι ανθεκτικά στην επίδραση της γκρελίνης, η οποία αυξάνει την όρεξη και την κινητικότητα του στομάχου
. Χαμηλά οιστρογόνα λόγω υπογοναδοτροφικού υπογοναδισμού (διακοπή της ρυθμικής έκκρισης του GnRH)
. Χαμηλή τεστοστερόνη
. Αυξημένη κορτιζόλη: νηστεία=stress=αυξημένη διέγερση υποθαλάμου-υπόφυσης-επινεφριδίων. Μείωση κάθαρσης κορτιζόλης, αύξηση χρόνου ημισείας ζωής της
. Χαμηλή DHEA
. Χαμηλή λεπτίνη : ανορεξική ορμόνη που εκκρίνεται κυρίως από τον υποδόριο λιπώδη ιστό και μειώνεται σε καταστάσεις πείνας. Πιθανά σημαντικός μεσολαβητής μεταξύ διαθεσιμότητας θρεπτικών ουσιών και του υπογοναδοτροπικού υπογοναδισμού
. Αυξημένη FGF21 (fibroblast growth factor)- ορμόνη που εκκρίνεται από το ήπαρ στη διάρκεια νηστείας. Μπορεί να συμμετέχει στην αντίσταση της GH
. Χαμηλά επίπεδα Τ3 και Τ4 , φυσιολογική TSH= προσαρμογή στην χαμηλή πρόσληψη θρεπτικών ουσιών και επομένων μείωση ενεργειακής δαπάνης
Μόνο 50-60% των γυναικών με νευρική ανορεξία ανακάμπτει, ακόμα και δύο 10ετίες μετά τη διάγνωση

Μπιλιάρδο στις εννιάμιση

Tα σπαθιά μικρέ μου, πρέπει κανείς να τα πετάει κάτω και να τα ποδοπατά, όπως τα προνόμια. Γιατί για έναν και μόνο λόγο υπάρχουν: για τα λαδώματα. Η δεξιά αυτών επλήσθη δώρων. Να τρως ότι τρώνε όλοι, να διαβάζεις ότι διαβάζουν όλοι, να φοράς ότι φοράνε όλοι, κι έτσι θα πλησιάσεις την αλήθεια. Η ευγένεια υποχρεώνει, σε υποχρεώνει να τρως πριονίδι όταν αυτό τρώνε κι όλοι οι άλλοι, να διαβάζεις πατριωτικές μπούρδες στις τοπικές εφημερίδες κι όχι στις φυλλάδες των γραμματιζούμενων- όχι δε θα τ΄αγγίξεις αυτά, ούτε τα πατέ, ούτε το βούτυρο, ούτε το μέλι ούτε τα χρυσά νομίσματα και τον κρασάτο λαγό: προςτιπροςτιπροςτι, αφού οι άλλοι δεν τα έχουν, ας φάνε το μέλι και το βούτυρο οι μη προνομιούχοι, εκείνων δε θα τους πειράξει ούτε το στομάχι, ούτε το μυαλό, εσύ όμως, όχι, εσύ θα φας αυτό το σκατόψωμο
Τα μάτια σου θα πλημμυρίσουν από την αλήθεια
Θα φοράς αυτά τα άθλια ρούχα
Και τότε θα είσαι ελεύθερος
                                                                                       Χαινριχ Μπελ

PCO και ποιότητα ζωής

1. Υπάρχουν δυσμενείς επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής των γυναικών με PCO
- Υπάρχει υψηλό ποσοστό άγχους και συμπτωμάτων κατάθλιψης
- Θα πρέπει να εξετάζονται στην πρώτη επίσκεψη και να παραπέμπονται στους κατάλληλα ειδικευμένους επαγγελματίες
- Εάν υπάρχει ανάγκη γίνεται ψυχολογική ή και φαρμακευτική υποστήριξη
- Τα χαρακτηριστικά του PCO μπορεί να έχουν επιπτώσεις στην εικόνα του σώματος, και σίγουρα σχετίζονται με διατροφικές διαταραχές
2. Συστήνεται υγιεινή διατροφή και τακτική σωματική άσκηση καθώς και αλλαγή συμπεριφοράς
- Απώλεια 5-10% του σωματικού βάρους σε άτομα υπέρβαρα σημαίνουν σημαντική βελτίωση
- Η αλλαγή συμπεριφοράς συμπεριλαμβάνει καθορισμό στόχων, αυτοπαρακολούθηση, έλεγχο ερεθισμάτων, βραδύτερη κατανάλωση τροφής, πρόληψη υποτροπών
3. Δίαιτα
- Μειωμένη πρόσληψη για πρόκληση απώλειας βάρους σε όλες τις γυναίκες με PCO. Το έλλειμα ενέργειας που προτείνεται είναι 30% (500-750 kcal/ ημέρα) λαμβάνοντας υπ' 'οψιν τις ενεργειακές απαιτήσεις , το σωματικό βάρος και τη φυσική δραστηριότητα. Χρειάζεται ευέλικτη και ατομική προσέγγιση
4. Άσκηση
- Σε ενήλικες 18-64 ετών, άσκηση τουλάχιστον 150 λεπτών/ εβδομάδα μέτριας έντασης ή 75 λεπτά έντονης άσκησης
- Σε εφήβους τουλάχιστον 60 λεπτά/ημέρα
- Καλό θα είναι να υπάρχει καθημερινή δραστηριότητα τουλάχιστον 30 λεπτών
- Η σωματική δραστηριότητα περιλαμβάνει σωματική άσκηση, περπάτημα, ποδήλατο, επαγγελματική εργασία, δουλειές του σπιτιού, παιχνίδια ή καθημερινές οικογενειακές ή κοινοτικές δραστηριότητες
5. Βάρος
- Στην αξιολόγηση του βάρους, την εικόνα του σώματος, την αυτοεκτίμηση η προσέγγιση του ασθενούς πρέπει να είναι προσεκτική. Οι συνέπειες των αποτελεσμάτων επηρεάζουν την συναισθηματική ευεξία
- Πρόληψη της αύξησης βάρους, τακτική παρακολούθηση και ενθάρρυνση και ο κατάλληλος υγιεινός τρόπος ζωής είναι ιδιαίτερα σημαντικός στο PCO και κυρίως στη διάρκεια της εφηβείας

PCO - 3

1. Διαβήτης κύησης, διαταραχή ανοχής γλυκόζης και σακχαρώδης διαβήτης 2
- Γυναίκες με PCO έχουν αυξημένο κίνδυνο διαβήτη κύησης, διαταραχής στην ανοχή γλυκόζης και ΣΔ 2 (Χ5 στην Ασία, Χ4 στην Αμερική Χ3 στην Ευρώπη) και ο κίνδυνος είναι ανεξάρτητος από την ύπαρξη παχυσαρκίας
- Γλυκαιμικός έλεγχος θα πρέπει να γίνεται σε όλες τις γυναίκες με PCO. Test ανοχής γλυκόζης (OGTT), γλυκόζη νηστείας και Hba1c σε όλες τις γυναίκες, και κυρίως σε ΒΜΙ>25 και με οικογενειακό ιστορικό ΣΔ, υπέρτασης
- Ένα OGTT με 75 gr γλυκόζης θα πρέπει να γίνεται σε όλες τις γυναίκες με PCO όταν προγραμματίζουν εγκυμοσύνη ή κατά τη διάρκεια θεραπείας γονιμότητας. Αν δεν έχει προηγηθεί θα πρέπει να γίνεται < 20η εβδομάδα κύησης και οπωσδήποτε 24η-28η εβδομάδα κύησης
2. Αποφρακτική άπνοια ύπνου
- Θα πρέπει να ανιχνεύεται σε γυναίκες με PCO για εντοπισμό και ανακούφιση των συμπτωμάτων όπως το ροχαλητό, η κόπωση μετά τον ύπνο, η υπνηλία στη διάρκεια της ημέρας και οι αλλαγές στη διάθεση
3. Καρκίνος ενδομητρίου
- Αυξημένος κίνδυνος
- Οι γυναίκες με PCO θα πρέπει να ελέγχονται με ενδοκολπικό Υπερηχογράφημα και / ή βιοψία ενδομητρίου και κυρίως γυναίκες με παρατεταμένη αμηνόρροια, μη φυσιολογική κολπική αιμορραγία και παχυσαρκία
- Η βέλτιστη πρόληψη της πάχυνσης του ενδομητρίου δεν είναι γνωστή. Θα μπορούσε να συστήνεται προγεστίνη ή συζευγμένα οιστρογόνα σε γυναίκες με μεσοδιάστημα κύκλων > 90 ημέρες

Η μεγάλη πομπή

"....Αν μπορούσα θα άρχιζα από την αρχή..." έλεγε το γράμμα, διπλωμένο στα έξι μέσα στο τσεπάκι. " Αν ήξερα δηλαδή που είναι η αρχή. Αυτό είναι που ψάχνω εξάλλου. Ξαίρω πως μιλώ άδικα, εγώ είμαι εδώ, εσύ είσαι εκεί. Κι εγώ θα μήνω εδώ για πάντα νομίζω. Θέλω να ξαίρης πως δε σου πούλησα παραμήθη. Όσο και αν το ήθελα για λόγους εντηπόσεως. Δεν ξέρω αν έφτεγα και αν ήταν κακό που είμαι έτσι. Φέρθηκα σκλιρά άλλα τίμια.................Αλήθεια είναι πως δεν έχω αντίσταση. Δεν την καταλαβαίνω αν η ζωή είναι να γίνετε πιο ωραία. Αυτά είναι δικά σας εκει στο κόμα κι όταν καταλάβεται κι εσείς μου γράφεις τι γραμμή θα περάσει ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΑΣΗ ΠΡΟΣΑΠΑΝΩ.
Εδω ναρθής να δεις πως με βλέπει εμένα το ελληνικό στράτευμα και δεν είμαι και ΚΝΕ τόσα χρόνια τώρα...
Και να ψάξετε να βρήτε ποιόν έχετε εκεί και καρφώνει στους μπάτσους της γειτονιάς σας αυτούς που έρχονται ακόμα και απλή επίσκεψη στις συνεδριάσεις. Και τους γκόμενους ακόμα που έχουν οι κνίτισες και αυτούς τους ξαίρουν...
Και λέμε για ελευθερίες και σοσιαλισμούς στην Ελλάδα...
Καλά μοσχάρια είμαστε όλοι..."
                                                                                                  Αλέξης Πανσέληνος

PCO - 2

1. Anti-müllerian hormone (AMH)
- Δεν αξιολογείται στο PCO
- Εάν βελτιωθεί ο τρόπος μέτρησης και γίνουν μελέτες σε μεγάλο πληθυσμό διαφορετικών ηλικιών και εθνοτήτων ίσως μελλοντικά θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί
2. Εθνότητες - παραλλαγές
- Ήπιος φαινότυπος στους Καυκάσιους
- Υψηλότερος δείκτης μάζας σώματος (ΒΜΙ) σε Βόρεια Αμερική και Αυστραλία
- Πιο σοβαρή υπερτρίχωση σε Μέση Ανατολή, Ισπανία και Μεσόγειο
- Αυξημένη εναπόθεση λίπους κεντρικά, αντίσταση στην ινσουλίνη, διαβήτης, akanthosis nigricans σε Νοτιοανατολική Ασία και Αυστραλία (αυτόχθονες)
- Χαμηλότερο ΒΜΙ και ήπια υπερτρίχωση σε ανατολική Ασία
- Υψηλότερο ΒΜΙ και μεταβολικά προβλήματα στην Αφρική
3. Εμμηνόπαυση
- Μπορεί να συνεχίσουν τα συμπτώματα μετά την εμμηνόπαυση, και κυρίως αν υπάρχει ιστορικό διαταραχής κύκλου και κλινική υπερανδρογοναιμία
- Γυναίκες που μετά την εμμηνόπαυση, παρουσιάζουν σοβαρή υπερανδρογοναιμία/υπερτρίχωση, που χειροτερεύει, χρειάζονται έλεγχο για να αποκλειστεί όγκος που εκκρίνει ανδρογόνα ή υπερθήκωση ωοθηκών
4. Καρδιαγγειακός κίνδυνος
- Επίσκεψη ανα 6-12 μήνες και στενός έλεγχος του βάρους
- Όλες οι γυναίκες με PCO ελέγχονται για καρδιαγγειακό κίνδυνο
- Εάν υπάρχει παχυσαρκία, κάπνισμα, δυσλιπιδαιμία, υπέρταση, διαταραχή στην ανοχή γλυκόζης, και δεν υπάρχει σωματική άσκηση θεωρούνται υψηλού καρδιαγγειακού κινδύνου
- Σε υπέρβαρες και παχύσαρκες γυναίκες με PCO γίνεται έλεγχος λιπιδίων και επανέλεγχος ανάλογα με το profil, καθώς και έλεγχος αρτηριακής πίεσης
- Θα πρέπει να λαμβάνονται υπ' όψιν οι διαφορές στον καρδιαγγειακό κίνδυνο ανάμεσα στις διάφορες εθνότητες

