Φερνάντο Αραμπούρου

 Θεωρώ πολύτιμη τη φιλία που μας ενώνει. Προτιμώ τη φιλία από τον έρωτα. Ο έρωτας, υπέροχος στην αρχή, θέλει πολλή δουλειά. Ύστερα από λίγο καιρό δεν τον αντέχω και καταλήγει να μου φαίνεται κουραστικός. Τη φιλία αντίθετα δεν τη βαριέμαι ποτέ.Η φιλία μου μεταδίδει ηρεμία. Εγώ στέλνω τον Κούτσαβλο να πάει να γαμηθεί, αυτός με στέλνει στο διάολο και η φιλία μας δεν υφίσταται την παραμικρή αμυχή. Δεν έχουμε να ζητήσουμε ο ένας από τον άλλο λογαριασμό για τίποτα, ούτε να είμαστε σε συνεχή επικοινωνία, ούτε να λέμε πόσο πολύ εκτιμάμε ο ένας τον άλλο.Ο έρωτας απαιτεί πολυάριθμες προφυλάξεις. Στον έρωτα πάντα πήγαινα σαν να με έσερναν και με τη γλώσσα έξω, σε επιφυλακή προκειμένου να διατηρήσω την ένταση της αγάπης, με την έμμονη ιδέα να μην διαψεύσω τις προσδοκίες του αγαπημένου προσώπου, με το φόβο ότι τελικά η όλη προσπάθεια και ο ενθουσιασμός θα πάνε στο βρόντο. Και το γεγονός είναι ότι πάντα πήγαιναν στο βρόντο.