Υπονατριαιμία

 1-6% των εισαγωγών σε νοσοκομείο Να<130mmol/L και 15-22% εισαγωγών Να<135mmol/L

Αίτια : Υπερβολικό νερό : αυξημένη επαναρρόφηση (κίρρωση, καρδιακή ανεπάρκεια, νεφρωσικό σύνδρομο), μειωμένη απέκκριση (SIADH, ανεπάρκεια γλυκοκορτικοειδών). Ανεπάρκεια άλατος : Απώλεια νεφρική (νεφροπάθεια με απώλεια άλατος), Μη νεφρική απώλεια (δέρμα, γαστρεντερικό), Ψευδουπονατριαιμία : Λιπίδια, πρωτεϊνες (παραπρωτεϊναιμία). Διάλυση : Σάκχαρο, μαννιτόλη, αιθανόλη. Sick cell syndrome : Υπονατριαιμία στα 120-130 mmol/L. Η αληθής υπονατριαιμία (εμφανής κλινικά) οφείλεται συνήθως είτε σε υπερβολικό νερό είτε σε ανεπάρκεια άλατος.

Η κλινική εικόνα εξαρτάται από το υποκείμενο αίτιο και από την ταχύτητα  ανάπτυξης. Μπορεί να φανεί όταν το Να είναι <115mmol/L ή και νωρίτερα αν είναι ταχεία η πτώση. Επίπεδα <100mmol/L είναι επικίνδυνα για τη ζωή. Τα συμπτώματα είναι κυρίως νευρολογικά και εξαρτώνται από την ηλικία. Ζάλη , κεφαλαλγία, σπασμοί και κώμα. Σε υπερογκαιμική κατάσταση οίδημα. Σε κατάσταση απώλειας άλατος-υποογκαιμία ταχυκαρδία και ορθοστατική υπόταση.

Έλεγχος : Βοηθά πολύ το Να ούρων, έλεγχος του όγκου, οσμωτικότητα, έλεγχος κορτιζόλης, θυρεοειδούς, ηπατική βιοχημεία, ηλεκτροφόρηση 

Αντιμετώπιση : Σε απώλεια άλατος νεφρική ή μη αυξάνουμε την πρόσληψη άλατος και ίσως IV. Σε υπερβολικό νερό περιορισμός υγρών σε 500-700ml/d, μπορεί να χρειαστεί υπέρτονο (3%=513mmol/l) διάλυμα με προσοχή στη χορήγηση. Υπολογισμός χορήγησης = ολικό νερό σώματος  (60% του ΣΒ) Χ επιθυμητό ρυθμό διόρθωσης 0.5-1mmol/h. Γρήγορη διόρθωση μπορεί να κάνει μυελινόληση.