Ηλικία και βιταμίνη D

Η υποκατάσταση σε βιταμίνη D φαίνεται ότι μειώνει την πιθανότητα καταγμάτων, ίσως λόγω αύξησης της επιμετάλλωσης των οστών ή μέσω της καλύτερης λειτουργίας των οστών

Ορίζεται ως ανεπάρκεια βιταμίνης D επίπεδο 25-ΟΗD < 20ng/ml. Υπολογίζεται ότι > 40% των ηλικιωμένων ατόμων έχουν ανεπάρκεια λόγω μειωμένης έκθεσης στον ήλιο, μειωμένης πρόσληψης και απορρόφησης, μεταφοράς και υδροξυλίωσης στο ήπαρ. Μπορεί να επηρεάσουν τον μεταβολισμό της βιταμίνης D φάρμακα, χρόνια νοσήματα καθώς και ηπατική και νεφρική νόσος

Η οστική μάζα επηρεάζεται δυσμενώς όταν τα επίπεδα της βιταμίνης D είναι < 30ng/ml. Συμπλήρωμα με καθημερινή δόση 700-800 ΙU/ημέρα ή 100.000 IU κάθε 4 μήνες αυξάνει τα επίπεδα σε φυσιολογικά όρια και μειώνει την πιθανότητα κατάγματος
Η ανεπάρκεια της επίσης προκαλεί μυική κόπωση. Η μυική ισχύς σχετίζεται με τα επίπεδα της βιταμίνης D. Η υποκατάσταση της σημαίνει μείωση στις πτώσεις κατά 22%
Επίσης η βιταμίνη D φαίνεται ότι επηρεάζει το ανοσολογικό σύστημα, την πιθανότητα καρκίνου, την παραγωγή ρενίνης και PTH, και την έκκριση ινσουλίνης
Ποιές είναι οι οδηγίες υποκατάστασης της βιταμίνης D σε ηλικιωμένα άτομα;
Οι γνώμες ποικίλλουν, όμως όλοι είναι σύμφωνοι ότι τα καλύτερα επίπεδα επιτυγχάνονται με D3. Το 2010 ο Διεθνής Οργανισμός Οστεοπόρωσης όρισε ότι τα ηλικιωμένα άτομα θα πρέπει να έχουν επίπεδα >30ng/ml για να μειώνεται ο κίνδυνος πτώσης και καταγμάτων. Η συνιστώμενη ημερήσια υποκατάσταση είναι 800-1000 IU / ημέρα
Το 2012 το USPSTF (United States Preventive Servises Task Force) ανακοίνωσε ότι η υποκατάσταση με 400 IU βιταμίνης D/ ημέρα και 1000 mg ασβέστιο / ημέρα δεν φαίνεται να μειώνει την πιθανότητα κατάγματος σε ασθενείς ασυμπτωματικούς χωρίς ιστορικό προηγούμενου κατάγματος
Οι πρόσφατες οδηγίες συστήνουν υποκατάσταση με 600 IU/ ημέρα σε άντρες και γυναίκες 51-70 ετών και 800 IU /ημέρα στις μεγαλύτερες ηλικίες

PCO

1. Διαταραχή κύκλου και ωορρηξίας
- Ορίζεται ως: φυσιολογική τον πρώτο χρόνο μετά την εμμηναρχή
- <1 και >3 χρόνια μετά την εμμηναρχή κύκλος <21 ή > 45 ημέρες
- >3 χρόνια μετά την εμμηναρχή 8 κύκλοι /έτος
- > 1 χρόνο μετά την εμμηναρχή μεσοδιάστημα κύκλων > 90 ημέρες
- Πρωτοπαθής αμηνόρροια σε ηλικία > 15 ετών ή >3 χρόνια μετά την θηλαρχή
Η ωορρηκτική δυσλειτουργία μπορεί να εμφανιστεί και με κανονική περίοδο και εάν χρειάζεται επιβεβαίωση γίνεται μέτρηση προγεστερόνης
2. Βιοχημική υπερανδρογοναιμία
- Μέτρηση ελεύθερης τεστοστερόνης με μετρήσεις υψηλής ποιότητας για ακριβή αποτελέσματα
- DHEAS και Δ4 ανδροστενδιόνη εάν δεν είναι αυξημένη η ελεύθερη τεστοστερόνη
- Σε γυναίκες που λαμβάνουν αντισυλληπτική αγωγή δεν είναι δυνατή η αξιόπιστη μέτρηση ανδρογόνων. Εάν είναι απαραίτητη η μέτρηση θα πρέπει να διακοπούν τα αντισυλληπτικά τουλάχιστον επί 3μηνο
- Όταν τα επίπεδα των ανδρογόνων είναι πολύ πάνω από τα φυσιολογικά όρια, άλλες αιτίες υπερανδρογοναιμίας θα πρέπει να αποκλειστούν (π.χ νεοπλασία)
3. Κλινική υπερανδρογοναιμία
- Ιστορικό και κλινική εξέταση: ακμή, αλωπεκία, υπερτρίχωση. Υπάρχουν τρόποι αξιολόγησης και για την υπερτρίχωση (Ferriman Gallwey score) και για την αλωπεκία (Ludwig visual score)
- Αξιολογείται μόνο η τελική τρίχα με μέγεθος >5mm και συνεχή αύξηση
4. Υπερηχογράφημα και πολυκυστική μορφολογία
- Δεν χρησιμοποιείται σε γυναίκες στην εφηβεία λόγω της πολυκυστικής μορφής των ωοθηκών σε αυτή την περίοδο
- Το ενδοκολπικό υπερηχογράφημα δίνει καλύτερη εικόνα
- Το κατώτατο όριο για PCO είναι >20 ωοθυλάκια/ωοθήκη ή όγκος ωοθηκών ≥ 10ml με ενδοκολπικό υπερηχογράφημα
- Θα πρέπει να αναφέρονται: η τελευταία έμμηνος ρύση, ο ολικός αριθμός των ωοθυλακίων που έχουν μέγεθος 2-9mm, τρεις διαστάσεις για να υπολογιστεί ο όγκος της ωοθήκης, το πάχος και η εμφάνιση του ενδομητρίου και άλλη παθολογία αν τυχόν υπάρχει καθώς και κύστεις, ωχρά σωμάτια ή κυρίαρχα ωοθυλάκια
- Υπάρχει ανάγκη εκπαίδευσης για προσεκτική και σχολαστική μέτρηση ωοθυλακίων/ωοθήκη για τη βελτίωση της αναφοράς

Ηλικία και λίπος

Αυξάνει το λίπος με την ηλικία;
Με την αύξηση της ηλικίας υπάρχει μια συσσώρευση λίπους κεντρικά. Η συσσώρευση αρχίζει νωρίτερα στους άντρες, ενώ στις γυναίκες αρχίζει μετά την εμμηνόπαυση. Φαίνεται ότι αυτή η συσσώρευση επιβαρύνει σημαντικά τον σκελετό. Το σπλαχνικό λίπος, σε συνδυασμό με την μειωμένη φυσική δραστηριότητα σχετίζεται με αντίσταση στην ινσουλίνη και ανάπτυξη μεταβολικού συνδρόμου
Εμμηνόπαυση και λίπος
Φαίνεται ότι η περίμετρος της μέσης αυξάνει πιο γρήγορα σε μέγεθος σε γυναίκες > 50 ετών. Αυτό σχετίζεται και με την ηλικία των ωοθηκών. Αρκετές μελέτες έχουν δείξει ότι οι γυναίκες που έπαιρναν ορμονική θεραπεία μετά την εμμηνόπαυση πήραν λιγότερο βάρος και είχαν μικρότερη αύξηση στην περίμετρο της μέσης τους
Αλλαγές τρόπου ζωής σε ηλικιωμένα άτομα
Η παχυσαρκία σε ηλικιωμένα άτομα είναι μεγάλο πρόβλημα δημόσιας υγείας δεδομένης της αδυναμίας και της λειτουργικής ανικανότητας των ατόμων αυτών. Οι δίαιτες χαμηλών θερμίδων βελτιώνουν την ανοχή στη γλυκόζη, την ευαισθησία στην ινσουλίνη, την αρτηριακή πίεση και την λειτουργία των πνευμόνων. Έχουν γίνει μελέτες με αλλαγές στον τρόπο ζωής ηλικιωμένων ατόμων με δίαιτα και άσκηση. Η επιθετική απώλεια βάρους στα ηλικιωμένα άτομα οδηγεί και σε απώλεια  μυικής μάζας (μυών και οστών), το οποίο μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο οστεοπόρωσης. Η άσκηση μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο για τον σκελετό

Αστυάναξ

Τώρα που θα φύγεις πάρε μαζί σου και το παιδί που είδε το φως κάτω από εκείνο το πλατάνι, μια μέρα που αντηχούσαν σάλπιγγες κι έλαμπαν όπλα και τ’ άλογα ιδρωμένα σκύβανε ν’ αγγίξουν την πράσινη επιφάνεια του νερού στη γούρνα με τα υγρά τους τα ρουθούνια

Οι ελιές με τις ρυτίδες των γονιών μας τα βράχια με τη γνώση των γονιών μας και το αίμα του αδερφού μας ζωντανό στο χώμα ήτανε μια γερή χαρά μια πλούσια τάξη για τις ψυχές που γνώριζαν την προσευχή τους.

Τώρα που θα φύγεις, τώρα που η μέρα της πληρωμής χαράζει, τώρα που κανείς δεν ξέρει ποιόν θα σκοτώσει και πώς θα τελειώσει, πάρε μαζί σου το παιδί που είδε το φως κάτω απ’ τα φύλλα εκείνου του πλατάνου και μάθε του να μελετά τα δέντρα. 
                                                                             Σεφέρης 

Ο απατεώνας

Ο Κηφισός, ο ποτάμιος θεός, συλλαμβάνει και βιάζει τη γλαυκή νύμφη Λειριώπη, που από το βιασμό αυτό γεννάει ένα μωρό εκπάγλου ομορφιάς, το οποίο ονομάζει Νάρκισσο. Η Λειριώπη σπεύδει στον Τειρεσία, τον τυφλό μάντη και τον ρωτάει αν ο γιος της θα ζήσει πολλά χρόνια. Η απάντηση του Τειρεσία είναι παράξενη και κατηγορηματική: Ναι, "si se non nouerit" τουτέστιν: Ναι, "αν τον εαυτό του δεν γνωρίσει".
Ο Νάρκισσος περνάει τα παιδικά του χρόνια ήρεμα, μακριά από τον αινιγματικό χρησμό του οιωνοσκόπου. Κατά τη διάρκεια της εφηβείας του τον ερωτεύονται άντρες και γυναίκες, αλλά εκείνος δεν ανταποκρίνεται σε κανέναν.
Μια μέρα που κυνηγούσε ελάφια στο δάσος, τον βλέπει η Ηχώ - " η νύμφη η βροντόφωνη, που ούτε να σωπαίνει άλλος σαν μιλεί, ούτε η ίδια πρώτη να μιλεί δεν έχει μάθει" - και τον ερωτεύεται.
Πιστός στην ψυχρότητα και την αλαζονεία του, ο Νάρκισσος την απορρίπτει και, ντροπιασμένη, καταρρακωμένη από τον πόνο, η Ηχώ κρύβεται στο δάσος και καταριέται αυτόν που είχε περιφρονήσει τόσους άντρες και γυναίκες πριν την ίδια: " έτσι ο ίδιος ν' αγαπά, έτσι αυτόν που αγαπά δικό του να μην κάνει"
Τότε η Νέμεσις, η κόρη της Νύχτας και θεά της εκδίκησης, ικανοποιεί την παράκληση της Ηχούς, και η γενναιοδωρία της αυτή σφραγίζει την καταστροφή του Νάρκισσου. Φτάνοντας σε μια γάργαρη πηγή, πνιγμένη στο χορτάρι, "που ασήμιζαν καθάρια τα νερά της", ο Νάρκισσος ξαπλώνει για να ξεκουραστεί και να πιει νερό, αλλά όταν σκύβει για να σβήσει τη δίψα του στην πηγή, μια διαφορετική κι ακόρεστη δίψα θεριεύει μέσα του, " απ' της θωριάς του το είδωλο που 'βλεπε μαγεμένος, ελπίδα δίχως σώμα ερωτεύτηκε, σώμα θαρρεί πως είν' αυτό που 'ναι νερό. Θαμπώνει ο ίδιος τον εαυτό του κι απ' την όψη του την ίδια μαγεμένος στέκει ασάλευτος λες κι ήταν άγαλμα από Παριανό μάρμαρο καμωμένο"
Η κατάρα της Ηχούς εκπληρώνεται: Όταν ο Νάρκισσος ερωτεύεται το είδωλο του που αντανακλάται στο νερό, εμπλέκεται σ' έναν ανέφικτο έρωτα. Αλλά και ο χρησμός του Τειρεσία επίσης εκπληρώνεται : βλέποντας τον εαυτό του, γνωρίζοντας τον εαυτό του, ο Νάρκισσος πεθαίνει και το άψυχο σώμα του μετατρέπεται " σ' ένα άνθος κροκωτό μες τη μέση και με πέταλα κατάλευκα ζωσμένο" - στο λουλούδι του νάρκισσου
                                                                                           Χαβιέρ Θέρκας

