Μικροβίωμα εντέρου και ΑΝ

 Το εντερικό μικροβίωμα είναι μια σύνθετη κοινότητα μικροβίων (βακτήρια, μύκητες, πρωτεϊνες και ιοί) και κατοικούν στον γαστρεντερικό σωλήνα των θηλαστικών. Τα μικρόβια μέσα σ' αυτή την περίπλοκη κοινότητα υπερτερεί ελαφρώς των ανθρώπινων κυττάρων σε αναλογία 1: 1,3. Το εντερικό μικροβίωμα (τα αθροιστικά γονιδιώματα του εντερικών μικροβίων) υπερτερούν των ανθρώπινων γονιδίων 1000 φορές. Η συμβολή του εντερικού μικροβιώματος στην υγεία του ξενιστή έχει αποδειχθεί με σημαντική συμμετοχή στην πρόσληψη ενέργειας από τις τροφές και στην πρόβλεψη του μεταγευματικού γλυκαιμικού δείκτη ενός ατόμου. Μια ανισορροπία σε αυτή τη μικροβιακή κοινότητα, που ονομάζεται δυσβίωση, έχει συσχετιστεί με πολλαπλές ασθένειες, συμπεριλαμβανομένης της παχυσαρκίας, του διαβήτη και των φλεγμονωδών παθήσεων του εντέρου. Ο όρος δυσβίωση συνεπάγεται την παρουσία μικροβίου του εντέρου με πιθανότητα βλάβης του ξενιστή. Ωστόσο, ένα η μη φυσιολογικό μικροβίωμα θα μπορούσε απλώς να είναι η συνέπεια ενός αλλοιωμένου περιβάλλοντος του εντέρου και όχι η αιτία της ασθένειας. Καθώς η δίαιτα μπορεί να αλλάξει γρήγορα τη σύνθεση του εντερικού μικροβιώματος, η στέρηση θρεπτικών συστατικών από εντερικές μικροβιακές κοινότητες είναι πιθανό να επηρεάσει τόσο τη σύνθεσή τους όσο και τη λειτουργία.
Ως εκ τούτου, εάν οι αλλαγές στο μικροβίωμα που βρέθηκαν σε ασθενείς με ΑΝ επηρεάζει συγκεκριμένα κλινικά χαρακτηριστικά της ασθένειας (δηλ. διαταραχή του βάρους) ή είναι απλώς συνέπεια ενός περιβάλλοντος που στερείται θρεπτικών συστατικών απαιτεί προσεκτική εξερεύνηση. Μόνο δύο μελέτες προσπάθησαν να προσδιορίσουν την επίδραση του μικροβιώματος του εντέρου από ασθενείς με ΑΝ στον ξενιστή, με αντίθετα αποτελέσματα.

Μια πρόσφατη συστηματική ανασκόπηση που ερευνά τη σύνθεση και την ποικιλομορφία του εντερικού μικροβιώματος στο AN ανέφερε συγκεκριμένα ομάδες (Alistipes, Parabacteroides και Roseburia). Επιπλέον, παρατηρήθηκε μειωμένη παραγωγή βουτυρικού (Roseburia) και παρατηρήθηκαν σταθερά αυξημένα βακτήρια που αποικοδομούν τη βλεννίνη (Akkermansia muciniphila)  του εντέρου σε ασθενείς με ΑΝ. Οι ανακολουθίες που παρατηρούνται υπογραμμίζουν την ανάγκη τυποποίησης στις έρευνες σχετικά με την αιτιολογική επίδραση μικροβιωμάτων του εντέρου που σχετίζονται με ΑΝ.

Ο γαστρεντερικός σωλήνας του εντέρου, η κύρια περιοχή της απορρόφησης θρεπτικών συστατικών, έχει μελετηθεί ελάχιστα στο AN. Το επιθήλιο του εντέρου είναι ο θυρωρός του μεταβολισμού του σώματος λόγω του κεντρικού ρόλου του στην απορρόφηση θρεπτικών συστατικών. Ωστόσο, λίγα είναι γνωστά για την επίδραση του σοβαρού και παρατεταμένου θερμιδικού περιορισμού στην ΑΝ στη λειτουργία του εντερικού επιθηλίου. Οι περιορισμένες μελέτες ανέφεραν διαταραχές στην αρχιτεκτονική των λαχνών του εντέρου και μείωση της επιφάνειας  και της διαπερατότητας του λεπτού εντέρου. Αυτές οι παρατηρήσεις υποστηρίζουν μια δυσλειτουργική γαστρεντερική οδό με το δυσλειτουργικό έντερο που σχετίζεται με ΑΝ να έχει σημαντικές επιπτώσεις στις στρατηγικές αναζωογόνησης και να μπορεί να εμποδίσει τη διατήρηση του βάρους. Τα παιδιά που υποφέρουν από υποσιτισμό δεν είναι σε θέση να απορροφήσουν αυτό που καταναλώνουν κατά τον αναζωογόνηση.
Σε περίπτωση υποσιτισμού, αναπτύσσονται νέες προσεγγίσεις αποκατάστασης της λειτουργίας του εντέρου μέσω του μικροβιώματος.