Γλυκοκορτικοειδή και σκελετός

. Τα γλυκοκορτικοειδή δρουν στο οστό μέσω δράσης τους στους οστεοκλάστες, τους οστεοβλάστες και τα οστεοκύτταρα
. Ακόμα και ήπια αύξηση τους έχει αρνητική επίδραση στα οστά
. Η αυτόνομη παραγωγή κορτιζόλης από τα τυχαιώματα των επινεφριδίων είναι σημαντική επιβάρυνση στα οστά και ειδικότερα αυξάνει τον κίνδυνο κατάγματος στη σπονδυλική στήλη 
. Ορισμένες από τις δυσμενείς επιδράσεις των γλυκοκορτικοειδών που δίνονται θεραπευτικά μπορεί να γίνονται μέσω του σκελετού και ειδικότερα μέσω της μειωμένης λειτουργίας των οστεοβλαστών
. Ο μεταβολισμός των γλυκοκορτικοειδών από το ένζυμο 11-βΟΗ στεροειδική δευδρογονάση τύπου 1 είναι σημαντικός ρυθμιστής της επίδρασης των ενδογενών αλλά και των θεραπευτικών γλυκοκορτικοειδών στα οστά
. Οι δυσμενείς επιδράσεις της περίσσειας γλυκοκορτικοειδών αναπτύσσονται γρήγορα μετά την έναρξη και οι κίνδυνοι μειώνονται σημαντικά μετά την διακοπή των γλυκοκορτικοειδών
Η οστεοπόρωση που προκύπτει από τα γλυκοκορτικοειδή είναι ένα σημαντικό κλινικό πρόβλημα. Αναγνωρίστηκε πρώτη φορά σε ασθενείς με Cushing. Είναι καλά αποδεδειγμένο ότι η περίσσεια κορτιζόλης σχετίζεται με σημαντική απώλεια οστικής πυκνότητας, επιδείνωση οστικής δομής και σημαντική αύξηση του κινδύνου κατάγματος
Υπάρχουν αυξανόμενες ενδείξεις ότι ακόμα και ήπια αύξηση ενδογενών γλυκοκορτικοειδών επιβαρύνει τον σκελετό (υποκλινικό σ. Cushing ή αυτόνομη έκκριση κορτιζόλης από αδενώματα του φλοιού των επινεφριδίων). Υπήρξε σημαντικό ενδιαφέρον για τη δράση των 11-βOHSDs που μετατρέπουν τα ενεργά γλυκοκορτικοειδή κορτιζόλη και κορτικοστερόνη στα αντίστοιχα ανενεργά κορτικοστερόνη και διυδροκορτικοστερόνη. Αυτά τα ένζυμα επηρεάζουν τη διαφοροποίηση και λειτουργία των οστικών κυττάρων και έχουν εμπλακεί στην απώλεια οστικής μάζας
Ένα άλλο πρόβλημα είναι οι ασθενείς με Addison ή υποφυσιακή ανεπάρκεια και η υποκατάσταση τους με γλυκοκορτικοειδή. Σήμερα οι δόσεις που χρησιμοποιούνται τείνουν να είναι χαμηλότερες και έχουν λιγότερες αρνητικές επιπτώσεις στον σκελετό όσον αφορά την πυκνότητα των οστών και τους βιοχημικούς δείκτες

Ηλικία - Οιστρογόνα - Σκελετός

Επηρεάζουν οι ορμόνες του φύλου την απάντηση του σκελετού στην άσκηση;
Η δράση των οιστρογόνων στον σκελετό είναι γνωστή. Υπάρχουν ενδείξεις ότι η απάντηση των οστικών κυττάρων στο μηχανικό stress εμπλέκει ενεργοποίηση των οιστρογονικών υποδοχέων-α. Η επίδραση της μείωσης των ορμονών με την ηλικία, στην πυκνότητα και λειτουργία των α-υποδοχέων παραμένει άγνωστη. Σε πειραματόζωα, η επίδραση μηχανικού stress και η παρουσία οιστρογόνων/ανδρογόνων φαίνεται ότι δρουν προσθετικά. Υπάρχει επίσης ένδειξη συνεργιστικής δράσης άσκησης και οιστρογόνων σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες. Τελευταίες μελέτες δείχνουν ότι ίσως η παρουσία α-οιστρογονικών υποδοχέων διευκολύνει τη δράση του μηχανικού stress στον σκελετό, ενώ οι β-οιστρογονικοί υποδοχείς μπορεί να αναστέλλουν αυτό το αποτέλεσμα
Ποιά κριτήρια ορίζουν ποιός θα πάρει αγωγή για οστεοπόρωση;
Σε ηλικιωμένα άτομα μετρήσεις οστικής πυκνότητας με DEXA δείχνουν τις αλλαγές του σκελετού. Τ-score > -1 σημαίνει φυσιολογική οστική πυκνότητα, T-score -1 με -2.5 σημαίνει οστεοπενία, T-score < -2.5 σημαίνει οστεοπόρωση. Η αγωγή δεν συστήνεται μόνο στα άτομα με οστεοπόρωση. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ανέπτυξε το FRAX-score που δίνει την πιθανότητα κατάγματος μέσα στα επόμενα 10 χρόνια στα άτομα με οστεοπενία. Η σύσταση είναι αγωγή σε άτομα που έχουν πιθανότητα μεγάλου κατάγματος περίπου στο 20% ή κατάγματος ισχύου στο 3%. Επιπλέον , ανεξάρτητα από την οστική πυκνότητα χρειάζεται αγωγή για οστεοπόρωση όποιος έχει ιστορικό κατάγματος
Ποιά είναι τα φάρμακα για οστεοπόρωση;
Ασβέστιο και Βιταμίνη D
Διφωσφονικά: αντιαπορροφητικά φάρμακα, βελτιώνουν την οστική πυκνότητα και αποτρέπουν τον κίνδυνο κατάγματος. Σπάνιες ανεπιθύμητες ενέργειες είναι η οστεονέκρωση της γνάθου και η σχέση μεταξύ χρήσης τους για > 3-5 χρόνια και άτυπων καταγμάτων του μηρού. Συστήνεται τακτική παρακολούθηση, κυρίως σε ασθενείς που τα λαμβάνουν > 5 χρόνια
Denosumab: αντιαπορροφητικό φάρμακο, ανθρώπειο μονοκλωνικό αντίσωμα που λειτουργεί σαν RANK αναστολέας. Αποτρέπει την ωρίμανση των οστεοκλαστών, μειώνει την οστική απορρόφηση και τον κίνδυνο κατάγματος. Συστήνεται σε άτομα που δεν απαντούν σε άλλες θεραπείας, είτε με νεφρική ανεπάρκεια
Τεριπαρατίδη: το μόνο αναβολικό φάρμακο. Ανθρώπεια ανασυνδυασμένη PTH. Καθημερινή υποδόρια ένεση, παράγοντας σημαντικός για ηλικιωμένα άτομα που μπορεί να μην έχουν την ικανότητα να κάνουν την ένεση

Μέρες δίχως τέλος

Ο ταχματάρχης λοιπόν είναι τώρα άλλος άνθρωπος, ευτυχισμένος σαν παπάκι στη λιμνούλα, πιστέψτε με. Να πόσο καλό κάνει ο γάμος σ' έναν άντρα που νιώθει ότι σηκώνει μόνος τον κόσμο στους ώμους του. Ούτε την άλλη μέρα φοράει φουστάνι η κυρία Νιλ κι εγώ σκέφτομαι ότι θα συνεχίσει με το παντελόνι της ιππασίας. Που μοιάζει κάπως σαν φούστα χωρισμένη στα δύο. Δεν έχω ξαναδεί τέτοιο ρούχο, η Ανατολή έχει κάνει προόδους, φαίνεται, ένα σωρό καινούρια και πρωτοφανή. Της αρέσουν επίσης τα μεξικάνικα ζακετάκια, θα' χει καμιά δεκαριά τουλάχιστον, γιατί κάθε μέρα φοράει κι άλλο χρώμα. Και σαν πρώην επαγγελματίας κοπέλα δεν μπορώ να μην αναρωτηθώ πως είναι τα εσώρουχα της. Αυτά που ήξερα εγώ ήταν από μπαμπακερό σατέν, με δαντελίτσες και βολάν. Έχει κάτι λείο και γυαλιστερό αυτή η γυναίκα, σαν την πέστροφα μέσα στο νερό. Τα μαλλιά της λάμπουν σαν πευκοβελόνες, κατάμαυρα, τα ΄χει μαζεμένα σ' ένα φιλέ με διαμαντάκια, έτοιμη για δουλειά. Στη ζώνη της έχει περασμένο ένα απ'αυτά τα καινούρια Κολτ. Είναι καλύτερα οπλισμένη από 'μας. Είναι πρώτης τάξεως κυρία η κυρία Νιλ. Πρώτης τάξεως. Και γλυκαίνει η καρδιά μου όταν την βλέπω τόσο στοργική με τον ταγματάρχη.
                                                                                                  Sebastian Barry

Ηλικία και Ενδοκρινολογία

Τι επίδραση έχει η ηλικία στο σωματικό βάρος;
Η αύξηση της ηλικίας σημαίνει σημαντικές αλλαγές στη σύσταση του σώματος, που μπορεί να επηρεάζεται από το ενδοκρινικό περιβάλλον και έχει σημαντικές ενδοκρινικές και μεταβολικές συνέπειες. Με την αύξηση της ηλικίας αυξάνει ο λιπώδης ιστός και μειώνονται ο μυικός ιστός και η οστική μάζα. Μελέτες δείχνουν ότι υπάρχει μια αύξηση του βάρους μέχρι περίπου τα 55 χρόνια και στην συνέχεια το βάρος μειώνεται, και κυρίως μετά τα 65-70 έτη. Αυτή η μείωση , ανεξάρτητα αν γίνεται με πρόθεση ή όχι συνδέεται με αυξημένη νοσηρότητα και αναπηρία και αυτό είναι παράδοξο
Η απώλεια βάρους στα πλαίσια νόσου, η οποία αυξάνει την παραγωγή κυτοκινών, μπορεί να σημαίνει δυσανάλογη απώλεια μυικής μάζας - σαρκοπενία - και να οδηγήσει σε καταβολικό στάδιο. Η παχυσαρκία που προκύπτει σε νεαρούς και μεσήλικες έχει μεγαλύτερες επιπτώσεις από την παχυσαρκία που προκύπτει σε μεγαλύτερη ηλικία
Ποιές είναι οι αλλαγές στον μυικό ιστό;
Με την αύξηση της ηλικία υπάρχει απώλεια κυρίως σκελετικών μυών, η λεγόμενη σαρκοπενία και σημαίνει μείωση στη μυική ισχύ. Φαίνεται ότι μεταξύ 30-80 ετών χάνεται το 60% της μυικής ισχύος, με την απώλεια να αυξάνει με την ηλικία, και ένα 25% να χάνεται μεταξύ 70-75 ετών. Αυτές οι αλλαγές έχουν σημαντικές λειτουργικές συνέπειες στα ηλικιωμένα άτομα. Η σχέση ανάμεσα στην μυική μάζα, την μυική δύναμη και την λειτουργική δυνατότητα. Η απώλεια μυικής μάζας σημαίνει αλλαγή στον μεταβολικό ρυθμό ηρεμίας και εάν δεν μειωθεί η πρόσληψη θερμίδων σημαίνει συσσώρευση λίπους
Ποιές είναι οι αλλαγές στην οστική μάζα και πυκνότητα;
Μελέτες δείχνουν ότι η μέγιστη οστική μάζα προκύπτει στο τέλος της εφηβείας στις γυναίκες και μία 10ετία αργότερα στους άντρες. Λόγω της στενής δομικής και λειτουργικής σχέσης μυών και οστών η μέγιστη οστική πυκνότητα αντιστοιχεί με την μέγιστη ανάπτυξη του σκελετού. Η οστική μάζα διατηρείται ή μειώνεται αργά (<0.2% ανά έτος) μέχρι την ηλικία των 40 στις γυναίκες και των 50 στους άντρες. Η μείωση της φυσικής δραστηριότητας στους μεσήλικες μπορεί να σημαίνει μεγαλύτερη απώλεια οστού, όμως υπάρχει ισορροπία στον σκελετό λόγω της συνήθους αύξησης βάρους όποτε ο σκελετός αναγκάζεται να σηκώσει μηχανικά το μεγαλύτερο αυτό βάρος. Η απώλεια οστικής μάζας αυξάνει τον κίνδυνο οστεοπόρωσης. Φαίνεται ότι η απώλεια στο ισχύο φτάνει στο 1% ανά έτος, με ανάλογη απώλεια και στη οσφύ. Πιθανή καθίζηση σπονδύλων ή ανάπτυξη οστεόφυτων μπορεί να δείξουν ψευδώς αυξημένη οστική πυκνότητα και γι' αυτό σε ηλικιωμένα άτομα προτιμάται η μέτρηση οστικής πυκνότητας στο ισχύο

Εντερικό μικροβίωμα - Δίαιτα

Ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες που διαμορφώνουν το μικροβίωμα του εντέρου είναι η διατροφή. Μελέτες σε ανθρώπους έχουν δείξει την έκταση αλλαγής της μικροβιακής χλωρίδας από τις διαιτητικές αλλαγές
Η αντίδραση του μικροβιώματος σε μεγάλες αλλαγές της δίαιτας είναι άμεση. Μεγάλες μελέτες έχουν δείξει μετατόπιση της μικροβιακής σύνθεσης και λειτουργικότητας μόλις δύο ημέρες από την διαιτητική παρέμβαση. Η μετατόπιση από μια διατροφή που βασίζεται σε λαχανικά και κρέας και η προσθήκη 30 gr φυτικών ινών καθημερινά προκαλεί συνθετικές και λειτουργικές αλλαγές στο μικροβίωμα
Παρά τις ραγδαίες αλλαγές με την αλλαγή δίαιτας απαιτούνται μακροπρόθεσμες διαιτητικές συνήθειες για να προκύψουν σημαντικές αλλαγές στο μικροβίωμα
Τέλος υπάρχει σημαντική μεταβλητότητα, ανάλογα με τον ασθενή
Τα φάρμακα επηρεάζουν σημαντικά το εντερικό μικροβίωμα. Ειδικά η θεραπεία με αντιβίωση. Πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι η θεραπεία με αντιβίωση από το στόμα οδηγεί σε συγκεκριμένη επέκταση των Firmicutes. Η αφθονία τους έχει σχετιστεί με παχυσαρκία και ΣΔ 2
Η θεραπεία με βανκομυκίνη εξαλείφει συγκεκριμένα Gram θετικά βακτήρια, οπότε υπερισχύουν τα Gram αρνητικά τα οποία μπορεί να επηρεάσουν τον μεταβολισμό του ξενιστή και την ευαισθησία του στην ινσουλίνη. Η αμοξικιλλίνη δεν επηρέασε σημαντικά το μικροβίωμα
Η μετφορμίνη, από του στόματος αντιδιαβητικό, επηρεάζει το μικροβίωμα του εντέρου. Σε πρόσφατη μελέτη φάνηκε σημαντική αλλαγή του μικροβιώματος σε σχέση με το εικονικό φάρμακο. Έχει προταθεί ότι τα ευεργετικά αποτελέσματα της μετφορμίνης, εν μέρει τουλάχιστον, προκαλούνται από την παραγωγή λιπαρών οξέων βραχείας αλύσου από τον μικροβιακό ιστό. Στα άτομα που έλαβαν μετφορμίνη παρατηρήθηκαν μεταβολές στην βιοσύνθεση λιποπολυσακχαριτών και στον μεταβολισμό λιπαρών οξέων βραχείας αλύσου. Είναι ενδιαφέρον ότι οι γνωστές ανεπιθύμητες ενέργειες του φαρμάκου όπωσ διάρροια, ναυτία, εμετός και φούσκωμα συσχετίστηκαν με αύξηση της Escherichia στο έντερο
Οι αναστολείς αντλίας πρωτονίων (πραζόλες) έχουν εμπλακεί στη ρύθμιση του μικροβιώματος. Μετά από 4 εβδομάδες θεραπεία με 40 mg ομεπραζόλης μεταβλήθηκαν σημαντικά ορισμένα είδη (π.χ.Clostridium difficile) 
Ο ρόλος της ανθρώπινης γενετικής στη διαμόρφωση της σύνθεσης του μικροβιώματος παραμένει υπό συζήτηση. Αν και η ιεράρχηση των προϊόντων που οδηγούν στην μικροβιακή σύνθεση του εντέρου παραμένει σε μεγάλο βαθμό άγνωστη, είναι προφανές ότι υπάρχει μια πολύπλοκη αλληλεπίδραση μεταξύ εθνότητας, γενετικής, διατροφικών συνηθειών, φαρμάκων και τρόπου χορήγησης τους που διαδραματίζει σημαντικό ρόλο

Ιστορία της Ιατρικής

Το φεουδαρχικό κράτος που είχε αρχίσει να διαμορφώνεται σιγά-σιγά από τα παλαιότερα χρόνια, γνωρίζει την άνθηση του από τον 7ο μέχρι τον 12ο αιώνα, σε όλους του χώρους όπου κυριαρχούν οι διάφορες θρησκείες. Ο ρόλος του είναι η διατήρηση της φεουδαρχικής δομής, που είναι καθοριστικός παράγοντας στη διαμόρφωση και συντήρηση στατικών πολιτισμικών δομών και νοοτροπιών, ενώ σημαντικές νέες πνευματικές αναζητήσεις θα σημειωθούν για πρώτη φορά στην όψιμη μεσαιωνική Δύση
Η ιατρική γίνεται σιγά-σιγά παντού κοσμική, και το Πανεπιστήμιο, που αρχίζει να εμφανίζεται σ' αυτά τα χρόνια, θα δώσει νέα αντίληψη γι' αυτή την επιστήμη
Διαμορφώνονται ορθολογιστικοί τρόποι αντιμετώπισης της αρρώστιας και θεραπείας. Θα παρθούν τα πρώτα μέτρα δημόσιας υγιεινής κάτω από τον φόβο μεγάλων επιδημιών, που σαρώνουν τον κόσμο, και ιδιαίτερα την Ευρώπη
Ο θρίαμβος του εμπορίου και οι νέες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες, θα δώσουν ώθηση σε επαναστατικές αναζητήσεις στους χώρους της επιστήμης ειδικά στις πλούσιες πολιτείες του Ιταλικού Βορρά, αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Όμοιες αναζητήσεις υπάρχουν και στους χώρους των πλούσιων μουσουλμανικών χωρών της κεντρικής Ασίας, όπως το βασίλειο του Χορέζμ με κέντρο τη Σαμαρκάνδη, τα Ινδικά κράτη και η Κίνα αλλά και το ύστερο Βυζάντιο που γνωρίζει την πνευματική αναλαμπή του 14ου αιώνα
Όμως η μογγολική πλημμύρα καταστρέφει τα μουσουλμανικά κράτη και σταματάει την ινδική πρόοδο για πολλά χρόνια, ενώ το Βυζάντιο χάνεται κατακτημένο από τους Τούρκους. Όσο για την Κίνα, η αναστολή από κοντόφθαλμους ηγεμόνες της εμπορικής δραστηριότητας αυτά τα χρόνια, θα καθηλώσει τη χώρα στις φεουδαρχικές δομές και στην ιδιόμορφη δογματική αντίληψη που επικρατούσε για τον κόσμο και την επιστήμη
Έτσι οι δυνατότητες για μια ανάπτυξη της γνώσης και, της ιατρικής γίνονται προίκα και προνόμιο της Ευρώπης

Εντερικό μικροβίωμα

Παράγοντες που επηρεάζουν
Το ανθρώπινο μικροβίωμα του εντέρου είναι ένα σύνθετο οικοσύστημα που αποτελείται από περίπου 10¹⁴ βακτήρια. Αυτός ο αριθμός ισούται με τον αριθμό των ανθρώπινων κυττάρων. Το γενετικό υλικό της μικροχλωρίδας του εντέρου, υπερβαίνει τον ανθρώπινο γονιδίωμα κατά περίπου 100 φορές. Η μικροβιακή κοινότητα του εντέρου έχει πέντε βασικά μικροβιακά φύλλα: Actinobacteria, Bacteroidetes, Firmicutes, Proteobacteria,και Verrucomicrobia. Το μεταβαλλόμενο pH και η συγκέντρωση οξυγόνου επηρεάζουν τόσο τη σχετική όσο και την απόλυτη αφθονία βακτηρίων κατά μήκος της γαστρεντερικής (GI) οδού. Η εγγύς GI οδός έχει βακτήρια που ανήκουν στα φύλλα Firmicutes και Proteobacteria και στο γένος Lactobacilli, ενώ η άπω GI οδός είναι πλούσια σε Bacteroidetes, Firmicutes και Akkermansia muciniphila 
Αν και ο ορισμός του υγιούς μικροβιώματος μένει ακόμα να καθοριστεί, είναι σαφές ότι σε υγιή άτομα η σύνθεση του μικροβιώματος ποικίλλει σημαντικά. Είναι ενδιαφέρον ότι παράλληλα με την αύξηση της εκβιομηχάνισης παρατηρείται μείωση της πολυμορφίας του μικροβιώματος, συνέπεια της σύγχρονης ζωής, της εισαγωγής νέων φαρμάκων και της αυξημένης διαθεσιμότητας επεξεργασμένων τροφίμων. Η μικροβιακή σύνθεση του εντέρου είναι μεταβλητή, πολύ διαφορετική μεταξύ των ατόμων και τροποποιείται συνεχώς από ενδογενείς και εξωγενείς παράγοντες. Η μεταβλητότητα αρχίζει ήδη από τη γέννηση και καθορίζεται κυρίως από τη σύνθεση μικροβίων της μητέρας. Είναι ενδιαφέρον ότι το έντερο του νεογέννητου δεν είναι αποστειρωμένο. Τα παιδιά που γεννιούνται φυσικά (κολπικά) έχουν μικροβιακή σύνθεση που μοιάζει με την κολπική μικροχλωρίδα της μητέρας. Τα παιδιά που γεννιούνται με καισαρική τομή έχουν σύνθεση που μοιάζει με τα μικρόβια του δέρματος της μητέρας. Εάν αυτή η διαφορά επηρεάζει την ανάπτυξη ασθένειας αργότερα, μένει να καθοριστεί.
Φαίνεται ότι υπάρχουν σημαντικές διαφορές στον πλούτο του εντέρου ανάλογα με την ηλικία και την εθνικότητα του ατόμου. Επίσης υπάρχουν διαφορές που σχετίζονται με την ηλικία, και στα γονίδια τα οποία εμπλέκονται στον μεταβολισμό των αμινοξέων, την βιοσύνθεση των λιποπολυσακχαριτών, την αποδόμηση του RNA και την βιοσύνθεση των στεροειδικών ορμονών. Φαίνεται ότι η ηλικία και η εθνικότητα σημαίνουν διαφορές στο εντερικό μικροβίωμα

Παχυσαρκία - Μικροβίωμα

Η παγκόσμια αύξηση του επιπολασμού της παχυσαρκίας αποτελεί πρωτοφανή πρόκληση για τη δημόσια υγεία και την παγκόσμια οικονομία. Η παχυσαρκία έχει σχετισθεί με πληθώρα μεταβολικών διαταραχών που περιλαμβάνουν δυσλιπιδαιμία και αντίσταση στην ινσουλίνη, παράγοντες σημαντικούς για την ανάπτυξη καρδιαγγειακής νόσου, μη αλκοολικής στεατοηπατίτιδας και διαφόρων μορφών καρκίνου
Είναι μια από τις μεγαλύτερες απειλές για τη δημόσια υγεία
Παράγοντες που συμβάλλουν έντονα είναι η μειωμένη φυσική δραστηριότητα και η αυξημένη πρόσληψη τροφής
Η συμβουλή του Ιπποκράτη για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας ήταν " να τρώτε μόνο μια φορά την ημέρα, να μην κάνετε μπάνιο, να κοιμάστε σε σκληρό κρεβάτι, και να περπατάτε γυμνοί όσο το δυνατόν περισσότερο"
Δυστυχώς η πρόληψη και η θεραπεία της παχυσαρκίας και των επιπλοκών της έχει αποδειχθεί λίγο πιο περίπλοκη. Παρά τις προσπάθειες που έχουν γίνει , οι επιτυχημένες στρατηγικές είναι περιορισμένες
Η αύξηση του επιπολασμού της παχυσαρκίας συμπίπτει με την επικράτηση του ΣΔ (σακχαρώδη διαβήτη) τύπου 2
Το 2009 ο De Fronzo εισήγαγε ένα μοντέλο στην έρευνα για τον διαβήτη: εκτός από τα μυικά, ηπατικά και β-κύτταρα, τα λιποκύτταρα, η γαστρεντερική οδός, τα α- κύτταρα, τα νεφρά και ο εγκέφαλος έχουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του ΣΔ. Πολλοί είναι οι καθοριστικοί παράγοντες, ωστόσο η ιεραρχία τους σε μεγάλο βαθμό παραμένει άγνωστη
Την τελευταία 10ετία έχει αναγνωριστεί και το μικροβίωμα του εντέρου ως ένας νέος δυναμικός παράγοντας στην παθοφυσιολογία του ΣΔ
Επίσης αυξάνεται η επίπτωση του ΣΔ 1. Η γενετική προδιάθεση μόνο δεν μπορεί να εξηγήσει τη δυσανάλογη αύξηση στην εμφάνιση του. Σε μεγάλο βαθμό οφείλεται σε περιβαλλοντικές επιδράσεις, όπως π.χ. η πρώιμη λοίμωξη από εντεροϊό. Της κλινικής εμφάνισης του ΣΔ προηγείται χρόνια συστηματική φλεγμονή και αυτοαναοσία που σχετίζονται με αλλαγές στη μικροβιακή σύνθεση του εντέρου
Το ενδιαφέρον και η αναγνώριση του ρόλου του εντέρου έχει αυξηθεί μετά την εισαγωγή νέων τεχνολογιών, οικονομικά προσιτών (high-throughput sequencing technologies). Αυτές οι τεχνολογίες επέτρεψαν την διερεύνηση και λειτουργική ανάλυση του εντερικού μικροβιώματος σε ανθρώπους

Εντερικό μικροβίωμα - Παχυσαρκία - Διαβήτης

Η παθοφυσιολογία της παχυσαρκίας, και του σακχαρώδη-διαβήτη- λόγω παχυσαρκίας είναι πολύπλοκη. Ένας από τους πιο πρόσφατα  προσδιορισμένους παράγοντες αυτών των μεταβολικών διαταραχών είναι το εντερικό μικροβίωμα. Τα στοιχεία για τον ρόλο του εντέρου ως κινητήριου παράγοντα προέρχονται κυρίως από πειραματόζωα
. Το ενδιαφέρον και η αναγνώριση του μικροβιώματος στον μεταβολισμό έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια
. Μεταβολίτες των βακτηρίων και συστατικά που προέρχονται από βακτήρια μπορεί να επηρεάζουν σημαντικά τον μεταβολισμό
. Μια ενδιαφέρουσα αλληλεπίδραση μεταξύ της γενετικής, των τροποποιημένων μικροβίων/μεταβολιτών του εντέρου, και της ανοσίας μπορεί να διαδραματίζει ρόλο στην ανάπτυξη του ΣΔ τύπου 1
. Η πρώιμη παρέμβαση σε ασθενείς που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο ανάπτυξης παχυσαρκίας και ή ΣΔ 2 μπορεί να ωφεληθεί από τη μικροβιακή διαμόρφωση του εντέρου, σε μια εξατομικευμένη προσέγγιση, με διατροφικές στρατηγικές βασισμένες σε μικροβιοτικά ή εξατομικευμένη μεταμόσχευση μικροβίων
. Mια προσέγγιση της βιολογίας των συστημάτων θα επιταχύνει την κατανόηση μας για την συμβολή του μικροβίου στην ανθρώπινη υγεία και στη μεταβολική νόσο
. Οι μελέτες προοπτικής και παρέμβασης σε μεγάλες ομάδες ανθρώπων σε συνδυασμό με ειδικές μελέτες, απαιτούνται για να κατανοηθεί αν και πως το μικροβίωμα του εντέρου επηρεάζει την μεταβολική λειτουργία

Klinefelter και μεταβολικές διαταραχές

Ο μεταβολισμός είναι ισορροπία ανάμεσα στον αναβολισμό και τον καταβολισμό. Ο σχετικός υπογοναδισμός του Klinefelter (KS) προκαλεί μείωση της αναβολικής δυνατότητας των μυών που παρεμποδίζει την λειτουργία των μυών και τον μεταβολικό κύκλο των υδατανθράκων και των λιπών. Αυτή η κατάσταση οδηγεί σε εναπόθεση λίπους στην κοιλιά και αντίσταση στην ινσουλίνη. Πιστεύεται ότι αναπτύσσονται κύτταρα Leydig με αντίσταση στην ινσουλίνη στα οποία η παραγωγή τεστοστερόνης μειώνεται περαιτέρω. Ωστόσο δεν έχει ακόμη επιλυθεί αν προηγείται η παχυσαρκία ή ο υπογοναδισμός
Οι άρρενες KS συχνά υποφέρουν από κινητικές δυσλειτουργίες όπως μειωμένη μυική ισχύς και τρόμος, χωρίς να είναι γνωστή η υποκείμενη αιτία. Η μείωση της μυικής μάζας είναι εμφανής από την παιδική ηλικία και έχει παρατηρηθεί κυρίως στα κάτω άκρα
Γλυκόζη και ινσουλίνη
Σε ενήλικες KS η γλυκόζη είναι αυξημένη σε επίπεδα προδιαβητικά και τα επίπεδα ινσουλίνης επίσης (ινσουλινο/αντίσταση). Τα δεδομένα σχετικά με την επίδραση της τεστοστερόνης στον μεταβολισμό των υδατανθράκων και στην ινσουλίνη είναι κάπως αντιφατικά. Φαίνεται ότι η θεραπεία με τεστοστερόνη βελτιώνει την ευαισθησία στην ινσουλίνη έμμεσα μέσω της μείωσης του σπλαχνικού λίπους. Επίσης έχουν βρεθεί αυξημένα επίπεδα λεπτίνης καθώς και υπερπαραγωγή της πρωτείνης CCL2, μιας μικρής χημειοκίνης που εκφράζεται σε θέσεις φλεγμονής και σχετίζεται με την αντίσταση στην ινσουλίνη
Aπαιτούνται  μακροπρόθεσμες προοπτικές τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες μελέτες για την διευκρίνηση των επιδράσεων της θεραπείας με τεστοστερόνη στον μεταβολισμό της γλυκόζης και στην αντίσταση στην ινσουλίνη στο KS, λαμβάνοντας υπ' όψιν γενετικές πτυχές, αλλαγές στη σύνθεση του σώματος και την μέτρηση ορμονών, συμπεριλαμβανομένων αυτών που ρυθμίζουν την όρεξη, όπως η λεπτίνη
Ωστόσο δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι άρρενες με KS είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι στην ανάπτυξη μεταβολικών διαταραχών. Το μεταβολικό σύνδρομο έχει αποδειχθεί σε πολυάριθμες μελέτες. Δεν υπάρχει μελέτη για την αξιολόγηση της θεραπείας με τεστοστερόνη στην πρόληψη του συνδρόμου και εξακολουθούν να είναι ασαφείς οι αιτιολογικοί παράγοντες

Παχυσαρκία - Φάρμακα

Η Λορκασερίνη είναι επιλεκτικός αγωνιστής των 2C υποδοχέων της σεροτονίνης. Ρυθμίζει την όρεξη και έχει αποδείξει την αποτελεσματικότητα της σε υπέρβαρους και παχύσαρκους ασθενείς. Η καρδιαγγειακή της ασφάλεια είναι απροσδιόριστη
Ο επιπολασμός της παχυσαρκίας έχει τριπλασιαστεί τα τελευταία 40 χρόνια παγκοσμίως. Το 2016 το 13% των ενηλίκων παγκοσμίως ήταν παχύσαρκοι. Ως παχυσαρκία ορίζεται ο δείκτης μάζας σώματος ΒΜΙ≥30. Επιπλέον το 39% ήταν υπέρβαροι (ΒΜΙ 25-29). Η παχυσαρκία συνοδεύεται από πολλές επιπλοκές όπως υπέρταση, δυσλιπιδαιμία, ΣΔ 2, στεφανιαία νόσος , αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, καρδιακή ανεπάρκεια και κίνδυνος θανάτου από οποιαδήποτε αιτία
Οι κατευθυντήριες γραμμές για την απώλεια βάρους συνιστούν χρήση φαρμάκων επιπλέον της αλλαγής του τρόπου ζωής, για την μακροπρόθεσμη διαχείρηση του βάρους. Ωστόσο κανένα φάρμακο δεν έχει δείξει καρδιαγγειακή ασφάλεια ή όφελος
Η λορκασερίνη είναι επιλεκτικός αγωνιστής του υποδοχέα της σεροτονίνης 5HT2C (5 υδροξυτρυπταμίνη 2C), η οποία ρυθμίζει την όρεξη μέσω ενεργοποίησης στον υποθάλαμο του μονοπατιού της προοπιομελανοκορτίνης (POMC)-ανορεξιογόνος μηχανισμός. Το φάρμακο έχει εγκριθεί σαν συμπλήρωμα σε δίαιτα μειωμένων θερμίδων και ταυτόχρονη αυξημένη σωματική δραστηριότητα
Από μεγάλη μελέτη που έγινε (CAMELLIA–TIMI 61 (Cardiovascular and Metabolic Effects of Lorcaserin in Overweight and Obese Patients–Thrombolysis in Myocardial Infarction) διαπιστώθηκε ότι το φάρμακο πληρεί τα κριτήρια καρδιαγγειακής ασφάλειας. Στην παρούσα μελέτη η θεραπεία με λορκασερίνη, μαζί με αλλαγή στον τρόπο ζωής οδήγησε σε καθαρή μέση απώλεια βάρους 2.7% σε έναν χρόνο σε σχέση με το εικονικό φάρμακο, και η διαφορά παρέμεινε σημαντική 40 μήνες μετά. Σε όλους τους ασθενείς βελτιώθηκε το μεταβολικό profil. Δεν παρατηρήθηκε αύξηση του καρδιαγγειακού κινδύνου ακόμα και σε ασθενείς με υψηλό καρδιαγγειακό κίνδυνο. Οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες που αποδόθηκαν στο φάρμακο ήταν ζάλη, κόπωση, κεφαλαλγία, διάρροια και ναυτία και συχνότερη η υπογλυκαιμία σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη.
Συμπερασματικά, μεταξύ υπέρβαρων και παχύσαρκων ασθενών με καρδιαγγειακή νόσο και άλλους παράγοντες κινδύνου οι οποίοι ήταν σε δίαιτα και αλλαγή του τρόπου ζωής, εκείνοι που έλαβαν λορκασερίνη είχαν καλύτερα μακροπρόθεσμα ποσοστά απώλειας βάρους, από όσους έλαβαν εικονικό φάρμακο, σε έναν μέσο όρο παρακολούθησης 3 ετών. Τα υψηλότερα ποσοστά απώλειας βάρους δεν συνοδεύτηκαν από αύξηση του καρδιαγγειακού κινδύνου

Ζωή και Πεπρωμένο

Τα ηλεκτρονικά μηχανήματα μπορούν να κάνουν υπολογισμούς, να θυμούνται ιστορικά γεγονότα, να παίζουν σκάκι και να μεταφράζουν βιβλία. Λύνουν μαθηματικά προβλήματα με μεγαλύτερη ταχύτητα από τον άνθρωπο, και η μνήμη τους είναι αλάνθαστη. Υπάρχει όριο στην πρόοδο, στην ικανότητα του ανθρώπου να δημιουργεί μηχανές κατ' εικόνα και ομοίωση του; Η απάντηση μοιάζει θετική
Δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε τις μηχανές των επόμενων χιλιετιών. Θα ακούνε μουσική, θα εκτιμούν την τέχνη, θα συνθέτουν μελωδίες, θα ζωγραφίζουν και θα γράφουν ποιήματα. Έχει τέλος αυτή η διαδικασία τελειοποίησης; Μπορούν να συναγωνιστούν τον άνθρωπο; Να τον ξεπεράσουν;
Τις παιδικές αναμνήσεις..τα δάκρυα ευτυχίας..τον πόνο του αποχωρισμού..την αγάπη για την ελευθερία..τη λύπη για ένα άρρωστο ζωάκι..τη νευρικότητα..την τρυφερότητα της μητέρας..τη σκέψη του θανάτου..τη φιλία..την αγάπη για τον αδύναμο κι αβοήθητο..τη θλίψη..την ξαφνική ελπίδα..τις ευοίωνες προβλέψεις..τη μελαγχολία..την παράλογη χαρά..την ξαφνική αμηχανία..
Όλα αυτά θα μπορεί να τα αναπαράγει μια μηχανή; Αλλά η επιφάνεια της γης δεν θα είναι αρκετή για να τη χωρέσει. Οι διαστάσεις και το βάρος της θα αυξάνονται στην προσπάθεια της να αναπαράγει τα χαρακτηριστικά του νου και της ψυχής ενός μέσου ασήμαντου ανθρώπου
Και να σκεφτεί κανείς πως ο φασισμός εξολόθρευσε δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους.
                                                                                                 Βασίλι Γκρόσμαν

Χαλεπάς

Η περίπτωση του κορυφαίου μας γλύπτη Γιαννούλη Χαλεπά είναι μοναδική και άκρως διδακτική. Έχει ήδη φτιάξει το αριστούργημα του την "Κοιμωμένη" του στο Α’ Νεκροταφείο, μόλις στα 24 του, όταν εμφανίζονται τα πρώτα σημάδια της ψυχικής του ασθένειας πιθανώς κάποια ερωτική απογοήτευση σε συνδυασμό με κληρονομική προδιάθεση. Η αυταρχική μάνα του θεωρεί ότι αυτή που τον τρελαίνει είναι η γλυπτική, ενώ συμβαίνει ακριβώς το ανάποδο. Μόνο η γλυπτική θα μπορούσε να τον γλιτώσει, όπως φάνηκε αργότερα. Του απαγορεύει αυστηρά να ασκεί την τέχνη του. Τον πάνε στο εξωτερικό, αλλά δε βλέπει βελτίωση. Δέκα χρόνια βολοδέρνει στην Τήνο, αποπειράται να αυτοκτονήσει κι έπειτα τον κλείνουν για 16 χρόνια στο ψυχιατρείο της Κέρκυρας. Εκεί, χωρίς φάρμακα, μέσα στη βρόμα, δεμένος με αλυσίδες, αποτρελαίνεται. Η προσωπικότητα του μεγάλου καλλιτέχνη αποδομείται εντελώς.
Όταν πεθαίνει ο πατέρας του, η μάνα του τον ξαναπαίρνει στην Τήνο, ενώ είναι πια 51 ετών. Η μάνα συνεχίζει να του απαγορεύει κάθε επαφή με το μάρμαρο και τη γλυπτική. Έχει πετάξει ανάκατα τα έργα του στο υπόγειο που το έχει κλειδωμένο. Μερικές φορές τον πιάνει να φτιάχνει κάποια προπλάσματα κρυφά και του τα σπάει. Ο μπάρμπα-Γιάννης είναι ο τρελός του χωριού. Γίνεται νεροκουβαλητής, οι χωριανοί του δίνουν τις κατσίκες τους να τις βοσκήσει, τα παιδιά τον κοροϊδεύουν κι αυτός τριγυρίζει κουρελής, μαζεύοντας από χάμω τις γόπες για να καπνίσει. Το βράδυ γυρίζει στο σπίτι του και κάθεται αμίλητος σε μια γωνιά, για να μην τον μαλώσει η γριά μάνα του. Η Αθήνα τον έχει ξεχάσει, το έργο του έχει τελειώσει πρόωρα.
Και γίνεται το θαύμα! το 1916, η μάνα του πεθαίνει. Και τότε ο 65χρονος Γιαννούλης κάνει το απίστευτο.Δε χύνει σταγόνα δάκρυ, δεν ακολουθεί την κηδεία της, αλλά ανοίγει το υπόγειο και αρχίζει αμέσως να δουλεύει. Οι χωριανοί το θεωρούν ως την αναμενόμενη αντίδραση ενός τρελού, αλλά δεν είναι έτσι. Η καταπιεσμένη τέχνη του εκρήγνυται. Μέσα σε λίγους μήνες έχει θεραπευτεί εντελώς. Η σμίλη του αρχίζει να βγάζει και πάλι αριστουργήματα, και μάλιστα με μια εντελώς νέα τεχνοτροπία. Το φαινόμενο μοναδικό. 40 χρόνια δε δούλεψε την τέχνη του, δεν ενημερώθηκε για τις εξελίξεις και ξαφνικά αναδύθηκε ένας ολοκαίνουριος καλλιτέχνης, σαν να φοιτούσε σε ένα δικό του εσωτερικό σχολείο. Από τα 65 του χρόνια ως τα 84 , έφτιαξε μια ολόκληρη σειρά από αριστουργήματα. Η Αναπαυμένη, η Μήδεια, ο Οιδίπους κλπ. Πεθαίνοντας, συγκέντρωσε την αγάπη και τον σεβασμό ολόκληρης της Ελλάδας.Κι όλοι αναρωτιόντουσαν πόσα θα είχε κερδίσει η Ελληνική Τέχνη αν ο γλύπτης δεν είχε χάσει αυτά τα 40 πιο παραγωγικά χρόνια της ζωής του.

Ο καπνοπώλης

"Αλλά ας επιστρέψουμε στο θέμα μας, φιλτάτη"
συνέχισε αυστηρά ο Φρόιντ
"η ντροπή και η ευχαρίστηση είναι όπως τα αδέλφια που πορεύονται στη ζωή πιασμένα χέρι-χέρι, αν τους το επιτρέψουμε. Για λόγους που είναι ακόμα κρυμμένοι στο παρελθόν σας, και που σκοπεύω, όταν έρθει η ώρα, και με τη συγκατάθεση σας, να φέρω στο φως, στη δική σας περίπτωση, μόνο το ένα απ' τα δύο αδελφάκια ανθίζει, ενώ το άλλο είναι αδύναμο και εκτονώνεται όταν μπαίνει στα ζαχαροπλαστεία"
"Έτσι νομίζετε;;"
"Ναι, έτσι νομίζω"
"Τι μπορώ όμως να κάνω για να βοηθήσω αυτό το κακόμοιρο να συνέλθει;;" ρώτησε γεμάτη ελπίδα η κυρία Μπάκλετον
Ο Φρόιντ έσκυψε προς τα μπρος, σταύρωσε τα χέρια στο στήθος και κοίταξε την ασθενή με το πιο διεισδυτικό του βλέμμα:
"Να σταματήσετε να τρώτε τούρτες!!!"
                                                                                         Robert Seethaler

Υπερπαραθυρεοειδισμός - φάρμακα

Σε ασθενείς που δεν είναι υποψήφιοι για χειρουργείο έχουν χρησιμοποιηθεί φαρμακευτικές αγωγές για την υπερασβεστιαιμία, την οστική νόσο και την υπερασβεστιουρία
Οι οδηγίες για την παρακολούθηση συνιστούν μέτρηση ασβεστίου και οστικής πυκνότητας/έτος, με ακτινογραφίες για αξιολόγηση σπονδυλικών καταγμάτων ή απώλεια ύψους. Απεικόνιση νεφρών και βιοχημικό profil ούρων 24ώρου/έτος
Ασβέστιο και βιταμίνη D
Οι ανεπάρκειες τους επιδεινώνουν τον υπερπαραθυρεοειδισμό. Έτσι οι ασθενείς πρέπει να έχουν επαρκή διατροφή με ασβέστιο 1000-1200 mg/ ημέρα και να διατηρούν το επίπεδο της 25-ΟΗD στα 20-30 ng/ml. Συστήνονται διαιτητικές πηγές ασβεστίου κατά προτίμηση καθώς και καλή ενυδάτωση
Cinacalcet
Aλλοστερικός ενεργοποιητής του υποδοχέα που ανιχνεύει το ασβέστιο. Στον υπερπαραθυρεοειδισμό ευαισθητοποιεί τον υποδοχέα, που όταν ενεργοποιηθεί καταστέλλει την έκκριση PTH. Αναφέρεται ότι μετά από ένα χρόνο θεραπείας μειώνει το ασβέστιο περίπου κατά 1mg/dl και την PTH κατά 19%
Διφωσφονικά
Σε σύγκριση με την χειρουργική θεραπεία έδειξαν παρόμοια αποτελέσματα στην αύξηση οστικής μάζας στην σπονδυλική στήλη και στον μηρό μετά από ένα χρόνο . Η χρήση των διφωσφονικών στον πρωτοπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό είναι περιορισμένη. Δεν διορθώνουν την υπερασβεστιαιμία
Θειαζίδες
Η υδοχλωροθειαζίδη 12.5-50 mg/ ημέρα μειώνει σημαντικά την αποβολή ασβεστίου στα ούρα, και τα επίπεδα PTH χωρίς αύξηση ασβεστίου του ορού. Και βεβαίως μειώνει τον κίνδυνο νεφρολιθίασης. Χρειάζεται προσεκτική παρακολούθηση ασβεστίου αίματος

. Η σχέση μεταξύ νευρογνωστικών και συναισθηματικών προβλημάτων με τον υπερπαραθυρεοειδισμό, παραμένει ασαφής
. Αν και τα ποσοστά χειρουργικής θεραπείας είναι υψηλά καθυστερημένες υποτροπές εξακολουθούν να εμφανίζονται

Η μεγάλη πλατεία

Κι έλεγαν οι αδερφές του σαν την είδαν (ήτανε ντυμένη κάτασπρα με μια καπελίνα που της έκρυβε το πρόσωπο, και φαινότανε δυο χείλη, το καλλίγραμμο σαγόνι, μια ιδέα από τα γυαλιά του ηλίου) ¨είναι φανερό γιατί τον μάγεψε¨, που ήταν απ' τα παιδικά του λάτρης των αστέρων και της περιπέτειας, και τους ήρθε η Ελένη σαν το όραμα, έχασκε η συνοικία τη γλυκιά γυναίκα που σκορπούσε με απλοχεριά την ευωδιά της, τις βαρύτιμες τις πενιουάρ, όπου στολίστηκαν όλες σαν τις γόησσες, και είπε εκείνη ¨θα σας φέρω έναν κόσμο¨, που δεν τις φορούσε πια, κι έλαμπαν από μετάξι και κεντήματα και σε κάθε τσέπη είχε ξεχαστεί κι ένα στολίδι, σ' άλλη μενταγιόν, σ' άλλη μια αγκράφα ή μια αλυσίδα, κι είπαν ¨τι ανοιχτοχέρα¨, όμως ¨είναι κι απ' τον αδελφό μας και προσθέταν και κρυφογελούσε η Ελένη, τα 'χε προμαντέψει όλα, και το ότι η Μυρσίνη θα 'τανε η μόνη που θα ευχαριστούσε, που της έχωσε στην τσέπη τρεις χιλιάδες και ψιθύρισε "για το τραπέζι, να ψωνίσεις και να θυμηθείτε το παιδί σας"
                                                                                   Νίκος Μπακόλας

Πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός - Αντιμετώπιση

Χειρουργείο
Η μόνη οριστική θεραπεία του υπερπαραθυρεοειδισμού.
Συνιστάται σε ασθενείς με:
. επίπεδα ασβεστίου >1 mg/dL πάνω από το άνω όριο των φυσιολογικών τιμών
. σε ασθενείς < 50 ετών
. σε άνδρες και γυναίκες περί την εμμηνόπαυση με Τ score -2.5 ή χαμηλότερο, ή με πρόσφατο κάταγμα
. με σπειραματική διήθηση < 60 ml/min
. με νεφριλιθίαση
. με ασβέστιο ούρων 24ώρου >400mg/ημέρα
. σε ασθενείς με νευροψυχιατρικά προβλήματα
Συστήνεται για εντοπισμό του αδενώματος
. Υπερηχογράφημα: ασφαλές, χωρίς ακτινοβολία, με ευαισθησία 70,4-81,4%, τα αδενώαματα είναι υπόηχα, μπροστά από τον θυρεοειδή αδένα, με περιφερική αγγείωση. Δεν μπορεί να διερευνήσει το μεσοθωράκιο
. Σπινθηρογράφημα sestamibi: ευαισθησία 64-90.6%, μπορεί να εντοπίσει έκτοπους παραθυρεοειδείς
. Δυναμική (4D) αξονική: σε πολλαπλά ή έκτοπα αδενώματα, και σε ανάγκη δεύτερου χειρουργείου. Έχει ακτινοβολία. Ευαισθησία 89.4%
. MRI: ευαισθησία 88% και ισχύουν τα δεδομένα της αξονικής αλλά χωρίς την ακτινοβολία
Ο ακριβής εντοπισμός πριν το χειρουργείο σημαίνει μικρή τομή και μικρό χρόνο χειρουργείου. Κατά τη διάρκεια του χειρουργείου θα πρέπει να γίνεται ενδοφλέβια μέτρηση PTH και μετά την απομάκρυνση του αδενώματος, θα πρέπει η τιμή της να μειωθεί τουλάχιστον κατά 50%
Με έμπειρο χειρουργό τα ποσοστά θεραπείας είναι >95%. Σε υπερπλασία πολλών αδένων, ο στόχος είναι να μειωθεί ο παθολογικός ιστός χωρίς να προκύψει μόνιμος υποπαραθυρεοειδισμός. Οι επιπλοκές σπάνιες. Βλάβη του λαρυγγικού νεύρου <1%, λοίμωξη και αιμορραγία. Μετεγχειρητικά παροδική, συνήθως ήπια υπασβεστιαιμία μπορεί να προκύψει σε 15-30% των ασθενών και ελαχιστοποιείται με συμπλήρωμα βιταμίνης D και ασβεστίου
Η χειρουργική θεραπεία σημαίνει αύξηση της οστικής μάζας κατά 2-4 % στο πρώτο μετεγχειρητικό έτος, συνεπώς και ανάλογα με την βαρύτητα, θα πρέπει να διατηρείται η αντιοστεοπορωτική θεραπεία για τουλάχιστον έναν χρόνο, μέχρι να γίνει σαφής η βελτίωση της οστικής μάζας
Είναι σαφώς χαμηλότερος ο κίνδυνος κατάγματος, ο κίνδυνος νεφρολιθίασης και ασφαλώς μειώνεται η αποβολή ασβεστίου από τα ούρα
Δεν είναι σαφές αν βελτιώνονται τα νευροψυχιατρικά συμπτώματα και ο κίνδυνος καρδιαγγειακής νόσου

Υπερπαραθυρεοειδισμός - Διάγνωση

. Αυξημένα επίπεδα ασβεστίου
. Αυξημένα επίπεδα PTH (μη επαρκώς κατεσταλμένα)
. 25-ΟΗ-D φυσιολογική ή χαμηλο/φυσιολογική (αυξημένη μετατροπή σε 1.25 διυδροξυβιταμίνη D λόγω αυξημένης PTH)
. Θα πρέπει να διαφοροποιηθεί από άλλες αιτίες αυξημένης PTH
. Ο δευτεροπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός μπορεί να είναι απάντηση σε χαμηλά επίπεδα ασβεστίου, σε σοβαρή ανεπάρκεια βιταμίνης D, σε δυσαπορρόφηση ασβεστίου από το έντερο και σε χρόνια νεφρική νόσο
. Τριτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός προκύπτει σε ασθενείς με τελικό στάδιο νεφρικής νόσου όταν η χρόνια υπο/ασβεστιαιμία, υποφωσφαταιμία και η μειωμένη σύνθεση 1.25 διυδροξυβιταμίνης D οδηγεί σε υπερπλασία παραθυρεοειδών και τελικά σε υπερασβεστιαιμία
. Σπάνιες γενετικές διαταραχές μπορεί να προκαλέσουν υπερπαραθυρεοειδισμό , όπως οι ασθενείς με υποασβεστιουρική υπερασβεστιαιμία τύπου 1 οι οποίοι έχουν μετάλλαξη στον υποδοχέα ανίχνευσης ασβεστίου, με ήπια αύξηση ασβεστίου ορού και δεν χρειάζονται συνήθως αντιμετώπιση
. Υπερπαραθυρεοειδισμός που οφείλεται σε υπερπλασία των τεσσάρων αδένων συνήθως σημαίνει πολλαπλή ενδοκρινική νεοπλασία τύπου 1 και 2
. Μακρά αγωγή με λίθιο μπορεί να προκαλέσει κλινική εικόνα που δεν διαχωρίζεται από υπερπαραθυεροειδισμό
. Αν και τα θειαζιδικά διουρητικά μπορεί να επιδεινώσουν υπάρχουσα υπερασβεστιαιμία, αυτό δεν συμβαίνει σε ήπιο υπερπαραθυρεοειδισμό (όταν το ασβέστιο είναι <11.5 mg και η PTH < 2.5 φορές από το ανώτερο όριο των φυσιολογικών τιμών)
. Μετά τη διάγνωση του υπερπαραθυρεοειδισμού, και εφ' όσον υπάρχει κλινική υποψία νεφρολιθίασης γίνεται υπερηχογράφημα νεφρών και μέτρηση ασβεστίου στα ούρα 24ώρου
. Η επίδραση του υπερπαραθυρεοειδισμού στον σκελετό γίνεται με οστική πυκνομετρία στην σπονδυλική στήλη και στο ισχύο

Υπό το φως των όσων γνωρίζουμε

Πάντα πίστευα ότι η ελευθερία επιλογής σπανίζει στη ζωή, ότι βρίσκεται σε κατάσταση αναμονής, μέσα στις ρωγμές του χρόνου, και ξεπετάγεται για να μας εκπλήξει, όταν φαίνεται πως διαθέτουμε ελάχιστο χώρο για να ελιχθούμε. Η γενική αρχιτεκτονική της εποχής μας δεν επιτρέπει καμία επιλογή, είτε ελεύθερη είτε όχι. Γεννιόμαστε χωρίς τη θέληση μας και πεθαίνουμε παρά τη θέληση μας. Δεν επιλέγουμε τη μητέρα μας, όπως κι εκείνη δεν επιλέγει τα παιδιά που θα γεννήσει
Δεν επιλέγουμε την οικονομική κατάσταση των γονιών μας, το σπίτι και την κληρονομιά μας, τα ταλέντα μας ή τις συνθήκες που επικρατούν την περίοδο που μεγαλώνουμε, την εποχή δηλαδή που ο εγκέφαλος μας διαμορφώνεται και αποκτά σταθερότητα, ενώ οι νευρωνικές διαδρομές χαράσσουν την πορεία της ζωής μας. Τον περισσότερο καιρό ακολουθούμε άγραφους κανόνες. Μπορεί να είναι κανόνες που υπαγορεύονται από την κουλτούρα και την εκπαίδευση μας, πρότυπα που μας έχουν εντυπωθεί στην τρυφερή μας νεότητα, ή μπορεί να είναι κανόνες ριζωμένοι στον εγκέφαλο μας, υφασμένοι στο DNA μας από τους βιολογικούς μας γονείς, είναι ωστόσο σταθεροί κανόνες, σύμφωνα με τους οποίους ζούμε και οι οποίοι μας κυβερνούν. Η έννοια της επιλογής καθώς κινούμαστε μέσα στον κόσμο, η ελεύθερη βούληση την οποία επικαλούμαστε με τόση υπερηφάνεια, αποτελεί απλώς αντανάκλαση της προκαθορισμένης κατεύθυνσης του σώματος - μια εικόνα του παραμορφωτικού καθρέφτη του εγώ μας, μια οπτική απάτη
                                                                                                    Zia Haider Rahman

Πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός - Συμπτώματα

Λιγότερο από 20% των ασθενών παρουσιάζουν εμφανή συμπτώματα. Περιστασιακά πόνο από κάταγμα ή κολικό νεφρού. Δυσκοιλιότητα ή νευρομυική αδυναμία προκύπτει σε σοβαρή υπερασβεστιαιμία και συνήθως σημαίνουν μεγάλο αδένωμα. Επίσης το αυξημένο ασβέστιο αυξάνει τον κίνδυνο παγκρεατίτιδας. Η αφυδάτωση και η ακινησία μπορεί να επιδεινώσουν την υπερασβεστιαιμία
Στους περισσότερους ασυμπτωματικούς ασθενείς το βιοχημικό profil ορρού και ούρων παραμένουν σταθερά για χρόνια
Ένα συχνό πρόβλημα στον υπερπαραθυρεοειδισμό είναι η υγεία των οστών. Η οστική μάζα συνήθως μειώνεται με αργό ρυθμό, ωστόσο παραμένει αυξημένος ο κίνδυνος καταγμάτων κυρίως σπονδυλικής στήλης, καρπού, πλευρών και λεκάνης. Υψηλός ρυθμός remodeling των οστών και βλάβη της ποιότητας και της αρχιτεκτονικής τους συμβάλλουν στον κίνδυνο κάκωσης
Στον ήπιο υπερπαραθυρεοειδισμό η νεφρική λειτουργία δεν επηρεάζεται . Η εκτιμώμενη συχνότητα νεφρολιθίασης σε πρωτοπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό σε βιομηχανικές χώρες εκτιμάται από 7-20%
Αυτοί οι ασθενείς έχουν αυξημένα επίπεδα αποβολής ασβεστίου στα ούρα, υψηλά επίπεδα 1,25-διυδροξυ-D , ενώ το ασβέστιο ορού, η PTH και η  25-OHD δεν έχουν σημαντική διαφορά. Η υπο/ογκαιμία και η υπεροξαλουρία είναι επίσης παράγοντες κινδύνου στους ασθενείς αυτούς
Κατάθλιψη, άγχος και δυσκολία στην μνήμη και στην συγκέντρωση παρατηρούνται συχνά χωρίς να είναι απόλυτα γνωστή η αιτία τους
Υπέρταση, μεταβολές στην μάζα και λειτουργία της αρ. κοιλίας και ανεπιθύμητες καρδιακές μεταβολές έχουν παρατηρηθεί συχνότερα σε ασθενή με πρωτοπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό
Μελέτες αναφέρουν αυξημένο κίνδυνο θανάτου από οποιαδήποτε αιτία σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό

Πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός

Τυπικά παρουσιάζεται με ήπια/σημαντική υπερασβεστιαιμία και μη κατεσταλμένα ή υψηλά επίπεδα PTH (μετρημένη με ανοσοδοκιμασία που κυρίως ανιχνεύει την δραστική ορμόνη). Ο επιπολασμός είναι περίπου 66/100.000 στις γυναίκες και 25/100.000 στους άνδρες
. Τα επίπεδα ασβεστίου είναι αυξημένα παρουσία αυξημένης PTH συνήθως λόγω αδενώματος παραθυρεοειδών
. Ασθενείς με ήπιο υπερπαραθυρεοειδισμό έχουν αυξημένο κίνδυνο νεφρολιθίασης και οστεοπόρωσης/καταγμάτων
. Ο έλεγχος σημαίνει ασβέστιο, δραστική PTH, βιταμίνη D, ρυθμό σπειραματικής διήθησης, 24ωρη έκκριση ασβεστίου, ρυθμό σπειραματικής διήθησης και υπερηχογράφημα νεφρών για πιθανότητα λίθων
. Χειρουργείο συστήνεται σε ασθενείς <50 ετών, σε κλινικά σημαντική υπερασβεστιαιμία, οστεοπόρωση και κατάγματα, νεφρολιθίαση, υπερασβεστιουρία (ειδικά με λιθογόνο profil ούρων) ή μειωμένη νεφρική λειτουργία
. Η ιατρική διαχείρηση σημαίνει διόρθωση διατροφικής ανεπάρκειας ασβεστίου και βιταμίνης D. To Cinacalcet μειώνει τα επίπεδα του ασβεστίου στον ορρό αλλά δεν επηρεάζει την οστική απώλεια. Τα διφωσφονικά βελτιώνουν την πυκνότητα των οστών αλλά δεν είναι γνωστό αν μειώνουν τον κίνδυνο κατάγματος
. Η χειρουργική επέμβαση δεν διορθώνει τις καρδιαγγειακές βλάβες και είναι αντικείμενο αντιπαράθεσης εαν βελτιώνει τα ψυχιατρικά προβλήματα
Περίπου το 80% των ασθενών με πρωτοπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό έχουν μονήρες αδένωμα παραθυρεοειδών, 10-11% έχουν περισσότερα του ενός αδενώματα και 10% έχουν υπερπλασία και των τεσσάρων αδένων. Ο καρκίνος των παραθυρεοειδών ευθύνεται για <1% του πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού

The Dreamer

If i am lost, find me
but do not ask me to
come back just yet.
Sit with me in this
lost place and maybe
you will understand
why i come here too
often, what draws me
to my neverland. Find
me, but bring me back
when i am ready. Maybe
you will get to know
me a little better.
Maybe we can get lost
together

Τα πάντα ρει και ουδέν μένει..

Οι θάλασσες
τα βουνά
τα σύννεφα της σιωπής μας
δρόμοι ατέρμονοι είναι
ποτέ δεν μας χωρίζουν.
Στο χώρο
η ύπαρξη μας ολόκληρη
θύλακες αέρα αγκαλιάζει.
Η μυρωδιά μας πάλλεται
αγγίζει αποστάσεις
που κρύβονται σε αδιόρατες
γραμμές.
Απομακρύνομαι
αλλά με πλησιάζεις.
Περπατώ μακριά σου
αλλά κοντά μου έρχεσαι.
Το φως σε ημιτόνια χάνεται
ο ήλιος χαράσσει μια πορεία.
Η ώρα παραπέτασμα του
χρόνου μας
και οι σκέψεις
δεν μας χωρίζουνε ποτέ.
                                              Αθηνά Μελή

Η γη...

...είναι κατοικία ενός πλάσματος που αυτοαποκαλείται μέγας πίθηκος και το οποίο έχει αναλάβει να ερμηνεύσει το σύμπαν, να εξηγήσει όλα όσα υπάρχουν, τον κόσμο του, τον κοινωνικό κόσμο, τον φυσικό κόσμο, την πτώση των αυτοκρατοριών, καθώς και την πτώση ενός μήλου. Αυτό το πλάσμα χαράσσει τώρα τον δρόμο του κατά μήκος του ελικοειδούς μονοπατιού της εξέλιξης του, στο διάστημα μερικών χρόνων αποκομμένων από την απέραντη χρονογραμμή, η οποία δεν ήταν δικό του δημιούργημα. Είναι μια χρονογραμμή που φτάνει μέχρι πολύ πίσω, σε κάποιο σωτήριο μπανγκ που εξακόντισε ένα σωρό πυρηνικά απόβλητα, τα οποία διασκορπίστηκαν στα κενά του διαστήματος. Είναι επίσης μια χρονογραμμή που πηγαίνει προς τα εμπρός, προχωρώντας, μάλιστα, και πέρα από την ημέρα που οι βιολογικοί μετασχηματισμοί αυτού του πλάσματος θα το καταστήσουν τόσο γοητευτικό για τους απογόνους του όσο είναι σήμερα για το ίδιο οι καλλιτεχνικές απεικονίσεις του πρώτου δίποδου ανθρωποειδούς. Είναι μια χρονογραμμή που θα συνεχίσει να υπάρχει για πολύ καιρό αφ' ότου ο πλανήτης εξαφανιστεί μέσα στην ύστατη λάμψη ενός θνήσκοντος ήλιου
Δεν προβληματίζεται που οι ερμηνείες τις οποίες ανακαλύπτει για τον κόσμο του είναι κατανοητές;
Δεν στάθηκε ποτέ να αναλογιστεί ότι, αν βρίσκει μια απάντηση, αυτή αναφέρεται μόνο σε μια ερώτηση που το ίδιο είχε τη δυνατότητα να θέσει;
Μέχρι που διαψεύστηκε, ισχυριζόταν ότι ο άνθρωπος ήταν το μοναδικό πλάσμα που διέθετε γλώσσα, το μοναδικό πλάσμα που διέθετε λογική, το μοναδικό που διέθετε το χάρισμα της συνείδησης, το μοναδικό που αντιλαμβανόταν τη σκέψη των άλλων, το μοναδικό, όπως φαινόταν ,σε όλα
Η ύβρις αυτού του ζώου εξακολουθεί σήμερα να υπάρχει στη σκέψη ότι η αλήθεια που βρίσκεται πέρα από ότι το ίδιο αντιλαμβάνεται - από τη συμπαντική απεραντοσύνη και το αιώνιο, μέχρι το κοσμικό εδώ και τώρα, ακόμα και τα ανθρώπινα δημιουργήματα - ,αυτή η αιώνια αλήθεια στην οποία πιστεύει, δεν θα υπερβεί ποτέ την ικανότητα του να κατανοεί
                                                                                           Αποδίδεται στον Winston Churchill

KS και υπεργοναδοτροφικός υπογοναδισμός

Klinefelter (KS) και υπεργοναδοτροφικός υπογοναδισμός: εάν ο υπογοναδισμός υπάρχει στην ενδομήτρια ζωή δεν είναι γνωστό. Κατά την έναρξη της εφηβείας, που ξεκινά την ίδια στιγμή με τους φυσιολογικούς εφήβους, οι όρχεις αρχίζουν να μεγαλώνουν, όμως σύντομα ακολουθεί συρρίκνωση παρά τα αυξημένα επίπεδα FSH/LH και το μέγεθος των όρχεων παραμένει πολύ μικρότερο από τα φυσιολογικά ενήλικα αρσενικά με μέσο όρο 2-4 mL (φυσιολογικό 15-30 mL)
Είναι ενδιαφέρουσα η σύνδεση μεταξύ προγεννητικής τεστοστερόνης και ενήλικων χαρακτηριστικών του προσώπου. Υψηλότερα επίπεδα τεστοστερόνης στον ομφάλιο λώρο σημαίνουν πιο αρρενωπή δομή του προσώπου
Υπάρχουν άρρενες με KS με φυσιολογικά επίπεδα τεστοστερόνης και μόνο όταν εμφανίζεται αύξηση της LH προκύπτει εικόνα αντιρροπούμενου ή σχετικού υπογοναδισμού
Βάρος και σύσταση σώματος
Η μεταβλητότητα του ύψους στο KS είναι παρόμοια με τα φυσιολογικά άτομα. Το αυξημένο ύψος είναι κυρίως αυξημένο μήκος ποδιών λόγω εφηβικού υπογοναδισμού. Με τον ίδιο μηχανισμό έχουμε σχετικά μεγάλη έκταση βραχίονα. Γυναικομαστία βρίσκεται περίπου στο 1/3 των ατόμων με KS και ένα κλινικό σημάδι μπορεί να είναι η επίμονη γυναικομαστία πριν ή και στη διάρκεια της εφηβείας. Οι ασθενείς έχουν σχετικά αυξημένη λιπώδη μάζα (ισχύο-περιφέρεια μέσης-κοιλιά) με μέσο όρο δείκτη μάζας σώματος (ΒΜΙ) συνήθως υψηλότερο από το φυσιολογικό εύρος των ενηλίκων. Η θεραπεία με τεστοστερόνη αντισταθμίζει εν μέρει αυτή την έλλειψη ισορροπίας. Άλλα φυσικά χαρακτηριστικά μπορεί να είναι υπερτελορισμός (69%), κλινοδακτυλία (74%), υψηλό τόξο στο πόδι (37%) και δυσπλασία του αγκώνα (37%)
Είναι πρακτικά αδύνατο να ταυτοποιηθούν οι άρρενες με απλή οπτική παρατήρηση, καθώς συχνά ο φαινότυπος δεν διαφέρει από τους άρρενες με φυσιολογικό καρυότυπο και γι' αυτό η ψηλάφηση του οσχέου θα πρέπει να είναι ένα κλινικό σημείο ελέγχου. Η θεραπεία με τεστοστερόνη φαίνεται ότι έχει μικρή επίδραση στη σύσταση του σώματος

Το μπόι της ύπαρξης μου

Με πήρε χρόνια πολλά να το νιώσω, σχεδόν μισόν αιώνα ζωής. Μα τώρα πια, κάθε πρωί που ξυπνάω, βγαίνω στο χωράφι, ανασαίνω αργά και εισπνέω τις ευωδιές των φυτών, αφουγκράζομαι τους ήχους των ζουδιών και των πετεινών τ’ ουρανού και σκέφτομαι ότι είμαι μοναχά μια αναπνοή, που βρίσκει κάθε νύχτα καταφύγιο σ’ ένα μικρό καλύβι, χωμένο ανάμεσα στα δέντρα ενός μικρού αγρού, καταμεσίς μίας μικρής κοιλάδας, έξω από ένα μικρό χωριό, στην άκρη ενός μικρού νησιού της υδρογείου, τίποτα παραπάνω. Ένα πουλάκι δηλαδή στη φωλιά του.
Με πήρε χρόνια πολλά να το νιώσω -δεν μπορούσε μάλλον να γίνει αλλιώς- το παράδοξο τούτο της φύσης, πώς όσο σου δίνει ζωή, όσο σε μεγαλώνει, τόσο σε ταπεινώνει ταυτόχρονα.
Με πήρε πολλά χρόνια επίσης -είκοσι ακριβώς από τότε που άκουσα πρώτη φορά μου τον ποιητή- να έρθω επιτέλους στο μπόι της ύπαρξής μου, να γίνω κι εγώ το μικρότερο αδερφάκι των πουλιών και να ζω μαζί με τα δέντρα, τα πιο σοφά και δοτικά πλάσματα του σύμπαντος κόσμου.  

Τώρα πια, σαν πουλάκι που είμαι, μόνο τα δέντρα μού δίνουν ζωή και μόνο αυτά μου μετρούν τη ροή της. Από τους πρώτους ψυχρούς φθινοπωρινούς αέρηδες που τα γδύνουν και ρίχνουν τα κιτρινωπά φύλλα τους ένα – ένα στο χώμα, από τότε που το τοπίο τριγύρω ψυχραίνει και αδειάζει και απομένουν μονάχα ανάριες κλαδούρες σκελετωμένες ολόγυρα και φανερώνονται οι φωλιές των πουλιών στις μασκάλες τους, μέχρι τη μέρα εκείνη της επόμενης άνοιξης, παραμονές κάθε Πάσχα συνήθως, που ξυπνούνε, σαν να παίρνουνε μέρος στην μόνη ειρηνική έκρηξη, όλα μαζί απ’ τον χειμέριο ύπνο τους και σηκώνω ανυποψίαστος το κεφάλι μου ένα απόγευμα προς τον ουρανό και αντικρίζω στο φως το ιλαρόν άξαφνα το θερίο, τον δρυ από πάνω μου ντυμένον και φουντωτό, ολοπράσινο, να στέκει εκεί σοβαρός - σοβαρός, τόσον χρονών ύπαρξη και να υπομένει στωικά τα φτερωτά μου αδέρφια, που έρχονται ξανά μανά με λαχτάρα, να χτίσουνε τις καινούριες φωλιές τους απάνω στις φυλλωσιές και να πάνε τη ζωή μας γενιά τη γενιά παρακάτω.
                                                                                                         Νικηφόρος Βρεττάκος

Klinefelter

Διαγνώσθηκε πρώτη φορά πριν 70 χρόνια, ωστόσο το σύνδρομο Klinefelter (KS) είναι σημαντική διαγνωστική πρόκληση καθώς πολλοί ασθενείς παραμένουν αδιάγνωστοι. Μόλις το 25% των ασθενών διαγιγνώσκεται και οι περισσότερες διαγνώσεις γίνονται μετά την ενηλικίωση
Κλασσικά χαρακτηριστικά του συνδρόμου: μικροί όρχεις, στειρότητα, υπεργοναδοτροφικός υπογοναδισμός και γνωστική εξασθένηση. Η παθοφυσιολογία δεν είναι καλά κατανοητή. Οι πρόσφατες εξελίξεις στη γεννετική δείχνουν θεμελιώδη αλλαγή στην κατανόηση μας για το KS , με αλλαγές στην έκφραση του RNA  να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στον φαινότυπο. Το σύνδρομο συνδέεται με γενικότερους δείκτες υγείας με υψηλότερα ποσοστά νοσηρότητας και θνητότητας
Ο υπογοναδισμός σημαίνει μεγαλύτερο κίνδυνο μεταβολικού συνδρόμου, ΣΔ 2, καρδιαγγειακής νόσου, καρκίνου μαστού και όγκους γεννητικών κυττάρων. Η θεραπεία είναι υποκατάσταση με τεστοστερόνη (TRT) , αν και οι επιδράσεις της δεν έχουν μελετηθεί και μελλοντικές μελέτες θα πρέπει να αξιολογήσουν τις επιδράσεις της TRT στον μεταβολικό κίνδυνο και τα νευρογνωστικά αποτελέσματα
Το KS , 47, XXΨ εμφανίζεται σε 150/100.000 άρρενα εν ζωή. Η ποικιλία του φαινότυπου οδηγεί σε καθυστέρηση στη διάγνωση
Το 1942 πρώτη φορά περιγράφηκε από τους Harry F. Klinefelter, Edward C. Reifenstein, και Fuller Albright στη Βοστώνη. Το 1959 οι Patricia A. Jacobs and John A. Strong περιέγραψαν τον καρυότυπο και έγινε δυνατός ο έλεγχος του πληθυσμού
Η διάγνωση άρρενος με KS βασίζεται στην κλινική εμφάνιση σε συνδυασμό και καρυότυπο 47ΧΧΥ ή μωσαϊκό . Τα υπόλοιπα στοιχεία είναι μικροί όρχεις (σε όλους τους άρρενες με KS), υπεργοναδοτροπικός υπογοναδισμός, γυναικομαστία, μαθησιακές δυσκολίες και στειρότητα. Ωστόσο η απουσία εμφανών κλινικών συμπτωμάτων είναι συχνά και ο λόγος που δεν διακρίνονται από το φυσιολογικό 45ΧΥ και έτσι μόνο το 25-40% διαγιγνώσκεται και εξ' αυτών το 10% στην παιδική/εφηβική ηλικία και οι υπόλοιποι κατά τη διάρκεια προσπάθειας τεκνοποίησης. Μπορεί να διαγνωσθεί προγεννητικά με αμνιοπαρακέντηση, δειγματοληψία χορίου ή test DNA. Η αξιολόγηση μελετών από ένα ευρύ φάσμα χωρών δείχνει ότι το 44 έως και 85% των γονέων επιλέγουν την έκτρωση
Συνολικά τα διαθέσιμα στοιχεία δείχνουν ότι η διάγνωση καθυστερεί κι αυτό σημαίνει ότι πρέπει να εφαρμοστούν νέες διαγνωστικές οδοί. Ο έλεγχος του πληθυσμού, ανεξάρτητα συμπτωμάτων μπορεί να εξετασθεί εφ' όσον μια πάθηση είναι σημαντικό πρόβλημα υγείας και έχει καλά κατανοητό υπόστρωμα για το οποίο υπάρχουν αποδεκτές θεραπείες και ευκολίες διάγνωσης και θεραπείας

Περί φυσικής της μελαγχολίας

Η δική μου φοβία είναι ακόμα πιο τρομερή, επειδή το τρομακτικό μπορεί να βρίσκεται παντού. Δεν την έχω βρει σε καμιά νομενκλατούρα των φόβων, ως εκ τούτου παραθέτω εδώ την περιγραφή της. Ας είναι αυτή η περιγραφή η δική μου μικρή επιστημονική συμβολή στον ατελείωτο κατάλογο των φοβιών.
Φοβάμαι μια ερώτηση. Είναι μια εφιαλτική ερώτηση, που μπορεί κυριολεκτικά να πηδήσει μπροστά σου από την επόμενη γωνιά του δρόμου, να κρυφτεί στο ξεδοντιασμένο στόμα της γειτόνισσας ή να την τραυλίσει ο εφημεριδοπώλης. Κάθε κουδούνισμα του τηλεφώνου συνδέεται μ' αυτή την ερώτηση. Ναι, τις πιο πολλές φορές κρύβεται στο ακουστικό του τηλεφώνου
Πως είσαι;;
Σταμάτησα να βγαίνω, δεν σήκωνα το τηλέφωνο, ψώνιζα κάθε φορά σε διαφορετική αγορά για να μην συνάψω τις συνηθισμένες γνωριμίες της καθημερινότητας. Έσπαγα το κεφάλι μου να ανακαλύψω κάποιες αμυντικές απαντήσεις. Χρειαζόμουν μια νέα ασπίδα απέναντι στη βλακεία. Πως να βρεις μια απάντηση που να μην αυξάνει την έλλειψη ταλέντου, να μην υποπίπτει σε κοινοτοπίες. Μια απάντηση που να μη σε αναγκάζει να χρησιμοποιείς έτοιμες φράσεις, μια απάντηση που να μην ψεύδεται, αλλά και να μην αποκαλύπτει κάποια πράγματα που δεν θέλεις να αποκαλύψεις
Μια απάντηση που δεν θα προκαλεί μια μακρά συζήτηση χωρίς νόημα
                                                                                       Georgi Gospodinov